Dáááár ligt ie...
Zo'n mooie schuur had je nog nooit gezien...
Dáááár ging ie...
Met dak en al, en muurtjes bovendien....
Of:
Gratis af te halen: Prachtige schuur. Zo goed als nieuw. Is al grotendeels gedemonteerd.
Of (vrij naar Shakespeare):
Een hok, een hok, mijn schuurtje voor een hok.
Gisteren was ik er laconiek over en ik ben dat nog steeds. Natuurlijk is het klote en sneu, maar wat moet ik? Het is gebeurd en ik verwijt mijzelf niets. Dus gooi ik er maar wat (volgens sommige mensen slechte) humor tegen aan en kijken we vooruit. Al blijft het natuurlijk wel een vreemd gezicht als je door de achterdeur naar buiten kijkt.
Het kalf hok kwam gisteravond aanwaaien en strandde in de geheime wei.
Vanmorgen stond Frans, die aan de andere kant van de Hellingstraat woont, voor de deur om te melden dat het zijn hok is dat bij ons in de wei lag. Met z'n vieren, Gerard was er om de even naar de schuur te kijken en een koppie koffie te drinken, hebben we het hok over de heg getild en tijdelijk onder de overkapping gezet. Als we willen mogen we hem houden, anders komt Frans hem één dezer dagen ophalen. Omdat hij gaat verhuizen heeft hij er toch niets meer aan.
Gisteravond laat ging het hier pas écht tekeer. Krokus vond het ook niets, geen haar op haar hoofd die er aan dacht om naar buiten te gaan, terwijl dat overduidelijk hard nodig was. Uiteindelijk heb ik haar een handje geholpen. Een half minuutje later kwam ze al weer binnen, duidelijk opgelucht. Toen we wat verontrustende geluiden aan de paardewei-kant hoorden wilden we daar even kijken, maar dat was simpelweg onmogelijk, te veel wind. En normaal hoor je bij ons in de slaapkamer niets, storm of niet, maar nu was het een kabaal van jewelste. Ik heb dan ook niet lekker geslapen. In tegenstelling tot Irene die vredig naast me lag te knorren. Rond 02.00 werd het gelukkig iets rustiger en kon ik van standje bagger schijten naar standje peentjes zweten.
Vanmorgen was het tijd om de schade op te nemen. Die viel mee. Veel afgebroken takken natuurlijk, een zooitje dakpannen er af en een dakplaat van de carport die wat los zat.
De kippen hadden het gelukkig ook overleefd en waren blij dat ze weer even naar buiten konden.
Het toegangshek van nr. 11 is stukgewaaid, bij nr. 7 is een dikke eik op de oprijlaan omgewaaid en in de paardenwei ligt ook een bijzonder forse tak.
Verder is er voor zo ver ik weet niet heel veel schade in de directe omgeving, maar ik ben er niet uit geweest.
Erik zou vandaag langs komen maar vroeg of dat ook morgen kan, hij is vandaag druk met op diverse lokaties dakpannen te leggen. Ik vond dat natuurlijk prima. De schuur gaat nergens heen (hoop ik) en zo lang de verzekering geen akkoord gegeven heeft wacht ik met opruimen. Ik hoop dat de verzekering uitkeerd. Een gebouw in aanbouw is toch een dingetje...
Lasse heeft overigens geen krimp gegeven, terwijl die toch behoorlijk op de wind stond. Dat is dan weer mooi.
Nou, dat was hem even. Ons sfeervolle woudboerderijtje staat er nog en de stemming is gelukkig prima.
Plaat van de dag: Always look on the bright side of life.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten