Vrij (maar nu nog even niet)

Vanochtend heb ik voor het eerst de kippen uit hun nachthok gelaten en ze gevoerd.

Gisteravond realiseerde ik mij dat ik ontzettende behoefte heb aan een vrije dag. Gewoon (?) even echt helemaal niets. Dat heb ik op de Schapendrift nog niet gehad volgens mij. Niet dat we nooit eens een dag vrij hebben, maar dat ik daar ontzettend behoefte heb, dat niet. Ik ben er ook wel aan toe. 's Avonds ben ik moe en overdag heb ik er ook niet echt de sokken in. Vandaag was daar alleen de dag niet voor. Ik wilde tenminste het zaagwerk voor het klompenhok af hebben. Daar ben ik dus bijna de hele dag mee zoet geweest. Het laaste stuk rabat ging voorspoedig en toen wilde ik ook meteen maar de legplanken gedaan hebben. Dat was weer een tijdrovend klusje. Dat krijg je er van als je het té precies wilt maken. Maakt niet uit, het wordt volgens mij prachtig. De bovenste planken komen iets lager en zijn wat minder diep, de onderste plank wordt juist iets dieper. 

Tijdens het meten werd ik plotseling uit mijn concentratie gehaald door een kip... Die hadden zich nog niet eerder aan die kant van het huis vertoond.

Het kattenluikpaneel is ook eindelijk gemonteerd (en afgekit). En ik heb de schuurdeuren, die tijdelijk in het kleine kamertje liggen opgeslagen, op drooglatten gelegd. Toch beter.

Nu de kippen vrij rondlopen is gif spuiten geen optie meer en dus heeft Irene haar oude "hobby" maar weer opgepakt, onkruid trekken. Ik was te druk met m'n plankjes om er aan te denken een foto te maken. Ter compensatie dan maar twee foto's van Irene als keuenprinses. 

Nu is ze naar de film.

En ik heb een vrije avond...

 

 

Voegen

Echt lekker weer was het niet, maar het was droog. Irene heeft vandaag alle heggen geschoren, een behoorlijke klus. Gelukkig vindt ze het best aardig om te doen. 

Elke keer als ze een berg scheersel bij elkaar geharkt had, waren de kippen er als de spreekwoordelijke kippen bij om daar eens lekker in te gaan wroeten en weer te verspreiden.

Ik heb op twee planken na alle rabatdelen gezaagd. Aangezien het veel niet recht toe recht aan was, ben ik daar nog best lang mee bezig geweest.

Rond vijfen kwam Erik langs voor de voegles. Hij is overigens op nr. 7 geweest voor een offerte voor het dak, maar hij gaat het sowieso niet doen. Asbest maakt het gecompliceerd en het is een te groot project. Het dak moet er namelijk helemaal af en meteen weer dicht (zou ik ook willen in de herfst/winter). 

Voegen is niet zo erg als metselen, maar ik denk niet dat het m'n hobby wordt. Dat hoeft ook niet, als ik de borstwering maar enigzins acceptabel dichtgeprutst krijg vind ik het allang goed.

En toen was de dag al weer voorbij...

Kozijnen zijn ok

De hele dag dreigde het te gaan regenen. Uiteindelijk hebben we twee buitjes gehad en kon er dus gewoon gewerkt worden.

Irene heeft boodschappen gedaan, een koormuziekmap opgehaald, mij geholpen en de strijd tegen brandnetels en klimop voortgezet. En waarschijnlijk iets met kippen...

Mijn werkterrein beperkte zich vandaag tot het klompenhok en de fietsenschuur. Beetje vreemd contrast met Pelle. Behalve de krant halen ben ik niet verder dan 20 meter van huis weg geweest. Pelle fietste eergisteren nog door Slovenië, gisteren door Oostenrijk en vandaag in Italië. Gelukkig hebben we het allebei naar ons zin. 

Maar goed, vanmorgen heb ik eerst het nieuwe zaagblad gemonteerd. Wat een genot, zagen met een nieuw blad. 

Vervolgens heb ik de kozijnen geplaatst. 

Toen was het tijd voor de rabatdelen. De oude, herbruikbare delen heb ik weer vastgezet, de nieuwe delen voor het voorkozijn heb ik gezaagd en deels even provisorisch op hun plaats gezet want die moeten nog in de Tenco gezet. 

Theoretisch gaat het keurig passen, morgen zullen we zien of het in de praktijk ook zo is. Vooralsnog ben ik best tevreden. Zowel mijn nieuwe accu slagschroevendraaier als de nieuwe handcirkelzaag kwamen goed van pas en functioneren prima. Ben ik blij mee. Ik heb vandaag sowieso lekker gewerkt, maar daar was het de klus ook naar.

Morgen verder, in de middag komt Erik, gaan we voegen. D.w.z. Erik gaat mij dat leren.

Meer heb ik niet te melden.

Wachten

De dag begon regenachtig, maar het klaarde in de loop van de ochtend op en hadden we alsnog nog een heerlijk zonnige dag.

Irene heeft de kozijnen af!

Ik kon ze alleen nog niet plaatsen omdat ik natuurlijk moest wachten tot de verf droog is. Het was sowieso wachten vandaag. Wachten op de drogende verf, wachten op Erik, wachten op het nieuwe zaagblad. De verf zal morgenochtend wel droog zijn en mijn nieuwe zaagblad is zojuist gearriveerd. Dus morgen kan ik echt verder met het klompenhok.

Dat betekent niet dat ik vandaag helemaal niets kon doen. Ik heb de onderbalkjes gemonteerd en, nadat ik met enige moeite de juiste potdekselschroeven had bemachtigd, enkele oude potdekselplanken teruggeplaatst.

Toen kon ik echt niet verder en heb ik maar alvast het oude zaagblad uit de machine gehaald.

Daarna heb ik de grastrimmer ter hand genomen, dat was al weer een poosje geleden. Maar ach, het is herfst en dan groeit het gras niet zo snel meer. De paddenstoelen wel.

Bijna maaide ik mijn eik om, die was bijna overwoekerd door brandnetels. Heel florissant staat hij er overigens niet bij.

De kippen lijken helemaal gewend en scharrelen naar hartelust rond. Vier eieren vandaag.

Eucalypta is duidelijk de meest ondernemende.

En dan is er nog groot nieuws uit onze kleine wereld. Één van de drie ruinen is verhuisd naar de paardencompagnon van George. En dus staan er nog maar twee in de paardenwei.

Verder is opmerkelijk dat er plotseling weer meer vogels in de tuin zijn. Een mees, een merel, Vlaamse gaaien en... een specht.

Morgen kozijnen plaatsen.

Mooi plekkie!

Vanmorgen was de mol dan eindelijk toch verdwenen...

Irene is eerst gaan sporten en heeft daarna de schilderskwast weer ter hand genomen. Het eind is in zicht!

Ik ben op jacht gegaan naar een nieuw zaagblad voor mijn afkortzaag, de oude is helemaal op. Morgen zou ik weer moeten kunnen zagen. 

En omdat de zaag ook aanliep ben ik de gebruiksaanwijzing gaan zoeken. Die heb ik uiteindelijk gevonden, in de container.  

De hoogte-aanslag heb ik opnieuw afgesteld en nu loopt de zaag weer als een zonnetje. Verder heb ik het gezaagde hout voor de tweede keer in de Tenco gezet en één bovenbalk gemonteerd. Het lijkt er op dat het allemaal goed gaat komen.

Op de terugweg van boodschappen doen reed ik achter een zwart busje de oprijlaan op. Dat was Piet, de glaszetter. En zoals bijna iedereen die hier voor het eerst komt waren zijn eerste woorden "Mooi plekkie hebben jullie hier". En zo is het. Piet heeft de kapotte ruiten opgemeten en komt die over een week of drie vervangen. Ik heb meteen even overlegd over de ruitjes voor de nieuwe kozijnen van het klompenhok. Daar moet toch een beetje kit op, ik was er al bang voor. Maar het goede nieuws is dat Piet de ruitjes ook meeneemt en me even helpt met het plaatsen. Voor hem een fluitje van een cent, voor mij een eindeloos proces met geheid een slecht resultaat. Al met al een meer dan tevredenstellend bezoekje dus.

Het is een tikje saai, maar meer heb ik niet te melden. Nou, één dingetje nog. Irene gaat morgen klaverjassen. Joukje belde dat ze morgen iemand tekort komen en of Irene zin had om mee te doen. Ja dus.