Vandaag zitten we hier een week. Greet is donderdag, na een gezellig verblijf, met de taxi weer naar huis gegaan en toen konden wij in alle rust verder gaan met uitpakken.
Heel veel hebben we echter nog niet gedaan en dat hoeft ook niet. Het huis is bewoonbaar, alleen staan hier en daar stapels dozen. Af en toe pakken we er eentje uit, af en toe doen we een klusje en verder doen we rustig aan. Liever geven we alles meteen een definitieve plek dan dat we heen en weer blijven schuiven met spullen. Al met al krijgt het allemaal steeds meer vorm. Maar er zijn ook nog zat dingen die we nog uit moeten vogelen. Waar moeten de speakers komen? Welke kunst hangen we waar op? Qua verlichting maken we stapjes. De olielamp is werkelijk een pareltje. En met de juiste lampolie brandt die nu prachtig.
Boven de eettafel komt de Glow van Marc de Groot te hangen. Die hebben we nu provisorisch opgehangen om te kijken of het wat is en het antwoord was meteen duidelijk. Perfect voor die plek. Alleen is de oude zilvergrijze cover verkleurd en er zit een gat in, maar daar wordt aan gewerkt. Een nieuwe, witte cover is besteld.
De woonkamer blijkt een heerlijke ruimte. Qua grootte en indeling is het er erg prettig vertoeven. Het voelt heel huiselijk en dat wordt alleen nog maar beter als de nieuwe bank en de nieuwe stoel geleverd worden. De vele ramen maken dat we constant genieten van de uitzichten en de vogels. Uiteraard hebben we meegedaan aan de vogeltelling.
Met de zon vol in onze bakkes, wat het herkennen van vogels er niet makkelijker op maakte.
Onze huisspecht liet zich tijdens het half uur tellen gelukkig zien, de buizerd helaas niet. Maar die zat vandaag plotseling bij ons in een boom. Een buizerd in je boom...zo gaaf.
De keuken is ook al zo fijn. Met z'n vier werkplekken en het grote fornuis is het prettig koken. Ook met z'n tweeën, iets wat op de Landleeuw niet echt kon. Het is/was voor wat betreft de spullen even zoeken naar wat waar moet komen, maar daar zijn we wel zo'n beetje uit.
De bijkeuken is ook super. De kast is meer dan prettig en vooralsnog leger dan gevreesd. Daar hoef ik alleen nog een extra plank onder het aanrecht te maken en dan is ook die af.
Voor de badkamer moeten we nog op zoek naar een kast. Dat is nu alleen wat lastig met de lockdown. De tegelvloer heeft ook wat aandacht nodig, die is wat vlekkerig.
De slaapkamer is nog niet op orde. Dat komt omdat de klerenkast kleiner is dan op de Landleeuw en we nog bezig zijn met te bepalen hoe we dat op lossen. Ik heb wel een steun in het hanggedeelte gemaakt want de roede begon vervaarlijk door te zakken. Niet de meest fraaie steunpilaar, maar ik had even niks anders.
De rest van de ruimtes zijn ook "work in progress" en zo wordt het huis steeds meer "ons" huis.
Krokus is inmiddels ook op haar gemak. Nieuwsgierig als ze is, heeft ze het druk met het ontdekken van haar nieuwe leefomgeving. Vooralsnog voornamelijk binnen, al maakt ze af en toe ook al een uitstapje naar buiten.
Wij verblijven nog voornamelijk binnen. Buiten is het koud en binnen hebben we op dit moment het meeste te doen. Daar komt overigens verandering in, want het vullen van de gaten in de oprijlaan heeft hoge prioriteit. Daarvoor hebben we wel een kruiwagen nodig en dus hebben wij de Kluswijs gebeld voor advies. En dan ervaar je weer hoe relaxed het hier allemaal gaat. Advies over de telefoon vinden ze niks voor een kruiwagen. Wij moesten langs komen, dan zou Jeffrey (de verkoper) een aantal modellen buiten zetten zodat wij ze konden bekijken en proberen. Zo gezegd, zo gedaan. Natuurlijk eerst uitgebreid kletsen en toen de kruiwagen uitgezocht. Ter plekke werd er een anti plof wiel op gemonteerd en nu zijn wij de trotse bezitters van een grijze Hummer.
Wie had ooit gedacht dat Geert en Francien ooit eens iemand een Hummer cadeau zouden doen en Irene eens voor haar lol met een Hummer zou rijden... En terwijl ik het blog zit bij te werken (er zijn "klachten" binnen gekomen dat er geen nieuwe posts verschenen) heeft Irene de eerste gaten al gevuld!
Ze is helemaal gelukkig en tevreden met het lekker bezig zijn en het resultaat.
Binnenkort komt iemand van de Kluswijs op de Schapendrift even kijken wat de beste oplossing voor ons is qua maaimachine. Niet dat ze in Hoofddorp niet behulpzaam en aardig zijn, maar hier is het allemaal net wat persoonlijker, minder gehaast. Ja, van de Kluswijs gaan wij nog een hoop plezier hebben!
Bezoek kregen we ook nog. Hayo was met zijn nieuwe vlam Frederique in Assen en zij kwamen zondag, op weg naar huis, even langs. Heel gezellig. Geen foto helaas, vergeten.
Wat zeker niet onvermeld mag blijven, behalve dat we onze 35 jaar verkering hebben gevierd (wie had dat 35 jaar geleden kunnen verzinnen, dat we dat op de Schapendrift zouden vieren), is dat Irene mijn haar heeft geknipt! Dat was wel heel erg nodig. En laten we wel wezen, voor de eerste keer dat zij iemands haren knipte mag het resultaat er wezen.
Tot nu toe gaat het eigenlijk allemaal fantastisch. We hebben het naar ons zin en genieten van de rust (het is hier zó stil), de ruimte en het gerommel in en om het huis.
