Sturnus vulgaris

Toen Irene opnieuw de ako ging afstellen bleek dat zich weer een groep spreeuwen (sturnus vulgaris) in twee eiken in de boswal verzameld had. 

Vanaf mijn plekje op de bank kon ik die niet zien, noch horen, terwijl het toch een kabaal van jewelste was. 

Uiteraard moest ik dit fenomeen met eigen ogen/oren aanschouwen. Aldus geschiedde en werd mijn dag weer en stukje beter.

Godsamme

Gistermiddag dus naar de sauna gegaan. Die zit in Boijl, vlakbij. Het is een prima sauna en het was lekker rustig. Alleen speelde mijn buik weer een beetje op. Toen we rond 22.00 weer thuis kwamen was de muis verhuisd van achter de koelkast naar onder de bank en Krokus dus ook. Gelukkig besloot de muis weer een ander schuilplekje op te zoeken en kon Irene hem met een pannetje vangen en vrijlaten.

Vanmorgen was de buik niet veel beter. Uiteraard heb ik eerst schaatsen gekeken. Daarna heb ik met Irene de laatste 7 planken van deze lading gebeitst. Met z'n tweeën gaat dat best wel snel, rond het middaguur waren we klaar. Nu nog de tweede laag.

Maar niet vandaag. want ik was inmiddels behoorlijk beroerd en ben lekker op de bank gekropen. Last van mijn buik en rillerig. Van de bank ben ik dan ook hiet meer afgekomen, daar lig ik nog steeds een beetje zielig en chagrijnig te zijn. Hopelijk gaat het morgen beter want dan zouden we naar Assen naar de Frida Kahlo tentoonstelling en naar Groningen om de verjaardag van Erik en Annelies te vieren.

Ik ben even niet zo blij dus. Wéér die buik, godsamme. Gelukkig is het uitzicht vanaf de bank niet verkeerd.

Beitsweer, dus weer beitsen

Gisteren hadden we een kalme dag. We hebben rustig ontbeten, koffie gedronken en vooral gezellig gepraat. Rond enen vertrokken Geert en Francien weer. We hebben alle vier genoten van de paar dagen dat ze hier waren. Mijn (algemeen bedoelde) opmerking over "hard" rijden op de oprijlaan had kennelijk indruk op Francien gemaakt want we hebben ze langdurig uit kunnen zwaaien...

Na de lunch heb ik een beetje Olympische Spelen gekeken en, ondanks het miezerige weer, de schragen wat stabieler gemaakt, de carport gereorganiseerd zodat de planken niet nat zouden regenen en nog drie potdeksels gebeitst.

De nieuwe voorraad beits is inmiddels ook gearriveerd, die liet maar op zich wachten. Bij navraag bleek dat de vervoerder een verkeerd, mij onbekend, afleveradres had.

Ook heb ik de kozijnen eens goed bekeken, daar was het nog niet van gekomen. Ik moet alleen nog aan Erik vragen of ze van boven of van onderen kiepen. Ik moet Erik sowieso nog spreken over de kozijnen want ik begrijp nog steeds niet helemaal hoe ik die in moet bouwen. Dat voelt een beetje dom, maar om nou zomaar wat te gaan klooien vind ik niet verstandig.

Gisteravond ben ik voor het eerst in vier maanden weer eens geknipt, dat was dus hard nodig. Het leuke van door je Willie geknipt te worden is dat je als buren echt iets te praten hebt i.p.v. de gebruikelijke obligate kletspraat bij een kapper. Een steenmarter heeft bij hun een tunnel gegraven naar het kippenhok en geprobeerd daar een kip doorheen te trekken. Dat is niet gelukt, maar de kip heeft het niet overleefd. Ook de mollenoverlast is ter sprake gekomen en natuurlijk de voirtgang van de bouw van de schuur en het vijftig jarig huwelijk van haar ouders (die ook op de schapendrift wonen). Voor een buitenstaander misschien ook kletspraat, voor ons burenpraat.

Irene heeft nog een nieuwe afstelling van de ako geprobeerd. Dat had een averechts effect. Moet de stelschroef dus toch de andere kant op...

Krokus heeft gejaagd. Althans, dan neem ik aan, want ze zat bij de sloot in de paardenwei lange tijd gebiologeerd naar iets te staren. Gelukkig kwam ze zonder prooi weer naar huis.

Vanmorgen is Irene wezen sporten. Toen ik ging ontbijten zat Krokus in de kamer met een veldmuis (maar het kan ook een aardmuis zijn). Het beestje was verder niet verwond of zo en dus heb ik geprobeerd hem te vangen. Twee keer dacht ik hem met een handdoek te pakken te hebben, maar beide keren bleek ik voor niets de handdoek buiten uit te schudden. Toen heb ik het opgegeven. Dat miet Irene maar verder regelen. De muis zit nu al vanaf tien uur achter de koelkast en Krokus zit er nu al 5,5 uur bij, te wachten tot het moment dat de muis zich weer laat zien.

Vandaag is het lekker rustig, droog weer. Echt beitsweer en dus hebben we 10 potdeksels gebeitst. Dat lijkt misschien weinig maar dat is toch 20 vierkante meter. Nog 7 te gaan, dat komt morgen wel. Zojuist hebben we de gouden race van Irene Schouten gekeken en straks gaan we naar de sauna. Daar zouden we al eerder heen, alleen werd ik toen ziek. 

Dat was het weer voor nu.

Doldersummerveld

Gisterochtend was het best lekker weer, al waaide het flink. 

Ik voelde me alleen wat minder, beetje verkouden, beetje keelpijn. Niks ernstigs, maar omdat Geert en Francien zouden komen heb ik niet geaarzeld en een test gedaan. Die was gelukkig negatief.

Terwijl Irene boodschappen deed heb ik nog wat huis gehouden. Daarna hebben we samen genoten van de eekhoorn die in een boom in de boswal zat en zich ondanks de wind redelijk liet fotograferen (maar het moet nog beter). 

Verder hebben we een beetje rondgelummeld tot Geert en Francien arriveerden. 

Na de thee zijn Francien en Irene een stukje gaan wandelen. Geert en ik hebben uitgebreid de vorderingen van de schuur bekeken en besproken, en daarna bijgekletst. Voor de rest hebben we rustig aan gedaan.

Vandaag hebben we rustig ontbeten en koffie gedronken. Tegen het middaguur zijn we naar het Doldersummerveld gereden. Daar hadden Irene en ik een wandeling van 7 kilometer gevonden, geschikt voor de rolstoel (en dus ook voor de scootmobiel) die "het gehele jaar goed begaanbaar" was.

Jammer maar helaas. Na 10 meter werden we de hei op gestuurd die zo nat was dat een onderzeeër het meest geëigende vervoermiddel zou zijn geweest. Dat ging dus niet werken. We hebben nog een stukje over de weg gelopen maar al snel de hele route de route gelaten en zelf een prima alternartief rondje van 4 km gelopen. 

Weer thuis hebben we het opgenomen schaatsen gekeken, waarna Francien en Irene Noordwolde op stelten zijn gaan zetten, terwijl Geert en ik het fort bewaakten. 

Toen de dames weer thuis waren hebben we gezellig geborreld en gegeten. 

Irene en Francien spelen nu SkipBo, Geert ligt lekker in zijn mandje en ik schrijf m'n blog.

De afstelling van de ako is vandaag in zoverre geslaagd dat we nu weten welke kant we de afstelschroef op moeten draaien..., de andere kant op dus. Morgen een nieuwe kans.

 

Hij doet het!

Wat een pokkenweer de afgelopen dagen. Veel wind en regen.

Gisterochtend zijn we naar Steggerda gereden om bij Erik weer een lading potdekselplanken en de kozijnen op te halen. De potdeksels waren 5,40 meter lang en dat is best lang om op de aanhanger te vervoeren. We zijn dan ook héél rustig terug gereden. 

Weer thuis hebben we de planken in de carport gestald, dat paste maar net.

Toen dat gedaan was ben ik schaatsen gaan kijken, dat had ik opgenomen.

Na het schaatsen ben ik verder gegaan met de elektra in de geitenschuur terwijl Irene de oprijlaan van kalk voorzien heeft.

Vandaag heb ik, na het schaatsen, de ako geïnstalleerd. Dat was nog een behoorlijk gepiel, maar uiteindelijk was dan toch het moment daar...

Ik moet nog wat kleine dingetjes doen, een kabeltje in plaats van een touwtje, een aluminium geleideprofieltje en nog twee kabels vastzetten. Maar dat is van later zorg. Hij doet het en daar gaat het om. Waarschijnlijk willen we hem nog wel iets anders afstellen. Nu is het aan de donkere kant als hij dicht gaat. Dat is dus 's avonds wat laat en 's ochtends wat vroeg.

Irene heeft de berg en de grond rond de krulhazelaar gefatsoeneerd (de kippenkuilen dicht gemaakt) en wat plantjes verplaatst. 

Het blijft de komende dagen slecht weer en dus zal er van potdekselen niks komen. Ook de deur fresen zal even moeten wachten. Dan maar beitsen. Maar niet de komende dagen, dan zijn Geert en Francien hier.