10 september 2022

Op de millimeter met Jan Peter

Gisteren is er nog lekker wat regen bij gevallen. 



Niet echt buitenweer dus, tenzij je een paddestoel bent. Die hebben we hier genoeg, en dat doet mijn padestoelenliefhebberhart natuurlijk sneller kloppen.

De kleine gele zwammetjes zijn denk ik Oranje druppelzwammetjes.

Dit zijn denkelijk Grasleemhoedjes.

En dit een soort Tonderzwam.

Deze ben ik nog niet uit.

Naast een beetje huishouden heb ik weer aan de horretjes gewerkt. Er was per post een doos gearriveerd waarvan ik dacht dat die de nieuwe batterijtjes voor m'n autosleutel zou bevatten, maar het bleken de iets grotere magneetjes voor de horretjes te zijn. En dus kon ik daarmee aan de gang. Volgens mij gaat dit beter werken.


Verder heeb ik een testje gedaan met met het kromgetrokken bamboe. Een plaatje in een natte handdoek, stoomstrijkijzer er op en hoppa!, het plaatje werd prachtig vlak. Dat lijkt dus een geslaagde test.

Irene heeft de aardappels gerooid die voor het tweede jaar op rij spontaan naast het huis gegroeid zijn.


Gisteravond arriveerde Jan Peter, hebben we gegeten, bijgekletst en de maan bewonderd.


Heel laat werd het niet want Jan Peter moest zich vanmorgen om 08.45 al bij Willie melden voor een knipbeurt. Toen ik de krant ging halen was hij al bijna een uur weg. Bij de brievenbus aangekomen werd duidelijk waarom, hij stond met Bertinus te praten. Ik heb ze maar gelaten en ben de wildcamera op gaan pikken. Die had ik halverwege de oprijlaan neergezet omdat ik daar een dassendrol had gespot.

Nu vond ik nog meer uitwerpselen, helaas net buiten het bereik van de camera. 


Nou is paddestoelen determineren is al geen sinecure, dierenuitwerpselen zijn zo mogelijk nog lastiger. Wie het weet mag het zeggen...

Ik had overigens geen resultaat met de WC.

Irene is na de koffie richting Hoofddorp vertrokken voor de familiedag morgen. Jan Peter en ik hebben de ochtend lekker rustig aan gedaan. Het enige dat we gedaan hebben is geprobeerd het raadsel van de put op te lossen. Maar dat is alleen maar groter geworden. Beide pijpen die er in uit komen lopen dood...

Tijdens de lunch hebben we met magneten zitten spelen, het leek wel of we ruim vijftig jaar terug in de tijd gingen, toen deden we altijd proefjes en maakten we dingen als een stoombootje van een sigarenkoker of een microfoon van potloodstiften. Nu waren het elektromotoren met magneten en een batterij.


Vanmiddag hebben we het dakvlak gemeten. Ik wilde namelijk met het oog op het dakbeschot graag weten of het allemaal een beetje recht en rechthoekig was. En wat bleek? Het is allemaal zo gelijk dat het gewoon eng is. Ten minste ik vind 1 mm verschil over 6,77 meter griezelig nauwkeurig. Ik ben er reuze blij mee.


Daarna hebben we nog aan de dakpannen zitten meten. De pad die zich onder de dakpannen verstopt had vond dat geen goed idee, maar dat is zijn probleem.


In de tuin hebben we de F1 kwalificatie gekeken en zijn toen boodschappen gaan doen en gaan koken. Het was al met al een rustige, gezellige en nuttige dag.


Natuurlijk houd ik scherp in de gaten of Pelle al weer wat op Strava gezet heeft, of iets op zijn blog heeft gepost. Hij gaat goed en dat doet mij goed.







08 september 2022

Nattigheid

Maar liefst 12 mm gaf de regenmeter gistermorgen aan, eindelijk weer neerslag van enige betekenis. Net nu ze de mais gingen oogsten...


Ik sprak George er even over en die wist me gelukkig te vertellen dat de regen geen probleem was voor de maisoogst.

De kippen zijn gewend. Vannacht hebben ze gezamenlijk in het nachthok vertoefd en dat ging goed. 

Overdag was het weer heerlijk weer en hebben we, na koffie met Joukje en Jisse, het kastje dat in de overkapping stond gesloopt/gedemonteerd. Het was allemaal om de 3 mm dikke bamboe zijpaneeltjes te doen die we willen gebruiken om de speakers mee van een nieuw jasje te voorzien. Die paneeltjes barsten heel snel,  dus enige voorzichtigheid was geboden. Uiteindelijk hebben we genoeg materiaal weten veilig te stellen.





's Middags is Irene naar haar eerste schilderles in het Buurthuus geweest, terwijl ik een beveiligingsprobleempje op de computer opgelost heb. Altijd een tijdrovend, vervelend klusje (omdat ik ook géén idee heb). Tussendoor kwam Patricia even langs wippen en kwamen er weer drie Herculessen achter de boswal langs vliegen. Ik wist er net twee vast leggen.


Vannacht en vandaag heeft het ook flink geregend, de teller staat nu op op 25 mm.

Vanmorgen hebben we een aanhanger groenafval weggebracht, vanmiddag is Irene met Joukje naar Kasteel Blesdijke geweest.


Ik ben aan de speakers gaan meten en heb bedacht hoe ik het precies wil doen met de bamboe. Tegenvaller is wel dat er nogal wat kromgetrokken paneeltjes tussen zitten en ik hoop dat we genoeg vlak materiaal hebben. 

Verder heb ik boodschappen gedaan. Op zich niet vermeldenswaardig, maar het was toch een beetje vreemd om door de regen te fietsen en voor het eerst in tijden plassen op de oprijlaan te zien.


Ik had gehoopt dat met al die regen de put zijn geheimen prijs zou geven, maar ook het regenwater lijkt niet in de put terecht te komen. Beide buizen bleven droog...

De gele zwammetjes op de tuintafel zijn terug! Hopelijk krijgen ze de kans zich te ontwikkelen, want ik moet toch te weten komen wat het zijn.


Na het avondmaal hebben we nog gras in alle kale plekken gezaaid.


Bij een van de kale plekken ontdekte ik mini-inktzwammetjes, een paar millimeter dik en 1 tot 2 cm lang. Weer iets om uit te zoeken.



Verder kunnen we veilig kunnen concluderen dat we te maken hebben met een muizenplaag. Niet dat we veel muizen zien (behalve in Krokus haar bek), maar de tientallen gaten in het gazon kunnen maar één ding betekenen. Muizen!

Ondertussen zit Pelle op de ferry naar Noorwegen. Ik hoop dat het een beetje goed weer wordt en dat h3et en mooie reis wordt. Heia Pelle!



De rug gaat trouwens best redelijk. 

06 september 2022

Hercules

Toen we vanmorgen wakker werden had het geregend. Niet veel, maar toch. Alle kleine beetjes helpen.

Irene heeft de nieuwe kippen vannacht nog apart gehouden. Het plan is nu om ze vanavond bij elkaar in het nachthok te laten overnachten. De stand van zaken is dat ze elkaar gedogen, maar van enige interactie is eigenlijk geen sprake. Harry bekommert zich ook nauwelijks om de nieuwe hennen, die heeft voornamelijk oog voor zijn favoriete oude hen die zich onverminderd sletterig gedraagt. 

Irene ontdekte vanmorgen op de buitentafel piepkleine gele zwammetjes. . Dat kan natuurlijk ook komen omdat het jonkies zijn. Net op het moment dat ik ze wilde fotograferen kwam er een vliegtuig laag (als in láág) overvliegen. Ik hoopte een mooie foto te maken van het vliegtuig boven ons sfeervolle woudboerderijtje, maar mocht blij zijn dat ik hem überhaupt vast kon leggen. Hij mocht dan vrij langzaam vliegen, toen hij achter de boswal vandaan kwam, verdween hij in no time achter de volgende boswal. 


Er diende zich nog twee kansen aan, want er kwamen direkt achter het eerste vliegtuigen nog twee vliegtuigen overvliegen. Ook die verdwenen vliegensvlug uit zicht, geen tijd voor compositie dus, afdrukken en het beste er van hopen.



Toen ben ik de zwammetjes maar gaan fotograferen.



Ze hebben het meeste weg van gele trilzwammen, maar zijn daarvoor veel te klein.

Omdat de tafel nog in de schaduw stond had ik het plan opgevat om ze later in zonniger omstandigheden nogmaals te fotograferen. Vanmiddag schoot dat plotseling door mijn hoofd. Ik was qua zon nog net op tijd, alleen waren de zwammetjes verdwenen...

De vliegtuigen waren Lockheed C-130 Hercules toestellen van de luchtmacht. Van eentje kon ik de vluchtroute terugvinden, een rondje Eindhoven, Lauwersoog, Eindhoven.


Omdat mijn rug wel beter gaat maar nog niet ok is, moest ik mij verder beperken tot oefeningen doen en het repareren van de lichtslang uit de overkapping. Beide is gelukt.

Het aantal wespen neemt inmiddels ook wat af, zei het dat het nog steeds opletten blijft als ik mijn martini drink.

Irene heeft allerhande kleine klusjes gedaan en is vanmiddag wezen zwemmen. Zojuist heeft ze tot haar grote vreugde geconstateerd dat de nieuwe hennen uit zichzelf het nachthok in zijn gegaan. Alleen niet op stok, ze waren allebei in een leghok gekropen. 

05 september 2022

Bitchfight

Het is al eer een paar dagen geleden sinds de laatste post, dus ik zal de helft van de belevenissen hier wel vergeten zijn.

Woensdag heb ik wat kleine klusjes gedaan (o.a. wat kitwerk, dat me steeds beter af gaat), ben ik begonnen met nadenken over het dak, heb ik berekeningen m.b.t. dakpannen en panlatten gemaakt en hebben we het hout van de aanhanger in de schuur gestald. Ik heb al gezien dat ik van een aantal platen een prima zoldervloertje kan maken.




Donderdagochtend ontdekte ik dat de schimmel in de paardenwei niet meer bij het bonte paard stond, die had een ander stukje wei opgezocht. 


Na overleg met George, die op stap was, heb ik een handje biks gepakt, het schrikdraad uitgezet en heb ik de schimmel teruggeleid naar zijn eigen wei. Appeltje eitje. Ze noemen mij natuurlijk ook niet voor niets "de paardenfluisteraar".

Zo niet Krokus, die is "de muizenmoordenaar".


Irene met Greet naar Dedemsvaart gereden om twee nieuwe kippen op te halen. De nieuwe dames zien er een stuk beter uit dan de eerste vier. Dit keer geen staartloze kaalkonten, maar slanke hennen die redelijk goed in de veren zitten. 


De ene het Eucalypta, de andere Kip Kardashian. Het is nog een behoorlijk gedoe om de kippen aan elkaar te laten wennen. Ze worden eerst nog even gescheiden. De "oude" kippen in de geheime wei, de "nieuwe" in de ren. Na enige tijd volgde een eerste poging tot kennis maken, maar dat ontaarde al gauw in een bitchfight waar Harry zich afzijdig van hield. Dat was niet de bedoeling en dus zijn de hennen maar weer gescheiden. 




Ik heb een provisorische stok gemaakt en een plank om kalveriglo af te sluiten zodat de hennen ook 's nachts nog even gescheiden konden blijven.


Irene heeft de waarschijnlijke oorzaak ontdekt van de leg-staking van de oude hennen. Kippen in de rui leggen niet.

De nieuwe hennen zijn niet in de rui, vrijdagochtend lagen er twee eieren in de kalveriglo.

Verder heb ik sinds lange tijd weer een een beetje stof gezogen en een proefopstelling gemaakt voor de bovenste pannen en de nokpannen. Het lijkt er op dat ik dit keer op een halve pan uit kom. Jammer maar helaas.


Vrijdag heeft Irene verder gewerkt aan de kippenintegratie, heb ik een paar emmertjes drab uit de put gehaald en een beetje rondgetut. 


's Middags kwamen Bart en Carolien langs. Er was net gegierd dus konden ze optimaal genieten van het buitenleven hier.


We hebben gezellig zitten kletsen en later samen gegeten. Dat eten deden we vanwege de vele wespen binnen. Voor dat avondmaal ben ik met Bart boodschappen wezen doen, kon ik hem mooi de Noordwoldiger kermis laten zien.

Later die avond heb ik eindelijk vleermuizen vastgelegd.

Zaterdag zijn we rond het middaguur richting Hoofddorp vertrokken. Daar hebben we Greet thuis afgezet en zijn wij doorgereden naar Haarlem voor het (in verband met corona twee keer uitgestelde) "niet trouwen" feest van Roy en Bar. Dat vond plaats in molen "De Adriaan". We hebben oude bekenden gesproken, nieuwe bekenden gemaakt, de molen bekeken (prachtig uitzicht over Haarlem) en ons ondergedompeld in de gezelligheid. 



Het was een zeldzaam zachte avond op een zeldzaam mooie lokatie. Na het feest zijn we naar Vijfhuizen gereden waar we geslapen hebben. Beetje jammer dat ik eerder die dag kennelijk iets heel fout met mijn rug gedaan heb. Sindsdien heb ik weer een rug als een strijkplank. Niet zo erg als vorige keer, maar wel pijlijk en iets doen zit er even niet in...

Zondag zijn we na het ontbijt en de koffie weer naar huis gereden om de nieuwe hennen te bevrijden uit de kalveriglo. Bij thuiskomst bleek de kap van de lamp in de gang een korte vliegreis (wel CO2 neutraal) richting vloer gemaakt te hebben. Gelukkig is die van plastic, maar het blijft raadselachtig. 

Uiteraard heb ik de F1 race gekeken en verder noodgedwongen rustig aan gedaan.

Vandaag heeft Irene de Airondeckstoel gesloopt. Eindelijk zijn we van dat wrak verlost! 



De kippen beginnen langzamerhand aan elkaar te wennen. Al moeten de nieuwe nog niet echt veel van Harry hebben. Maar het gaat steeds beter en misschien gaan ze vannacht gezamenlijk op stok.

Ik heb een hoeklatje in de Tenco gezet en een stukje van de regenton uit de ton gevist. Dat was door de droogte zo erg gekrompen dat die er in gevallen was. Uiteraard heb ik daarvoor eerst een geredschapje gemaakt, het moet wel leuk blijven.


Omdat Pelle op het bizarre idee gekomen is om volgende week naar Noorwegen te gaan om te fietsen heb ik hem de afgelopen dagen gestalkt met routesuggesties. En dan met name het deel door de bergen. 



Gelukkig weet hij mijn bemoeienis ook wel te waarderen, of anders dat behoorlijk goed te veinzen. Maar ja, zeg Noorwegen en fietsen tegen mij, dan weet je waar je aan begint. Ik hoop voor hem dat het een beetje behoorlijk weer blijft daar.

Nou, genoeg geneuzel voor vandaag. Tijd om de regen, die straks héél misschien in zeer geringe mate gaat vallen, uit de lucht te kijken.