Maandag was het af en toe buitengewoon guur weer.
Irene en Joukje kregen tijdens hun wandeling een flinke hagelbui over zich heen. Maar dat maakte hun niks uit, het zijn geen watjes natuurlijk. Eenmaal weer thuis (George was inmiddels ook gearriveerd), hebben we van Irene's worteltjestaart gesmuld, waarna Irene en ik naar de sauna zijn gegaan. Dat was lekker en bovenal heilzaam voor m'n rug. Die speelde namelijk weer op nadat ik na het ziekbed weer een beetje onbezonnen aan de gang was gegaan.
Nadat ik dinsdag de laatste hand aan de stellingkast gelegd had, ben ik begonnen met opruimen en schoonmaken. Allemachtig wat een stofbende was het. Ik heb werkelijk alles met de stofzuiger moeten afstoffen, elke krat en kist moest van binnen en buiten ontstoft.
Toen ik het zoldertje aan het schoonmaken was heb ik, briljant als ik ben, de stofzuiger naar beneden laten flikkeren. De motor, die zich bij de val afgescheiden had van de container, bleef gewoon doordraaien. Eenmaal beneden heb ik geconstateerd dat de barst van de eerdere val groter was geworden en niet meer de enige barst in de behuizing was. De stofzuiger functioneert overigens nog wel. Zij het dat die nu nog veel meer herrie maakt dan ie al deed. Piepende oren waren het gevolg. Je kan nog beter aan het einde van de Polderbaan wonen... Gelukkig heb ik ook nog m'n kleine stofzuiger, die heb ik gebruikt voor het lichtere werk. Al met al was het een behoorlijk karwei, dat schoonmaken. Nou schiet het natuurlijk ook niet op als je de ene stofzuiger aanzet terwijl je met de slang van de andere stofzuiger probeert zaagsel op te zuigen. Of, nadat je de slang weer eens ontstopt hebt, deze op het verkeerde gat aansluit en vervolgens verbaasd staat te kijken dat het zaagsel weggeblazen wordt in plaats van opgezogen. Hoe dan ook, het is nu een stuk schoner en opgeruimder dan het was.
Dinsdagavond ben ik wezen kaarten in 't Buurthuus. Ze kwamen iemand tekort en Joukje vroeg of ik kon inspringen. Dat kon ik. En omdat het de laatste dinsdag van de maand was werd er om prijzen gekaart. Gelukkig was er voor iedereen een prijs en kwam ik met een roombotercake thuis. Dat het kaarten leuk was, was natuurlijk belangrijker.
Vandaag kwam de monteur van Liander de drie fasen meter installeren. Voor hij met zijn werkzaamheden begon heb ik hem met een kop koffie en een plak cake aan tafel geïnstalleerd en mijn vragen m.b.t. de stroom voor de schuur op hem afgevuurd. Dat was zeer nuttig, ik ben weer een stuk wijzer. Toen was het tijd voor het eigenlijke werk. Gezellig keuvelend heeft hij de nieuwe meter geïnstalleerd en na nog wat geklets buiten is de monteur weer zijns weegs gegaan. Het blijft wennen, dat ze hier overal de tijd voor hebben/nemen. Maar mij hoor je niet klagen!
Nadat ik een paal voor de mezenkast in de grond heb geheid, heb ik het laatste restje in de schuur opgeruimd en schoongemaakt. Nu nog de goot en de stroom.
Irene heeft deze week een extra druk programma omdat ze voor de laatste keren naar Pilatus in 't Buurthuus geweest is en haar eerste lessen in de sportschool bijgewoond heeft. Daarnaast is ze ook nog naar een verjaardag en de "afscheidsbijeenkomst" van het huis van Edy geweest. Thuis heeft ze de mezenkast opgehangen en allerhande dingen in de tuin gedaan. Ik krijg daar weinig van mee omdat ik monomaan in de schuur aan het werk ben.
Van het vogelfront verder weinig nieuws. Er vloog een sperwer over, af en toe zit er een groep spreeuwen in de tuin en ik denk regelmatig een buizerd in de boom te zien zitten. Dat blijkt dat een kraai te zijn. Tenzij het een raaf is natuurlijk, maar dat zou te mooi zijn...
Het wordt nu wel tijd voor de lente. Ik ben wel een beetje klaar met de wind en de nattigheid. Voor het tweede jaar op rij waren de eerste drie maanden van het jaar hier extreem nat.
