Maaiveldhoogte

Gisteren was het hier weer ouderwets rotweer. Geen sloopweer dus, meer verzekeringsweer. Ik wilde de ladder aan de schademelding toevoegen, maar dat vond ik online dermate onduidelijk dat ik ze maar gebeld heb. Na een klein uur had ik eindelijk contact. De ladder is oud en verzekeringstechnisch helaas afgeschreven. Maar omdat de offerte van Erik net binnen kwam, kon ik die mooi meteen even doorsturen. Hopelijk hebben we met een dag of tien uitsluitsel.

Verder heb ik was huis gehouden en rustig aan gedaan. 's Avonds gingen we naar George en Joukje om, door omstandigheden enigzins verlaat, Joukjes verjaardag te vieren. Bij het vertrek deed Irene de buitenverlichting aan en dat leverde een fraai plaatje op. 

Het was weer erg gezellig. George heeft ons ter plekke opgegeven voor een serie van 6 informatieavonden, georganiseerd door het DAN (dorps archief Noordwolde), over de lokale geschiedenis. Ik heb ook al wat interessante lektuur meegekregen over de Meenthe.

De lokale geschiedenis, paarden en de slagerij zijn vaak terugkerende gespreksonderwerpen tijdens onze samenkomsten. Zo weten we sinds gisteren dat de tram van Oosterwolde naar Steenwijk door Noordwolde kwam en de "vier husiens", waarvan ons husien (klein huis, maar ook WC) er eentje is, allemaal zo'n kavel hadden als wij. De put bij George in de wei behoorde bij het 1e huisje, wij zijn het 4e huis. Taal is ook een terugkerend thema en dus weet ik nu dat tjokvol in het Stellingwerfs slichtvol is. Maar het zal nog wel even duren voor ik plat Stellingwarfs praot.

Vandaag was weer een sloopdag. Het schiet lekker op. Nu rest nog wat houtwerk dat uit elkaar geschroeft moet worden en het muurtje. 

Af en toe kom ik op een balk een instructietekeningetje van Erik tegen. Het blijft toch bizar dat we nu in de "rewind" modus zitten.

De mijlpaal "terug op maaiveldhoogte" is inmiddels bereikt.

Irene heeft boodschappen gedaan, verf gehaald en het afdekplankje voor bij de trap in de grond gezet en de vijg in de tuin gezet.

Morgen nog wat ruimen, 's middags komen Sjoerd en Karin.

Het wordt mooi weer dus zullen we meer planten uit zien gaan lopen. De abrikoos/ perzik is wat dat betreft lekker bezig.

Natuurlijk maakt de oorlog in Oekrïne het allemaal wat minder zonnig. Wat is die Poetin toch een ongelooflijke klootzak!

Het dak er af!

Ik had "Gesloopt!" bedacht als blogtitel voor vandaag. Die verwees natuurlijk naar onze sloopwerkzaamheden van vandaag en naar hoe wij ons nu voelen na een dag hard werken. Irene kwam met "Het dak er af!" En die is, met "Ons feestje" van gisteren in het achterhoofd, ook leuk. En aangezien creativiteit beloond dient te worden...

Vanmorgen was het zonnig, rustig weer en ik hoorde toen ik de krant ging halen eindelijk weer eens heel veel vogels zingen. Wat een genot na al dat beroerde weer van de afgelopen tijd. 

Ik had gehoopt vandaag ten minste alle dakpannen er af te krijgen. Dat is ruimschoots gelukt. 

En omdat het vandaag zulk goed weer was zijn we meteen maar doorgestoomd. Irene heeft tussendoor ook nog wat takken geraapt.

Na de pannen volgden de panlatten, de tengels, het folie en de dakplaten. Dat zijn aardig wat schroeven kan ik jullie melden! 

Toen dat gedaan was hebben we nog de carport gereorganiseerd zodat we de sloopmaterialen die niet de container in gaan enigzins ordentelijk kunnen opslaan. 

De ladder die tegen de schuur lag heeft het ook niet overleefd helaas. 

Verder is er minder (zeg maar geen) hout herbruikbaar dan ik dacht, gelukkig hebben we een kachel. 

De container begint aardig vol te raken. Als het muurtje er in zit zal er weinig plek over zijn. Jammer, wij hadden hehoopt de oude bank er bij te kunnen proppen...

Heel veel meer heb ik niet te melden. We hebben keihard gewerkt, heel goede vorderingen gemaakt en genoten van de zon. Het dak is er af en wij zijn gesloopt. 

Ons feestje

Gisterochtend stonden Irene's sportgenoten vol ongeduld te wachten op Irene's komst. Iedereen was inmiddels op de hoogte van het schuurdrama en was nieuwsgierig naar het verhaal. Maar voorop staat dat iedereen enorm begaan is met ons. Omdat we goed zichtbaar zijn vanaf de Hellingstraat heeft iedereen de voortgang van de bouw nauwlettend kunnen volgen en dus ook gezien dat we het helemaal zelf doen. De algemene teneur is dat het wel heel erg sneu is en ontzettend zonde van al het werk dat we er in gestoken hebben. 

Vanmorgen, rond 09.30, arriveerde de container. De chauffeur had hem al bijna geplaatst, maar ik wilde hem ergens anders hebben. Dat was geen probleen, het was "ons feestje". Toen ik me hardop afvroeg of het wel een feestje was, begreep hij meteen dat zijn woordkeuze misschien een tikje ongelukkig was. Ik kon er wel om lachen, hij bedoelde het goed. Bij het bedrijf waar hij voor werkt was er door een windvlaag een wand van een loods compleet weggeblazen. Zo heeft iedereen zijn verhaal. 

Gerard kwam even langs, die moest iets voor Irene regelen via Facebook. Daar wordt een aantal beukenhaag planten gratis en voor niets aangeboden. Hopelijk zijn ze nog niet vergeven, wij kunnen ze goed gebruiken.

Tussen de buien door zijn wij begonnen met ruimen. Eerst de dakpannen. De nog bruikbare pannen naar de opslagplek, de kapotte pannen in de container. De meeste pannen aan de erfkant hebben het niet overleefd. Aan de paardenwei-kant is het minder dramatisch. 

Vanwege de buien hebben we niet héél veel gedaan en nu gaat het weer flink tekeer. Het is dat ik een beetje op mijn woorden moet letten, anders zou ik het ronduit kloteweer noemen.Veel zal er vandaag dus ook niet meer gebeuren qua ruimen. Het moet wel leuk blijven, het is ten slotte ons feestje...

Ergens tussen gistermiddag half vijf (toen ik de hazen fotografeerde) en tien uur vanmorgen (scheen de maan door de bomen, maar dit ter zijde) is er achter onze wei, tegen het dorp aan, alsnog een flinke boom omgegaan. Het lijkt me een Es. 

Gezien de verzadigde bodem, en de slechte afwatering daardoor, zou het zomaar kunnen dat er nog meer bomen omgaan. Wij zouden dat jammer vinden, maar voor anderen ligt dat weer anders. Minder bomen is minder afgewaaide takken na storm (die je niet in je machines en je balen kuil wilt) en meer grasopbrengst vanwege minder schaduw.

De kalf iglo is inmiddels van ons, Irene heeft zojuist het deurtje opgehaald. Hij komt achter het kippenhok op de plaats van de moestuinbakken te staan die naar de fruittuin verhuizen. Daar staat hij uit het zicht en is een prima schuilplaats voor de kippen.

Morgen wordt het zonnig, prima weer om te ruimen.

Hè, hè...

...eindelijk rust. Gistermiddag en -avond ging het nog flink tekeer. Zozeer dat ik er de hele tijd onrustig van was. Een vol op de wind liggend sfeervol woudboerderijtje in een storm is toch iets anders dan een rijtjeshuis in een nieuwbouwwijk. Die herrie... Pas vanmorgen, toen de wind enigszins was gaan liggen en bleek dat Franklin geen verdere schade had veroorzaakt, kon ik weer rustig ademhalen. Ik heb overigens best goed geslapen.

Geen verdere schade dus, geen dakpannen weggewaaid en maar een enkele afgebroken tak. 

Wel veel water, héél veel water. Bij ons, maar ook in de weilanden om ons heen. Zelfs de sloot bij de straat staat (en nou ben ik jammergenoeg het Stellingerwerfse woord ervoor vergeten) tjokvol.

Het normale leven kan dus weer een aanvang nemen. Omdat het vandaag geen buitenweer was heeft Irene de vochtplekken bij het toilet aangepakt en heb ik een uit een balk (sloophout zat) een plankje gezaagd. We hebben namelijk besloten om het verder zonder traphekje te doen. De muur is daar alleen nogal beschadigd en dus maken we daar een afdekplankje.

En dan de schuur. Ik vroeg aan Irene wat ze erger zou vinden, de schuur ingestort of de "grote eik" omgewaaid. Na enig nadenken vond ze de schuur toch erger. Ik ben er niet uit, de grote eik zou me ook erg aan het hart gaan, de schuur is herbouwbaar. Gelukkig hoeven we ons daar verder geen kopzorgen over te maken. 

De schuur gaan we helemaal herbouwen, inclusief het metselwerk. De ruïne aanhelen wordt volgens Erik ook niet mooi, dan krijg je kleurverschil in de voegen en zo. 

Vanaf de Hellingstraat (soms moet je even afstand nemen) ziet het er net zo treurig uit als van dichtbij. 

Van dichtbij zie je wel weer beter dat het een flinke klap geweest is. De vloerbalk waar het middelste spant aan vast zat is finaal door midden gegaan. 

Ik heb inmiddels een container besteld voor het sloopafval, die wordt morgen gebracht en dan kunnen we dus aan de slag.

Het leukste vandaag vond ik toch wel de twee hazen die ik in de wei áchter onze wei zag. Ver weg dus, maar twee hazen hebben we hier nog niet tegelijkertijd gezien (laat staan samen met een kraai en een duif). Geen idee of ze aan het spelen waren, daar leek het wel op, of dat het een verleidingspoging was. Ze waren in ieder geval niet aan het knokken.

 

Morgen slopen.