Franklin

Gezien de eierproductie van onze gevederde vriendinnen en mijn contact met de verzekering had ik voor de titel van deze post eigenlijk iets bedacht in de trant van "Windeieren" of juist " Geen windeieren", maar toen kreeg deze storm ook een naam...

Daar gaan we dus weer. Terwijl we nog bezig zijn met de naweeën van Eunice heeft Franklin ons bereikt. Nog een uurtje of acht en dan hebben we het ergste gelukkig weer gehad. 

Gisteren ben ik toch nog even op zoek gegaan naar de deksel van de compostbak. Die had ik weg zien vliegen en ergens bij de boswal neer zien komen. Toen hebben we even gekeken (het was simpelweg te gevaarlijk om uitgebreid te zoeken), maar niets gevonden. Gisteren was het rustiger qua wind en besloot ik nog een poging te wagen. Ik hoopte dat de deksel in het water achter de boswal terecht gekomen was en dat bleek zo te zijn. Toch een boffie. 

Vandaag is het al de hele dag slecht weer. Irene is nog wel even bramen wezen snoeien (?), maar hield het snel voor gezien. 

George en Joukje kwamen vanmorgen langs, die wilden het "drama" natuurlijk ook met eigen ogen aanschouwen. Uiteraard hebben we ook even gezellig koffie gedronken. Gisteren was Henk Roel al langs geweest en daarvoor stond ook de "carbidschietbuurman" al voor de deur. Of we hulp nodig hadden en dat hij nog wel dakpannen voor ons heeft. Iedereen is oprecht betrokken. En daar koop je geen brood voor, dat weet ik ook wel, maar het helpt toch.

Ik was inmiddels met de verzekering aan het appen en de uitkomst is tot nu toe ronduit gunstig. Ze zullen ongetwijfeld een cursus empatische klantbenadering of zo gedaan hebben, maar dat was Patty dan ook. En behalve empathisch ook to the point. Niks geen geneuzel over uitzonderingsclausules. Gewoon, dit zijn je opties, laat maar weten.

We mogen ook beginnen met opruimen (kosten worden vergoed) en hoeven dus niet eerst een schade-expert af te wachten of zo. We zijn natuurlijk pas echt blij als het definitief geregeld is, maar het ziet er vooralsnog goed uit. Dit is wat je van een verzekeringsmaatschappij verwacht, niet dat ze op zoek gaan naar clausules om er onderuit te komen, maar dat ze ontzorgen.

Vanmiddag kwam Erik langs. Die stond even flink beteuterd en vol ongeloof te kijken naar de restanten van mijn levenswerk. 

Daarna hebben we besproken hoe nu verder te gaan. De uitkomst is dat hij een offerte maakt voor de herbouw en wanneer die door de verzekeringsmaatschappij goedgekeurd is, ik samen met "een mannetje" die hij goed kent, en zo nodig Erik zelf, de zaak in rap tempo weer opbouw. Want om nou zelf weer alles alleen te moeten metselen en zo, daar heb ik gewoon geen zin in. Dat is de door ons gewenste uitkomst en volgens mij is Erik daar ook blij mee. Uiteraard zal ik de leuke klussen weer graag samen doen met de mensen die mij tot nu toe ook geholpen hebben. Lekker een beetje in het lentezonnetje kozijntjes stellen of potdekselen of zo.

Al met al ben ik dus zeer tevreden met de voortgang. Als Franklin nou even als de wiedeweerga opsodemietert kunnen we weer aan de gang. Zin in!

Nou vooruit, omdat hij zo mooi was:

Was...

Plaat van de dag: Einstürzende Neubauten, Zerstorte Zelle