Waar zijn ze???

Irene was vanmorgen nog een soort van bijtijds op, dat konden Jan Peter en ik niet zeggen. Wij zaten om 10.30 pas aan het ontbijt. Dat was net op tijd om Joukje niet te missen die een kopje koffie kwam drinken. Konden zij en Jan Peter ook eens kennis maken, die kenden elkaar alleen van blogfoto's. Later kwam Martha ook nog even buurten. Het was prachtig weer en daar hebben we optimaal van geprofiteerd.

Veel is er hier niet gebeurd vandaag. Irene heeft het laatste stukje van de haag geknipt, we hebben het snoeiafval opgeruimd, ik heb de onderkant van de haag met de grastrimmer weer netjes gemaak en nog wat planken gebeitst. 

Irene heeft, terwijl ik boodschappen deed, nog mest gehaald voor het gazon. Het zag er naar uit dat we morgen wat regen zouden krijgen en we willen net daarvoor het gras bemesten. Helaas ziet het er nu naar uit dat we maar een paar spatjes krijgen, dan moet dat bemesten maar een andere keer. 

De meest spectaculaire ontdekking van de dag is het lege zwaluwnest. Ik kan mij niet voorstellen dat ze uitgevlogen zijn en onder het nest lag ook niets. Geen idee waar ze gebleven zijn, maar een ekster- of kraaienbuik sluit ik niet uit.

Uiteraard zijn we alle drie met de zaterdagsudoku bezig geweest. Twee keer succes (waaronder Irene), één keer "volgende keer beter" (en dat was ik niet). Jan Peter had een klein hersteldipje vandaag. Dat zal er wel bij horen en het gaat al weer beter.

Het was al met al dus een rustige zaterdag. Dat kan Pelle niet zeggen, die staat met zijn tentje op Down the Rabbit Hole (festival). Hij liever dan ik. Z'n festivaltentje staat er wel mooi strak bij en dat stemt mij dan weer tevreden.

Gelukkig kwam er zojuist een luchtballon langs vliegen, niet de groene of de grijze die we vaak zien, maar een rooie. Heb ik toch nog wat beeldmateriaal. 

En omdat dat nog steeds een beetje karig is...

Ben ik net klaar met bloggen, krijgen we dit.

En dit.

Gezakt!

Irene was vanmorgen weer bezig met de beukenhaag toen ze zag dat het schrikdraad bij George plaatselijk op de grond lag. 

Een mooie kans voor mij om bonuspunten te scoren, en dus heb ik het euvel verholpen. Één paaltje overeind zetten, meer was het niet. Althans, dat dacht ik. Maar toen ik dat gedaan had hing de draad nog steeds slap en dus heb ik de draad een keer extra om een houten paaltje gewikkeld en ben tevreden weer richting huis gelopen. 

Zoals ik al eerder heb opgemerkt ziet alles vanuit de paardenwei er anders uit. Zo ook nu. Ik zag dat er nogal wat struiken en gras tegen het schrikdraad dreigden te groeien en ik had vorige week juist van George geleerd dat er dan stroom weglekt (logisch natuurlijk, je moet het alleen even  bedenken) en dus ben ik met de grastrimmer aan de gang gegaan om de boel kort te wieken. En omdat ik toch aan de gang was heb ik meteen de zuid-west passage (het strookje achter de berg) weer vrij gemaakt. Dat ruimde lekker op en met een tevreden gevoel ben ik verder gegaan met beitsen. 

Toen kwam George langs... Ik heb verteld hoe ik het probleem met het schrikdraad opgelost had en hij is dat gaan bekijken. Toen hij weer terug kwam had hij een wel zeer teleurstellende mededeling. De Boer was gezakt voor zijn examen boeren voor beginners. Die draad moest natuurlijk niet om een houten paaltje gewikkeld, die isolatoren zitten er niet voor niets en bij nattigheid lekt er nu natuurlijk ook stroom weg. Gelukkig krijg ik een herkansing. En omdat we toch met schrikdraad bezig waren hebben we de voedingskabel van het schrikdraad uit de grond gepeuterd, geconstateerd dat dat beter kon en afgesproken daar de komende week iets aan te doen. Een kroonsteentje en een deels "blote" draad in de grond in ook niet helemaal lekvrij tenslotte. 

Nadat ik de portie planken van vandaag en de kopse kanten van de planken op de schuur gebeitst had ben ik Irene gaan helpen met de beukenhaag. 

D.w.z. terwijl Irene bezig was de laatste stukken te scheren ben ik gaan harken. Toen dat voor de helft gedaan was vond ik het mooi, morgen de rest.

Ik denk overigens dat zijn geslaagd is vor het examen "Het organisch snoeien ener beukenhaag".

Ergens vandaag kwam Irene met een uit het nest gevallen/geduwd zwaluwjong aan zetten. Die heeft ze weer terug geplaatst, maar ik heb er een hard hoofd in of hij/zij het zal redden. 

Jan Peter heeft zich voorbeeldig gedragen, hij heeft de hele dag niets gedaan. Nou, bijna niets, hij is zojuist teruggekeerd van een knipbeurt bij Willie. Gelukkig heeft hij weinig last van de operatie gehad.

Zo, gaan we nu een film kijken.

De kantjes er van af lopen

Gisteren heb ik een beetje gebeitst, de kantensteker gerepareerd en een stukje kant gestoken.

Één van de meesjes, die inmiddels uitgevlogen zijn, heeft denkelijk niet lang van het leven buiten een nestkast kunnen genieten. Ik vond namelijk een verzameling mezenveertjes bij de boom in de geheime wei.

's Avonds om 18.43 kwam Irene met de trein aan in Steenwijk. Voor ik haar oppikte heb ik het eten voorbereid, een nieuw recept met pasta, noten, champignons en blauwe kaas. Prima gerecht waar we vandaag ook nog van gesmuld hebben.

Vanmorgen ben ik naar Vijfhuizen gereden waar ik koffie gedronken en een broodje gegeten heb, alvorens ik naar Haarlem ben doorgereden om Jan Peter uit het ziekenhuis op te halen. Hij is vanmorgen aan een dubbele liesbreuk geopereerd. We zijn rustig terug gereden naar de Schapendrift waar Jan Peter een paar dagen rustig kan herstellen. 

Het was heerlijk warm weer en dus hebben we lekker in de tuin thee gedronken en gegeten. 

De kippen mochten ook even vrij rondlopen, altijd gezellig. Jammer alleen dat ze mijn keurige hoopje grasafval tegenkwamen...

Op het gazon ontdekte ik een klompje heksenboter. Ik kende alleen de knalgele vorm, maar het is er dus ook okerkleurig.

Heksenboter is een voorbeeld van de grote groep van slijmzwammen, ook wel myxomyceten genoemd. Een heel aparte groep, die geen deel uitmaakt van het planten- of dierenrijk. Hoewel ze slijmzwammen genoemd worden, zijn het zelfs geen zwammen, schimmels of wat dan ook.

Bij nadere bestudering blijkt het geval een kolonie van eencellige organismen te zijn, dat zich als een organisme gedraagt. De gele substantie, plasmodium genaamd, kruipt over de ondergrond voort en leeft daar van schimmels en eencelligen. Ja… het beweegt zich zelfstandig voort en laat een slijmspoor na!

Heksenboter in de tuin, mijn dag kan niet meer stuk!

Irene is vandaag begonnen met het knippen van de heg maar is daar al gauw mee gestopt, te warm. En dus is ze maar gaan zwemmen in de Spokeplas. Ik ben vergeten een foto van de heg te maken en nu is het te donker en regent het, dus dat moet morgen de maar.

Meer heb ik niet te melden.

Jonkies

Niet veel te melden vandaag. Vanmorgen eerst de kippen en de ponies verzorgd. 

Toen ik de geitenschuur in liep voor wat voer zag ik dat er jonge zwaluwen in het nest zitten. Dat kan afgevinkt! De foto's zijn zeer matig, daar moet ik nog aan werken.

Na de koffie heb ik een paar planken en de kopse kanten van de schuur gebeitst.

Vanmiddag gemaaid en de kantensteker gesloopt. 

Morgen komt Irene weer thuis. Gelukkig heeft ze zin om de haag te doen, want die is opeens hier en daar net zo hoog als ik lang ben.

Vanavond mamapony (ik moet toch eens vragen hoe ze heet) weer haar biks gegeven en nog maar een slechte foto van de zwaluwjonkies gemaakt. 

Jonge zwaluwen... Mijn dag is goed!

Maandag wasdag

Het leuke van de krant halen is dat er altijd wat te beleven valt. Er ligt een leeggegeten ei, of je ochtendhumeur wordt nog eens stevig op de proef gesteld omdat er weer 10 nieuwe molshopen zijn, of je ziet puttertjes vliegen. Gisteren was het de meer dan 10 meter lange mollenrit die als een minidijkje onder de bomen op de oprijpaan meandert. Toen het ik mijn mobiel niet bij me, vandaag wel.

Niet dat ik nou zo dol ben op die gazonterroristjes, maar ze zijn goed in wat ze doen, dat moet ik ze nageven. 

Vanmorgen was ik aan het rondtutten, beetje opruimen, een was draaien, dingetjes doen, en zat me af te vragen wat dat geluid van buiten toch kon zijn. Het was George die met de bosmaaier in onze wei bezig was ter voorbereiding van de komst van Max en z'n moeder. Gras weg onder het schrikdraad, paar paaltjes vervangen, wordt allemaal geregeld. Mijn hulp? Niet nodig. 

En dus ben ik naar camping De Meenthe gefietst om even bij te praten met Henk en Leonie. Onderweg kwam ik Pieter tegen (degene van wie ik de dakpannen gekregen heb). De pees in zijn schouder is na 10 maanden revalidatie weer afgescheurd... We hebben een kwartier staan kletsen en toen ben ik doorgereden naar de camping. Daar hebben we lekker buiten koffie gedronken gezellig gepraat. Eind juli zijn ze weer twee weken de beheerders en zullen we ongetwijfeld even langs gaan. 

Weer thuis heb ik de aanhanger aangehaakt, heb het groenafval wat er in zat in Wolvega geloosd en ben doorgereden naar Steggerda, naar Erik. Die bleek er zowaar zelf te zijn en ik heb met hem en zijn vrouw Corrie eerst buiten koffie gedronken en daarna twintig lange potdeksels geladen. Héél rustig ben ik weer naar huis gereden. 

Tijdens mijn afwezigheid waren er geen ponies aangekomen en ik dacht na het eten dat het wel morgen zou worden. Totdat ik door het raam twee ponies en een breed grijnzende Henk Roel langs zag lopen, gevolgd door George met een ton. De ponies zijn in de wei gestald, ik heb de tuinslang voor de dag gehaald om de waterbak te vullen en George heeft nog een voerbak gebracht. Want mamapony is op leeftijd en krijgt wat biks bijgevoerd. Beetje krachtvoer voor de oude dame. 

Hardstikke leuk om weer een paar logeerponies te hebben. 

Met George heb ik nog een bakkie koffie gedronken. Ik praat wat af op zo'n dag zeg, ik herken mezelf niet.

Lekker rustige dag, toch het nodige gedaan. Behalve foto's maken...