02 oktober 2021

Eucalypta in da house

Twee paar ogen, dat is alles wat de WC heeft vastgelegd. Toch hebben we dierennieuws. Ten eerste: de pinken zijn weg, die staan nu ergens anders, want de koeienwei was aardig kaal gegraasd. 


En ten tweede: de kippen zijn er! Rond twaalf uur arriveerde Irene uit Dedemsvaart met vier kippen (en acht rabat delen). Eucalypta (die zonder staart), Hendrika (vernoemd naar de kippenhoudende opa van Irene, Kmngn (Kip met nog geen naam) en Nekmngn (Nog een kip met nog geen naam).


Ze zien er niet al te best uit, ze missen veel veren, maar die groeien weer aan naar 't schijnt. Dat is het gevolg van leven als leghen. Maar nu staan ze in hun blote reet op de Schapendrift, begonnen aan hun functie elders. 






Eenmaal in de ren waren ze meteen redelijk op hun gemak en deden meteen wat kippen doen, eten rondscharrelen, kakelen, de boel onder schijten en... eieren leggen. 



Een paar uur na aankomst hadden ze allemaal een ei gelegd. Ik vind dat redelijk bizar. Maar ja, ze zijn niet anders gewend. Leggen voor je leven!


Het zijn volgens mij leuke beesten, maar ouwehoeren dat ze kunnen!


Toen Irene vanavond kippenpootjes ging verzorgen zaten ze, zoals dat kippen betaamd, keurig op hun zitstok.


Ik heb vandaag het laatste stuk gemetseld. Je zou denken dat dat een fluitje van een cent zou zijn. Nou, mooi niet. Ik begon met te dunne specie, alles ondergekliederd. Daarna bleef het een beetje worstelen tot ik dan eindelijk de laatste steen kon leggen.



Tijdens het voegen krabben kwamen er plots twee wandelaars de oprijlaan op lopen. Leonie en Henk, de campingbeheerders van de Meenthe, waar we vorig jaar een week gestaan hebben. Zij hadden na een vergadering een uurtje over, leuk ze weer te zien. 



Toen zij weer vertrokken waren heb ik nog wat opgeruimd en toen vond ik het mooi. Qua geleverde arbeid dan, want dat muurtje... ik hoop op een 6-.

Vanavond nog wat huishouden gedaan en nu is het tijd om wat te drinken. Het was een enerverende dag, ik m'n muurtje, Ireen haar kippen... Mijlpalen. Morgen komen Hans en Jolanda, even tijd voor ontspanning.

De grote vraag is, ga ik in dit beestenweer de WC nog installeren?

01 oktober 2021

En dat is één

Geen WC beelden, ik was hem vergeten. 

Toen ik vanmorgen de krant ging halen kwam ik de mollenvanger tegen. In één van de klemmen zat een dooie mol, de eerste. Die werd op een paaltje gelegd. Wij hoefden daar verder niets mee te doen, die zou wel worden opgepikt door een roofvogel. Later was hij inderdaad verdwenen. De mollenvanger heeft nog wat klemmen bijgezet, maandag komt hij ze inspecteren.



Ik ben vanmorgen, onder het toeziend oog van 18 pinken, weer gaan metselen in de hoop een kuip te kunnen verwerken voor het ging regenen. Dat is nèt niet gelukt. Het laatste restje specie heb ik weg moeten gooien en het uitkrabben van de voegen moest in de stromende regen gedaan worden.




Ik heb vervolgens in Oldeberkoop drie kozijnen opgehaald. Goed verven, glas er in en klaar. Geen gedoe met glastape en kit, heerlijk. De slotbouten voor Irene haar kippenschuilplaats kreeg ik er gratis bij.



Die is trouwens af, de kippenschuilplaats. Irene had gekozen voor een beetje een aparte bouwstijl, niets recht, maar hij staat er. Dat is maar goed ook, want morgen is het zo ver, dan gaat Irene de kippen (en wat rabatdelen voor de omlijsting van de nieuwe kozijnen) ophalen. Ik blijf hier, morgen is het nog net een poosje droog en in die tijd kan ik precies het laatste stukje metselwerk afmaken.


Zojuist zijn we naar de film geweest, De Vogelwachter, in het Buurthuus. De gemiddelde leeftijd van de bezoekers lag denk ik zo rond de zeventig. Voor aanvang kregen we eerst een inleidend praatje. De stoelen waren bepaald geen bioscoopstoelen, maar wat geeft het, we kunnen tenminste naar de film in Noordwolde. Goeie film trouwens.

Morgen weer een dag.

30 september 2021

Amateur

De WC heeft vannacht Krokus gesignaleerd die over de oprijlaan liep. Dat is op zich niet bijzonder, maar de oplettende kijker (met een beetje groot beeld) ziet dat ze vanuit de koeienwei gade geslagen wordt. D.w.z. je ziet twee ogen oplichten. Geen idee wat voor beest het was.


Ik was vanmorgen redelijk vroeg uit de veren (voor mijn doen dan), maar voor ik eenmaal de krant op tafel had liggen had Hans al de cartoon van Peter de Wit doorgestuurd. Hoe herkenbaar...


Daarbij moet wel aangetekend dat ik op de lange weg naar de krant afgeleid werd door de pinken die mij nieuwsgierig tegemoet kwamen en die ik dus de nodige aandacht heb gegeven. Praten met koeien, heel rustgevend.


Pelle was er ook op tijd bij, die moest de trein halen naar Slovenië om daar te fietsen.

Irene is vanmorgen naar de kapper en de bibliotheek geweest en heeft daarna de kozijnen verder gesopt, dat schijnt hard nodig te zijn. Ik had daar geen oog voor want ik wilde een kuip specie wegwerken voor het ging regenen. Dat is gelukt, al moet ik bekennen dat ik op een gegeven moment niet in verband aan het metselen was en dus een stukje opnieuw moest doen. Wat een ongelooflijke amateur. 



Inmiddels heb ik bijna zeven lagen af.


Daarna wilde ik eigenlijk even de kozijnen ophalen die we gisteren gevonden hadden, maar mijn aanwezigheid was dringend gewenst bij de kippenren. Ik moest namelijk een damwand dakplaat doorslijpen voor het afdak. Natuurlijk met veiligheidsbril, safety first. Wel handig op hem niet alleen op mijn hoofd te zetten, maar ook voor mijn ogen. Amateur. 



Toen dat klaar was, was het tijd om de deurplaat op de aanhanger vast te sjorren en richting Steggerda te rijden, waar Erik de plaat aan stukken zou zagen. 


Daar aangekomen zag ik niemand en ook Erik zijn bus was nergens te bekennen. Aangezien de telefoon niet opgenomen werd besloot ik maar te wachten. Toen dat wel erg lang duurde belde ik nogmaals. Bleek Erik er gewoon te zijn. Ik heb de aanhanger achteruit de dam (oprijlaan) opgereden (voor mijn doen een uitzonderlijke prestatie), hebben we de loeizware plaat van 3 x 1,5 meter naar binnen gebracht en aan stukken gezaagd. Nu heb ik een deur van 90 cm, een deur van 60 cm en een werkbankblad.

Irene heeft ondertussen aan het afdak gewerkt. Morgen foto's, want het was al bijna donker toen ik weer thuis was.

Als het weer het toe laat ga ik morgen nog een beetje metselen en Irene helpen met het afdak.

29 september 2021

Eekhoorn

Het was onvervalst klotenweer vandaag. Niks bui rond tienen en rond vieren, bijna de hele dag regende het, meestal pijpenstelen.


Van metselen is dus niks terecht gekomen. Vanmorgen hebben we niet veel gedaan (al doe ik Irene daarmee te kort, die heeft de badkamer schoon gemaakt). Na de lunch zijn we naar Oldeholtpade gereden, naar Hoekstra, om te zien of ze daar geschikte tweedehands kozijnen hadden. Niet dus. Ook de rest van ons boodschappenlijstje werd niet korter. Met slechts vier paaltjes voor de kippenschuilplaats keerden we huiswaarts. Vanwege wegwerkzaamheden moesten we terug over Oldeberkoop en dus zijn we even langs Martin Robben gereden. Daar hebben we een speciekuip gekocht (ter vervanging van de paardendrinkbak van Henk Roel, die ik even "geleend" had) en een slijpschijf. Ons oog viel daar op een stapel hardhouten kozijnen die qua maat aardig in de buurt komen van wat wij nodig hebben. Nieuw èn in de aanbieding, een buitenkansje. Het zou dus zo maar kunnen dat we die gaan kopen...


Weer thuis heb ik een balk voor Irene gezaagd, ter vervanging van de zitstok voor de kippn. De huidige was te smal. Irene is die vervolgens gaan verven en monteren. 



Ik ben op internet op zoek gegaan naar zweeds rabat dat we nodig hebben voor het klompenhok. Punt is dat de maat die wij nodig hebben (werkende breedte) lastig te ktrijgen is. Uiteindelijk vond ik wat in Dedemsvaart. En laat Dedemsvaart nou net de plaats zijn waar Irene haar kippen moet ophalen...


Voorts heb ik met Erik afgesproken dat ik morgen even bij hem langs ga om de deurplaat te zagen, zodat we die binnen kunnen opslaan.

De WC heeft vannacht weer niks vastgelegd. En toch hebben we spectaculair dierennieuws. Toen we de oprijlaan af reden zagen we bij de hazelaar bij de weg namelijk een eekhoorn rondscharrelen. Helaas speerde hij er vandoor vóór we hem konden fotograferen. Maar Irene's dag kon niet meer stuk, die is dol op eekhoorns. En wij kunnen weer een zoogdier aan onze lijst van waarnemingen op de Schapendrift toevoegen en dus was mijn dag ook weer goed.
 
Hopelijk kan ik morgen nog een stukje metselen, de weersverwachting ziet redelijk uit.

Tot zo ver de woensdag.

 

28 september 2021

En dat is (bijna) zes

Het was heerlijk weer, echt metselweer. Een stuk beter dan gisteren.


Maar eerst hebben we lekker in de zon koffie gedronken, het moet wel leuk blijven. Daarna heb ik voor de lunch een kuip specie weggewerkt en na de lunch nog een. 


Meer is ook eigenlijk geen optie. Daar ga ik niet snel genoeg voor en mijn rug zou ook niet blij zijn met meer. Ik heb wel het idee dat ik het steeds beter onder de knie krijg. Hoe dan ook, ik heb inmiddels bijna zes lagen af (van de acht), dus het eind komt in zicht.



Krokus komt regelmatig even kijken en springt dat het liefst over de muurtjes. Ze begint ook aardig aan de pinken te wennen, al houd ze ze wel goed in de gaten.

Irene is bezig geweest met een schaduwplek voor de kippen. Ze heeft inmiddels een plan. Daarnaast heeft ze het houtwerk buiten gesopt, iets met plantjes gedaan en gemaaid. Dat laatste was al weer nodig, maar eigenlijk was de paardenwei-kant van de oprijlaan na de regen van gisteren (13mm) nog wat te zompig. Daardoor zakt de Husky een beetje weg met spoorvorming tot gevolg.



Van het dierenfront geen nieuws, niets op de WC. Wellicht heeft de aanwezigheid van de pinken daar iets mee te maken. Morgen komt de mollenvanger de vallen controleren. 


De vleermuizen zijn in de schemering bijzonder actief, om de haverklap schieten voor her raam langs. 

De herfstframboos staat er goed bij, niet dat de oogst overvloedig is, maar regelmatig pikken we een framboosje mee.


Morgen krijgen we een paar buien, ik hoop in ieder geval één kuip specie te kunnen verwerken. En dan kunnen we daarnaast misschien op jacht naar kozijnen en aan de schaduwplek voor de kippen werken.

Dat was 'm.

 

27 september 2021

Langzaam maar zeker

Gisterochtend heb ik nog een stukje gemetseld. Het blijft worstelen, al gaat het iets beter nu ik de specie wat minder stevig maak. 


Irene heeft het gras bemest (met korrels, niet dat jullie denken...), een behoorlijke klus om in je eentje te doen. 


's Middags kwamen Bart en Carolien op visite. Na de rondleiding hebben we een wandelingetje gemaakt en zijn daarna in Oldeberkoop gaan eten. Na het eten zijn Bart en Carolien weer op huis aangegaan. Het was al weer even geleden dat we elkaar gezien hadden dus het was des te leuker dat ze langs kwamen.


Vandaag is Irene eerst gaan sporten en vervolgens met Linda en Herman naar Assen geweest. Herman had een bespreking, Irene en Linda hebben de stad onveilig gemaakt. Ik heb weer gemetseld. Ik dacht dat ik als een speer ging, maar dat viel toch tegen. 


Toen ik vanmiddag halverwege mijn tweede kuip specie was, begon het plotseling te plensen. Al gauw werd duidelijk dat metselen geen optie meer was en heb ik de specie weggegooid. Ik was inmiddels zeiknat, maar moest nog voegen krabben en borstelen. 


Nadat ik eerst droge kleren aangetrokken had heb ik, gadegeslagen door de pinken, dat klusje geklaard. Alhoewel..., het was maar goed dat ik aan de achterkant bezig was, want met die nattigheid werd het een kledderboel en is het muurtje daar nu grijs van de specie. Nou ja, het is niet anders. Ik ben inmiddels wel over de helft!


Het goede nieuws is wel dat het boven droog gebleven is. Wellicht is het probleem van de lekkage opgelost.

De mollenvanger is langs geweest. Geen idee wanneer. Terwijl ik toch het grootste deel van de dag buiten was heb ik hem niet gezien, maar Irene wist te melden dat er gele prikkers op de oprijlaan staan die de klemmen markeren.

Vanwege mijn werkzaamheden en het weer is er van fotograferen weinig terecht gekomen. En de WC had ook al niks te melden.

Morgen wordt het best aardig weer, ik denk dat ik nog maar een paar stenen ga stapelen.