Twee paar ogen, dat is alles wat de WC heeft vastgelegd. Toch hebben we dierennieuws. Ten eerste: de pinken zijn weg, die staan nu ergens anders, want de koeienwei was aardig kaal gegraasd.
En ten tweede: de kippen zijn er! Rond twaalf uur arriveerde Irene uit Dedemsvaart met vier kippen (en acht rabat delen). Eucalypta (die zonder staart), Hendrika (vernoemd naar de kippenhoudende opa van Irene, Kmngn (Kip met nog geen naam) en Nekmngn (Nog een kip met nog geen naam).
Ze zien er niet al te best uit, ze missen veel veren, maar die groeien weer aan naar 't schijnt. Dat is het gevolg van leven als leghen. Maar nu staan ze in hun blote reet op de Schapendrift, begonnen aan hun functie elders.
Eenmaal in de ren waren ze meteen redelijk op hun gemak en deden meteen wat kippen doen, eten rondscharrelen, kakelen, de boel onder schijten en... eieren leggen.
Een paar uur na aankomst hadden ze allemaal een ei gelegd. Ik vind dat redelijk bizar. Maar ja, ze zijn niet anders gewend. Leggen voor je leven!
Het zijn volgens mij leuke beesten, maar ouwehoeren dat ze kunnen!
Toen Irene vanavond kippenpootjes ging verzorgen zaten ze, zoals dat kippen betaamd, keurig op hun zitstok.
Ik heb vandaag het laatste stuk gemetseld. Je zou denken dat dat een fluitje van een cent zou zijn. Nou, mooi niet. Ik begon met te dunne specie, alles ondergekliederd. Daarna bleef het een beetje worstelen tot ik dan eindelijk de laatste steen kon leggen.
Tijdens het voegen krabben kwamen er plots twee wandelaars de oprijlaan op lopen. Leonie en Henk, de campingbeheerders van de Meenthe, waar we vorig jaar een week gestaan hebben. Zij hadden na een vergadering een uurtje over, leuk ze weer te zien.
Toen zij weer vertrokken waren heb ik nog wat opgeruimd en toen vond ik het mooi. Qua geleverde arbeid dan, want dat muurtje... ik hoop op een 6-.
Ik heb vandaag het laatste stuk gemetseld. Je zou denken dat dat een fluitje van een cent zou zijn. Nou, mooi niet. Ik begon met te dunne specie, alles ondergekliederd. Daarna bleef het een beetje worstelen tot ik dan eindelijk de laatste steen kon leggen.
Tijdens het voegen krabben kwamen er plots twee wandelaars de oprijlaan op lopen. Leonie en Henk, de campingbeheerders van de Meenthe, waar we vorig jaar een week gestaan hebben. Zij hadden na een vergadering een uurtje over, leuk ze weer te zien.
Toen zij weer vertrokken waren heb ik nog wat opgeruimd en toen vond ik het mooi. Qua geleverde arbeid dan, want dat muurtje... ik hoop op een 6-.
Vanavond nog wat huishouden gedaan en nu is het tijd om wat te drinken. Het was een enerverende dag, ik m'n muurtje, Ireen haar kippen... Mijlpalen. Morgen komen Hans en Jolanda, even tijd voor ontspanning.
De grote vraag is, ga ik in dit beestenweer de WC nog installeren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten