Één Krokus maakt nog geen lente

Donderdag en vrijdag waren we in het westen. Irene had leesclub en dingen bij haar moeder te doen, ik was Jan Peter helpen met de keuken schilderen. Dat was nog een behoorlijke klus voor een niet zo heel grote keuken. De structuur van de muren en plafond, in combinatie met dikke latex, maakte het zwaar en lastig. Maar uiteindelijk hebben we er twee lagen op gekregen en het kozijn is ook geschilderd. Laat die nieuwe keuken nu maar komen!

We hebben gisteren bij Geert en Francien gegeten en zijn toen weer naar huis gereden.

Vandaag was het opnieuw lekker weer.

Na de koffie ben ik verder met het schuurdak gegaan. Eerst heb ik voor het bovenste rijtje weer pannen doorgeslepen en schoongemaakt.

Daarna heb ik de nokrol aan de paardenweikant vastgeplakt. Toen dat zat kon ik pannen leggen, nokvorsten plaatsen en de nokrol aan de erf-kant vastplakken.

Tien rijtjes heb ik gedaan, dat was genoeg voor vandaag. Nog veertien rijtjes te gaan.

Irene heeft onkruid bestreden en, onder toeziend oog van Krokus, krokussen in het gras gepoot. 

Morgen zou ik verder gaan met de pannen, maar omdat het de komende dagen goed weer blijft kan dat ook later en ga ik mee met de Buurthuus fietstocht (als er nog plek is). Fietsen... dat is lang geleden, ik hoop dat ik het nog kan.

Liever 1 kip in de wei, dan 10 pannen in je hand

De titel slaat natuurlijk nergens op, maar wat maakt het uit. 

Gisteravond is Kazèn, zoals verwacht, gestorven. Vanmorgen heeft Irene haar begraven.

Overal in de omgeving wordt er nog gras geoogst. Vanwege de droogte is kuilgras een schaars goed geworden en dus proberen de boeren de dreigende tekorten zoveel mogelijk te beperken door zo lang mogelijk te oogsten.

Wij hebben vanmorgen eerst de steiger gedemonteerd en aan de andere kant weer opgebouwd. George, die toevalligerwijs net met Jisse door de wei liep, heeft een handje geholpen. Dat was een mazzeltje. Irene is vervolgens pannen op de steiger gaan leggen, best een pittige klus.

Ik heb pannen doorgeslepen, bij de nok aan de paardenwei-kant geplaatst en vastgeschroefd. 

Irene heeft vanmiddag met een clubje mensen druiven geplukt bij Edy. Hij kon daar zelf vanwege ziekte niet bij zijn.

Ik heb vanmiddag een begin gemaakt met de pannen aan de erf-kant. Dat is iets ingewikkelder omdat ik meteen de halve bovenste pannen moet leggen, de nokrol aan moet brengen en de nokvorsten moet plaatsen. Want als de pannen eenmaal liggen kom ik daar niet makkelijk meer bij. Dat schiet een stuk minder op, maar ik heb toch nog vier rijtjes gelegd. Nu ik weet hoe ik het aan moet pakken zal de rest trouwens wel weer wat sneller gaan. 

Na het druiven plukken heeft Irene de pannenvoorraad op de steiger weer aangevuld. 

Aan het eind van de middag stak de wind behoorlijk op en vond ik het wel mooi voor vandaag. Ook omdat dat pannen leggen best vermoeiend is. Steiger op en af, dak op en af, gesjouw met (halve) pannen en nokvorsten, best pittig. Maar we maken goede voortgang, dus ik ben best tevreden.

Dat was de woensdag.

Kippenhospice

Vanmorgen zijn we pannen gaan leggen. Irene opperen, ik leggen. 

Dat schoot lekker op en al snel konden we constateren dat de laatste pan ontzettend beroerd uitkwam. 

Daar doe je dan al die proefjes en berekeningen voor, tjongejonge. Ik kwam ong. vier cm pan tekort. Te veel om niks aan te doen, te weinig om doorgeslepen pannen te leggen. Er zat maar één ding op, een stukje van het dakbeschot af halen. Dus panlatten los, tengel los, folie er onderuit prutsen, toen zagen en vervolgens alles weer vastzetten. Het was een behoorlijk gepiel, maar uiteindelijk is het gelukt en kon ik de laatste pannen aan de paardenwei-kant leggen.

Alvorens aan het bovenste rijtje halve pannen te beginnen heb ik eerst het dakbeschot aan de andere kant afgezaagd. 

Toen dat klaar was heb ik nog wat pannen doorgeslapen en vastgezet.

Irene is, toen ik met het dakbeschot aan de gang ging, gaan maaien. Zo maai je twee maanden niet, zo is het weer wekelijkse routine. 

De slootkant kon ze overslaan, die werd professioneel gemaaid.

Na het maaien heeft ze zich over Kazèn ontfermd. Het gaat duidelijk niet goed met haar en ze zal het niet lang meer maken. Dus probeert Irene het zo comfortabel mogelijk voor Kazèn te maken en te zorgen dan ze niet lijdt. Je moet wat.

Zoals aangekondigd heeft Irene een portie parasolzwammen op de Meenthe geplukt en die samen met een inktzwam van de oprijlaan in de pastasaus verwerkt. Het was weer lekker.

Morgen weer pannen leggen.

Paddestoelenpasta

Terwijl Irene vanmorgen aan het sporten was heb ik een paar rijtjes pannen gelegd.

 

Om 11.00 kwamen Frank en Joke op visite. Die zijn in Meppen op vakantie en dan is Noordwolde niet heel ver weg. We hebben (alweer) in de zon koffie gedronken en zijn toen een wandeling gaan maken. Onderweg hebben we een broodje gegeten.

Natuurlijk zagen we weer heel veel paddestoelen en we hebben één flink Eekhoorntjesbrood en een paar Porceleinzwammen meegenomen. 

En als kers op de taart kwamen we ook nog heksenboter tegen.

Weer thuis hebben we nog een kopje thee gedronken en toen zijn Frank en Joke weer richting Meppen vertrokken.

Ik ben boodschappen gaan doen en heb pasta met, jawel, Eekhoorntjesbrood en Porceleinzwammen gemaakt. 

Lekker, al had ik de paddestoelen niet met de uien mee moeten bakken. Daar werden ze toch een beetje snotterig van. 

Irene is nu van de onderweg geplukte vlierbessen, vlierbessenlikeur aan het maken.

Morgen haalt ze nog wat Parasolzwammen, zodat we weer voldoende hebben voor nog een maaltje pasta met paddestoelen. 

Maar eerst gaan we morgen pannen leggen.