Harkemase Boys

Gisteren was het nog zo'n heerlijke frisse pre-lentedag. Wel koud, de ijsbloemen stonden op de ramen van het klompenhok.

Rest de vraag waarom wij het het klompenhok noemen, maar goed, dat is voor een andere keer.

Nu de spannende klussen gedaan zijn, is de dynamiek rond de bouw van de schuur drastisch veranderd. Het is nu relaxed klooien met isolatie en straks weer met folie, osb platen, stroom en een dakgoot. Maar dat is allemaal fysiek goed te doen en overzichtelijk. Gisterochtend zijn we echter eerst aan de gang gegaan met de bouw van twee nieuwe nestkastjes. De "Landleeuw" was vorig jaar gevandaliseerd door een Vlaamse Gaai en moest dus vervangen. En als je toch bezig bent kun je er net zo goed twee maken. Het is één koolmezenkast en één pimpelmezenkast geworden. We hebben wat restjes red cedar van de windveren gebruikt, dat zou lang mee moeten gaan. 

Wat een genot, de schuur. Zagen die klaar staan, een werktafel, heerlijk. En dan is het nu nog een geweldige puinhoop. Kun je nagaan hoe het is als het opgeruimd en georganiseerd is!

Toen we met de nestkastjes klaar waren is Irene naar schildercursus geweest en heeft ze daarna nog wat hout gehakt, ik ben verder gegaan met isoleren.

's Avonds heb ik de steiger naar Erik teruggebracht en mijn vragenlijstje afgewerkt. Weer thuis heb ik PIR isolatieplaten besteld voor tegen het muurtje.

Vandaag heeft Irene gesport, de nestkastjes in de grondverf gezet en gewandeld met Joukje.

Ik ben vanmorgen naar Harkema gereden. Vannacht realiseerde ik me dat ik daar tegenwoordig niet ver vandaan woon en het geldverspilling is om de platen a raison van 60 euro te laten bezorgen. Harkema, ik ken het van de Harkemase Boys, de plaatselijke voetbalvereniging die het best aardig doen in het amateurvoetbal. Langs de voetbalvelden ben ik niet gekomen, maar de uiterst vriendelijke Harkemase Boys die ik bij Isolatienoord trof hebben mij meteen een beetje fan gemaakt.

Vanmiddag heb ik verder geïsoleerd. Het schiet aardig op, nog één korte kant te gaan.

Verder heb ik voederinstructie van George gekregen. Henk Roel en George gaan morgenochtend héél vroeg naar een pony-keuring en daarom geeft ik de paarden en ponies eten. 

Nou dat was het weer zo'n beetje voor nu.

Oh nee, toch nog een dingetje... Op internet kwam ik wat foto's tegen van hoe het huis er uit zag vóór John en Thitia (degenen van wie wij het huis gekocht hebben) er woonden.

Kalm an

Gisteren en vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan. Alhoewel..., Irene heeft weer aardig wat hout gekloofd. Het is een behoorlijke berg die weggewerkt moet worden en omdat het is best pittig werk is doen we elke dag een beetje, beter voor de ruggen.

Ik heb gisteren een paar afwerklatjes gezaagd en bevestigd. Kan maar gebeurd zijn. 

Voorts hebben we de steiger gedemonteerd, dat schept een hoop ruimte in de schuur.

Ik heb vervolgens de steiger schoon gemaakt, daar was het prima weer voor. Heerlijk, zo'n eerste lentedag. Zon, geen wind, lekker fris, zalig! 

's Nachts is het nog wel echt koud, getuige de berijpte jas die Irene per ongeluk bij het hakblok had laten liggen.

Gistermiddag zijn we even bij Gerard op visite geweest om zijn verjaardag te vieren.

Vanmorgen zag ik dat het schrikdraad in de paardenwei deels plat lag. Dat was niet de bedoeling en dus heb ik dat gerepareerd. Pastel teruglokken en haar binnen het voor haar bestemde deel van de wei houden bleek de grootste opgave, maar het is gelukt.

Ook vandaag hebben we weer wat hout gekloofd. De berg groeit gestaag.

Daarnaast hebben we het gaashek in de geheime wei wat gefatsoeneerd en het laatste grote stuk stam van de gevelde es naar de hakplek gebracht.

Omdat ik nieuwsgierig was hoe het isoleren van de wanden zou gaan -en met name of de isolatie zou blijven "hangen"- heb ik daarmee een begin gemaakt. Dat gaat prima. Ik kan nu eerst de isolatie aanbrengen, dan de folie er op en dan de panlatten er tegenaan zetten, dat werkt een stuk prettiger. Het ging zo voorspoedig dat ik binnen de kortste keren één korte kant voorzien had van isolatie.

Maar goed, kalm an was het devies en dat hebben we gedaan. Lekker genieten van de lentezon en het feit dat het al weer langer licht blijft.

Pastel staat nu vaak in onze wei en dus uit zicht als ik biks ga geven. Maar een paar keer rammelen met de biks en ze komt enthousiast aan gegaloppeerd.

Uit de hoogte

Vandaag hebben Jan Peter en ik de rest van het dak afgetimmerd. Vanwege de matige kwaliteit OSB platen ging het allemaal bepaald niet vanzelf, maar uiteindelijk heb ik een prima dak.

Het dak is dus klaar, maar bovenal... is het gedaan met het geklim en geklauter. Een jaar lang het eindeloze trappetje op, steiger af, dak op, ladder af. Daar ben ik wel eventjes helemaal klaar mee. En mijn rug ook. Ik ben behoorlijk opgelucht dat die het, zij het net aan, gehouden heeft. Ik ben dus uit de hoogte (een mijlpaal!) en kan lekker met beide beetjes op de grond verder aan de wanden. Maar eerst de steiger er uit. Ook zoiets. Die kan terug naar Erik, opgeruimd staat netjes. De steigervlonder moet wel gerepareerd, ik zakte er vandaag bijna doorheen...

Irene hakt intussen stug door. De berg gehakt hout begint dermate vormen aan te nemen dat het mij niet zou verbazen als ze gevraagd wordt voor het Scheveningse strandvuur, of een paasvuur ter plaatse...