Vandaag hebben Jan Peter en ik de rest van het dak afgetimmerd. Vanwege de matige kwaliteit OSB platen ging het allemaal bepaald niet vanzelf, maar uiteindelijk heb ik een prima dak.
Het dak is dus klaar, maar bovenal... is het gedaan met het geklim en geklauter. Een jaar lang het eindeloze trappetje op, steiger af, dak op, ladder af. Daar ben ik wel eventjes helemaal klaar mee. En mijn rug ook. Ik ben behoorlijk opgelucht dat die het, zij het net aan, gehouden heeft. Ik ben dus uit de hoogte (een mijlpaal!) en kan lekker met beide beetjes op de grond verder aan de wanden. Maar eerst de steiger er uit. Ook zoiets. Die kan terug naar Erik, opgeruimd staat netjes. De steigervlonder moet wel gerepareerd, ik zakte er vandaag bijna doorheen...
Irene hakt intussen stug door. De berg gehakt hout begint dermate vormen aan te nemen dat het mij niet zou verbazen als ze gevraagd wordt voor het Scheveningse strandvuur, of een paasvuur ter plaatse...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten