Beestenboel 2

Vandaag ging het gelukkig weer een stuk beter. Nog een klein beetje buikpijn en een beetje slap, maar dat mag eigenlijk geen naam hebben (en anders noemen we het Repelsteeltje). In het kader van het grote opruimen ben ik vandaag aan de schuur begonnen. Oud gammel kastje, nutteloze werktafel-achtige plank en nog wat losse zooi er uit gehaald. Voor een post-bijwerkingdag een prima resultaat. 

Niet dat dat op de foto te zien is, dan had ik ook een "voor" foto moeten hebben en niet alleen deze "na" foto. 

En wat je tegenkomt hè... Een USB oplaadbare ventilator/lamp, altijd handig.

Heel veel reusachtige spinnen, deze had ongeveer een "spanwijdte" van ruim 6 cm.

En dit was dus niet de enige hè, er zaten er veel. Heb ik toch maar even een bezem gepakt om ze naar buiten te geleiden.

Maar verreweg het meest bijzonder waren de (beginnende) wespennesten. Prachtige, superelegante, fragiele bouwwerkjes van respektievelijk zo'n 4 en 7 cm hoog.

Interessante dingen trouwens, die wespennesten. Voor de geïnteresseerden klik-> 🐝

Die heb ik voorlopig lekker laten hangen.

Vanmiddag heb ik ook nog de wildcamera in de tuin gezet. Om de één of andere reden pikte die nu wel kleine vogeltjes op. Vinkjes, heggemussen en (infra)roodborstjes werden feilloos vastgelegd. 

Vanavond hang ik de camera aan het hek, kijken of er 's nachts wat te beleven valt in de koeienwei.

 

AstraZeneca

Gisterochtend moest ik i.v.m. mijn 1e vaccinatie (voor mijn doen) vroeg op. Het voordeel daarvan was dat ik vanaf de eettafel een schitterend uitzicht voorgeschoteld kreeg over de berijpte weiden.

In het ochtendzonnetje fietste ik naar sporthal De Duker waar het prikfestijn plaats vond. Ik vond het een venijniger prik dan de griepprik, maar als dat alles was... Na het verplichte kwartier zitten ben ik via de Kluswijs naar huis gefietst. 

Na het nodige geklooi met de zojuist verworven kabelclips besloot ik dat die onhandig en lelijk waren, en heb ik de speakerkabel tegen de plint en de muur gelijmd. Als het blijft zitten een prima oplossing. 

Na de lunch ben ik naar mijn afspraak met de mondhygiëniste gegaan. Weer thuis heb ik wat met de wildcamera gespeeld en ontdekt dat kleine vogeltjes zo weinig warmte uitstralen dat ze niet gedetecteerd worden. Dat was te verwachten. Na het avondmaal hebben we een avondwandelingetje gemaakt (één ree).

Weer bijna thuis voelde ik mij niet lekker worden. Eerst buikpijn, later ook hoofdpijn, gewrichtpijn, spierpijn, een zere prikarm en koud. Onbeschrijfelijk koud. Ongelooflijk, ontiegelijk, niet te wezen zo koud. Bijwerkingen dus. Daar had ik eigenlijk geen rekening mee gehouden. Ik ben maar vroeg in mijn mandje gekropen. Vanmorgen was het allemaal nog niet veel soeps, maar nu (13.30) gaat het ietsje beter.

Achteraf zie ik dat ik er op de foto, die ik maakte voor mijn OV Chipkaart, al niet meer helemaal fris uit zie.

Gelukkig zijn de vooruitzichten gunstig. Dood gaan lijkt (nu) niet aan de orde en normaal gesproken moet ik morgen of overmorgen weer hersteld zijn. Net op tijd voor de lente... 

Vogelnieuws: Irene zag zojuist puttertjes op de oprijlaan.

De Schapendrift paradox

Gisteren merkten maar liefst drie personen op (ik werd nog net niet op het matje geroepen, maar men vroeg zich wel af of het wel goed ging) dat er al geruime tijd geen nieuwe post verschenen was. Dat was ook zo, maar liefst zes dagen had ik niets gepost. Reden: ik was druk met andere dingen, er was niet heel veel spectaculairs te melden en een post schrijven kost mij nu eenmaal aardig wat tijd. Zo kwam ik op de titel van deze post. De paradox is dat als ik meer post, ik minder tijd heb om dingen te doen en dus minder onderwerpen heb om over te schrijven en dus minder post. 

Gisteren kwam Linda even langs, op de fiets uit Giethoorn. Hopelijk heeft ze op de terugweg de hagelbuien weten te omzeilen. Ook kwam er iemand van Vitens, het waterbedrijf, langs. De bouwkundige had ons er op gewezen dat de kraan vóór de watermeter behoorlijk roestig was en dat we dat maar beter even konden melden. De Vitensmeneer draaide eens aan de kraan en hield pardoes de hendel in zijn hand, doorgerot. 

Hij besloot dat hij hier nu niets aan ging doen. Binnenkort komen ze het oplossen. Waarschijnlijk wordt er een nieuwe waterleiding naast ons sfeervolle woudboerderijte aangelegd, want zoals het nu zit (onder het huis) vond die Vitensmeneer maar niks. En dus wacht ik maar even met het ontkuilen van de bestrating. Als zij toch aan de gang gaan...

Ik heb ik het grootste deel van de dag besteed aan het bevestigen van een plankje aan de muur achter de tv waarop de geluidsinstallatie moest komen te staan. Jawel, bijna een hele dag voor het bevestigen van één plankje van 30 x 28 cm. 

Getrut in een hoekje, muren die niet haaks zijn, een gaatje dat net te hoog geboord was, van die dingen. Uiteindelijk is het goed gekomen en kon ik mij vandaag bezig houden met de stroomvoorziening en het wegwerken van de kabels. 

We zijn zeer tevreden met het resultaat en dat is wat telt. 

Morgen, na mijn 1e vaccinatie om 08.30 (aaaghhh), even langs de Kluswijs voor kabelclips zodat ik het speakersnoer netjes langs de plint kan leggen en dan is dat projectje klaar. Gisteren heb ik voor het eerst de oven gebruikt. Uiteraard een recept uit mijn nieuwe kookboek. Pilav met paddestoelen en cashewnoten, een aanrader!

Voorts heb ik mij vandaag bezig gehouden met het kattenluik. Punt was dat Krokus nogal moeite had om het luik te openen en het een ontzettend lawaai maakte als het weer dicht viel. Het is dan ook een redelijk fors luik met een overdaad aan magneet. Irene had geprobeerd het magneetprobleem op te lossen met aluminiumfolie, maar dat werkte jammer genoeg niet. Ik dacht even het kattenluik er af te schroeven, wat magneetband te verwijderen, het luik er weer op te schroeven en mij te wentelen in zelfgenoegzaamheid, maar dat liep anders. Het duurde een eeuwigheid voor ik door had hoe het luik er af te schroeven en toen bleken de schroeven allemaal door te draaien. Uiteindelijk is het mij gelukt om een reusachtige hoeveelheid kit en de vier schroeven te verwijderen, waarbij ik wel het buitenpaneel gemold heb. 

Na wat geëxperimenteer met de hoeveelheid magneetband heb ik het geheel weer gemonteerd en is nu het wachten op het moment dat Krokus zich verwaardigt naar buiten te gaan. We kijken eerst even aan of het probleem nu echt opgelost is voor we besluiten om een nieuw kattenluik te kopen of een nieuw buitenpaneel te maken (een plankje van ik schat 30 x 28 cm, dus dat wordt nog wat).

 Morgen dus eerst een shotje Astra Zeneca scoren, dan de speakerkabel vast zetten, dan naar de mondhygiëniste en dan wil ik met de wildcamera aan de gang. Gelukkig kan ik nu eindelijk wel met de bijbehorende app verbinding met de camera maken, dat was nog even een gedoe.

Geen vogelnieuws.

Inhaalslag

Zo zit je op 31 maart nog lekker in de zon, zo waan je je weer in de winter. 

Dat was de eerste zin van mijn nieuwe post, die ik 7 april opschreef. Verder was ik niet gekomen en dus heb ik wat in te (ver)halen. 

Dinsdag is Greet weer naar huis gegaan. Met de Valys, een meer dan prima manier om thuis te komen. De rest van de week hebben Irene en ik ons bezig gehouden met allerlei kleine klusjes. We hebben een wandbeugel voor de tv besteld en gemonteerd. Ik heb mij gebogen over een manier om de Husky met een slot aan de paardenbox vast te zetten. Oplossing: een oog waar het slot doorheen kan.

De ovenmonteuze is geweest en dus kunnen we die eindelijk gebruiken. We hebben een beetje hout gehakt, het huis schoon gemaakt, het gras gemaaid en het maaidek schoon gemaakt. Dat laatste viel nog niet mee. Nooit geweten dat gras zo erg aan kan koeken. 

Voorts heb ik twee beugeltjes gemaakt om de geluidsinstallatie mee aan de muur te kunnen maken. 

Een beetje rommelen dus, na een paar drukke weken met veel bezoek. Vrijdag, aan het eind van de middag arriveerde Jan Peter. Hij had, bij wijze van verjaardagscadeau, een wildcamera meegenomen. Ben ik reuze blij mee. 

Zaterdag hebben we daar mee geëxperimenteerd, hetgeen tot onverwachte, hilarische plaatjes leidde. 

Maar we hadden ook succes.

Verder hebben we lekker rustig aan gedaan en lekker raapstelen gegeten. 

Omdat het 's nachts zou regenen hebben we de nachtopnamen maar binnen gemaakt. Je wilt niet weten wat er 's nachts bij ons in huis aan wild rondloopt.

Zondag hebben we het oog voor het Husky-slot gemonteerd. Jan Peter had daarvoor een draadeind met daaraan een plaat gelast meegenomen. 

Een goeie oplossing, zo bleek. En nee, het oog kan je er niet meer afdraaien.

Daarna hebben we de tv beugel beter en rechter vast gezet en de plek van de geluidsinstallatie bepaald. Die komt samen met de settopbox achter de tv. Dat scheelt een kastje maken en nu komt dat alles lekker uit het zicht. 

Of het echt zo'n briljante oplossing is als ik denk zal de toekomst ons leren. Aan het eind van de middag toog Jan Peter weer huiswaarts en ben ik op de bank geploft. Lekker even Ajax gekeken. Morgen weer verder aan de beugels. Dan zijn we eindelijk van het tafeltje en de snoeren verlost.

Van het vogelfront valt ook nog wel wat te melden. De specht was vanmiddag, na bijna een week afwezigheid, weer present. 

Moest ie wel pindakaas uit de pot van de grond eten. De pot is namelijk bijna leeg en dan weten de vogels hem steeds weer op de grond te gooien of rechtop te zetten. Een postbode-elastiek biedt hier nu soelaas. 

Verder hebben we een boomkruiper gespot, zat er plotseling een hele kudde spreeuwen in de tuin en is het een komen en gaan van mezen bij de nestkastjes. Voorlopg alleen nog kijkers, maar dat komt goed. 

Tijdens het geëxperimenteer met de wildcamera zaten er plotseling drie Vlaamse Gaaien tegelijk  in de tuin, één is er door de wildcamera vastgelegd (rechtsonder op de foto).

En omdat wij er geen genoeg van krijgen nog maar een plaatje van ons favoriete uitzicht. De eiken zijn nu nog kaal, maar dat zal spoedig veranderen.