Nieuwe ladder

En toen zag ik vanmorgen een aanbieding voor een nieuwe ladder die ik niet kon laten lopen. Want een ladder waar je steeds mee loopt te hannesen is prima als je hem heel af en toe gebruikt, maar het is eigenlijk ondoenlijk als de bouw weer in volle gang is.

Voorts heb ik mij vandaag bijzonder gedeisd gehouden i.v.m. de heup/rug. En omdat het vanwege de wind toch behoorlijk fris was speelde dat gedeisd houden zich voornamelijk binnen (op de bank) af. 

"Time" is weer schoon en functioneert weer naar behoren, nu nog een plekje vinden. Maar daar hebben we de tijd voor. Sorry voor de slechte grap, dat is wat bankhangen met je doet.

De verzekering is druk met alle schademeldingen en de schadeafhandeling duurt langer dan normaal.

Irene en Greet zijn vanmorgen naar Wolvega gegaan om wat kleren voor Greet te kopen. Vanmiddag zijn ze naar de markt in Noordwolde geweest.

Al met al een rustige dag (hier in Noordwolde dan, ik ken plekken waar het onrustiger is).

Ladder

Schitterend weer, dat was het. 

Henk is druk bezig met gieren, dus binnenkort zal het gras wel de grond uit schieten. 

Irene en Greet zijn vanmorgen naar een boerderijwinkel geweest en hebben daarna een rondje Spokeplas gewandeld. 

Mijn rug/heup ging hardstikke goed en dus besloot ik de ladder maar eens aan te pakken. Na het nodige gezaag, gevijl en geboor heb ik de dwarsbalk er aan de onderkant in gezet. Daarna ben ik met lijmklemmen in de weer gegaan om het smalste deel nog wat bij te buigen. Het resultaat is dat de ladder weer een soortement functioneert, maar erg soepel schuift ie niet. 

Dat laatste bijbuigen had ik niet moeten doen. Ik had moeten stoppen i.p.v. op de grond verder te klooien. Mijn heup voelde namelijk plotseling weer als vier dagen geleden en dat was niet best. De rest van de dag heb ik dus ook niets meer gedaan. Ja, even naar de sloot aan de achterkant van de wei gestrompeld. Daar zag ik dat de buizerd- en/of kraaiennesten er niet meer waren. Die zijn met de storm kennelijk uit de bomen gewaaid. 

Irene heeft nog het nodige onkruid uit het grind gewied. 

Greet heeft van de zon genoten.

Vanavond zijn we uit eten geweest bij Lunia, dat was lekker en gezellig.

Ik hoop dat ik niet al te hard gestraft wordt voor mijn druistige herstart en het morgen beter gaat. Ach, we zien wel, er zijn ergere dingen op de wereld dan een zere heup... 

Lente?

Irene was gisteren naar Hoofddorp voor de leesclub en is vandaag, samen met Greet, weer teruggekeerd.

Ik heb gisteren schandalig weinig uitgevoerd. Ik heb het halve huis schoongemaakt en... verder niet zo veel. Ja een beetje zitten chagrijnen over mijn rug. Niet dat die nou zo ontzettend pijn doet, maar ik heb er even genoeg van. Zelfs het prachtige weer is grotendeels aan mij voorbij gegaan.

Vandaag heb ik de andere helft van het huis schoongemaakt, de rabatdelen voor de tweede keer in de Tenco gezet en de ladder afgezaagd zodat ik een rechte basis heb waar ik de dwarsbalk aan kan maken. Vergeleken met gisteren dus een superactieve dag, in werkelijkheid...

Ondanks dat het mooie weer grotendeels aan mij voorbij gegaan is (ik wil wel naar buiten, maar dan moet ik ook iets kunnen dóen) merk ik aan de vogels in de tuin dat de lente er aan zit te komen. Mezen inspecteren nestkasten, de zanglijster is er weer en mannetjesmerels proberen een territorium te veroveren/heroveren.

Weinig te vertellen en weinig foto's dus. Gelukkig stuurde Irene nij nog een foto van Willie en de kinderen met de huisdieren. Willie kwam vandaag met de kinderen even naar de kippen kijken en ze nam een bak viooltjes mee. Aardig toch? En heb ik weer een foto!

En Pelle stuurde mij nog een foto van de balkonleuningaanhaaktafel die ik ooit voor hem gemaakt heb en die hij vanwege het mooie weer voor de dag gehaald heeft. Werken in het zonnetje op je balkon, het moet niet gekker worden. Dat heeft allemaal niks met de Schapendrift te maken, maar heb ik mooi wel nog twee regels tekst en een foto. Je moet wat...

Dat was 'm. Had ik al gezegd dat Poetin een ongelooflijke, misselijkmakende schoft is?

Boem!

Gisteravond, toen ik de WC ging installeren en langs de schuurvloer liep was daar plotseling, Boem!, een déjà vu naar 17 september, toen we precies even ver waren als nu (nu de container ook weg is) en kwam het besef dat we echt weer van voren af aan gaan beginnen. 

Dat wist ik natuurlijk wel, maar voor het eerst kwam het binnen. Dat heeft er mee te maken dat alles wat we tot nu toe gedaan hebben nieuw was. Ook het opruimen van de ingestorte schuur was in zekere zin nog een avontuur, in ieder geval nieuw. Maar nu is het op herhaling gaan, saaaaai. Gelukkig heb ik er geen minuut minder om geslapen, er zijn ergere dingen op de wereld...

Irene is vanmorgen gaan sporten. Toen ze ongeveer een half uur weg was belde George, of het misschien Irene haar yogamatje was die bij De Veudele (de kringloopwinkel) op straat lag. Het signalement klopte, en aangezien ik Irene laatst ook al een keer gewaarschuwd had dat haar matje bijna uit haar fietstas viel, hebben we geconcludeerd dat het Irene's matje moest zijn. Niet veel later kwam George het matje even langsbrengen. Met de trekker! Dat hadden ik nog niet meegemaakt, een trekker op ons erf. Meer buitenleven dan dat wordt het niet.

Ik ben een beetje met het schoonmaken en afstellen van "Time" bezig geweest, dat gaat de goede kant uit. 

Verder heb ik de rabatdelen voor de zijkant van het huis in de Tenco gezet. Veel meer activiteit zat er vanwege de rug/heup nog niet in, maar het begin is er.

Irene is vanmiddag wezen fietsen met Joukje. Ze zijn richting de Eese gefietst en ze kwam enthousiast terug, het was een prachtige tocht geweest. Het was er ook wel weer voor.

Meer heb ik niet te melden

De beuk er in!

Ireen dan hè, ik heb me vandaag nog gedeisd gehouden. Irene niet, die is de hele dag met schep, kruiwagen en weet ik wat in de weer geweest. Alle beukjes zijn geplant, een hoop brandnetels zijn gerooid, molshopen en stroomkabels zijn verwijderd en het kippenhok is weer schoon. Goed bezig geweest die Quak!

Ik heb nog niets gedaan, behalve me zitten verbijten over het schaatsen en de Oekraïne. Het probleem is dat je aan alles voelt dat je moet (en wilt) bewegen, maar dat het gewoon nog niet gaat. Ja, een klein stukje lopen, maar dat is alles. Het gaat gelukkig wel steeds iets beter, de pijn in mijn rechter heup wordt beetje bij beetje minder.  Morgen toch maar proberen weer eens iets te doen want die bank ken ik nou wel.