Olympisch stofzuigen

Het weer was vandaag wat minder. Nou maakte dat niet veel uit want ik moest toch het huis schoonmaken. Vanwege de Olympische Spelen heb ik dat in etappes gedaan. Stofzuigen, tv kijken, stofzuigen, tv kijken, stofzuigen, tv kijken, dweilen, tv kijken, dweilen, zoiets dus. Het is allemaal leuk en aardig, zo'n sfeervol woudboerderijte, maar schoonmaken is frustrerend. Je stofzuigt en dan heb je je kont nog niet gekeerd of er ligt al weer een grastapijt waar menig golfcourse jaloers op zou zijn.

Irene was intussen buiten wat aan het rommelen, af en toe schuilend voor de bui.

Na de schoonmaak heb ik een klusje gedaan waar Irene meer dan blij mee is. Ik heb de handdoek-knopjes bevestigd. Twee in de keuken en een op het toilet.

Ik had geen zin om met die nattigheid in het zand te werken en dit was een prima alternatief. Irene heeft meteen draad en naald ter hand genomen om de lusjes groter te maken. Zo was het weer een traditionele taakverdeling.

Helemaal niets op de WC vannacht helaas. Ik overweeg hem komende nacht op een van de mysterieuze gaten in de tuin en oprijlaan te richten. En mol? Of een muis? We hebben geen idee.

Wat wel weer leuk was is dat ik bij be bouwplaats een haas zag. Niet El Hazie volgens mij, deze leek groter (al worden kleine haasjes ook groot natuurlijk).

Morgen wordt een uitdagende dag. Roy en Bar komen langs. We hebben afgesproken bij de Rottige Meente voor een wandeling van maar liefst 16,6 km. Op zich geen wereldafstand, maar zo ver hebben wij, in tegenstelling tot zij, lang niet gelopen. Kennelijk heeft er niemand compassie met een oude man met spierpijn van al het harde werken... Voor de zekerheid neem ik maar een paar extra schoenen mee, want dat blijft een issue, Marty en wandelschoenen. Het beloofd overigens een prachtige wandeling te worden en het wordt sowieso gezellig.

Help, mijn vriendin bouwt een kippenhok

Vanmorgen hebben we de nestkastjes schoongemaakt. D.w.z. ik was er voor de demontage en montage en Ireen was er voor het schoonmaakwerk, een klassieke taakverdeling dus. 

Niet dat Irene niet klust, zeker niet, ze bouwt immers haar eigen kippenhok. Dat doet ze zo'n beetje zoals Pelle met het maken van een tent bezig is. Die koopt wat stof en dan... Tja, wat dan? Laat ik voorop stellen dat ik de onbevangenheid bewonder, de ambitie toejuich en me rot lach over de aanpak. Geen plan, laat staan een bouwtekening en eigenlijk geen idee hoe het aan te pakken. En dus probeer ik zo veel mogelijk te helpen zonder mij er mee te bemoeien. Maar ja, dat laatste lukt natuurlijk niet altijd. Een balkje scheef afzagen, leerzaam. Zonder plan te werk gaan, wat jij wilt. Maar als het beoogde doel in gevaar komt, tja, dan kom ik toch maar met "goede raad". Ik geef veel goede raad de laatste tijd... Vandaag was ik net verder gegaan met het uitvlakken van de bouwplaats toen mijn advies gewenst was bij de kippenschuur. Het afgezaagde balkje paste niet. Scheef afgezaagd dus. Recht zagen is zo makkelijk nog niet, gelukkig bracht de afkortzaag uitkomst. De bodemplaat moest volgens Irene vastgeschroefd, daar heb ik een stokje voor gestoken, dan kan je nergens meer bij en al helemaal niet meer een deurtje in de wand zagen. Het deurtje bleek ook nog eens gepland waar buiten de boom staat, niet de beste plek. En zo gaat het maar door. Ik probeer rustig en geduldig te blijven en ik ben zeker niet ontevreden met hoe ik het er wat dat betreft van af breng. Irene heeft het er lastiger mee, die loopt nu tegen alles aan waar een beginnend klusser tegen aan loopt en heeft zich ook de bijpassende vocabulaire eigen gemaakt. Plotseling begrijpt ze mijn taalgebruik en emotionele uitbarstingen als ik aan het klussen ben veel beter (al moet ik zeggen dat ik juist wat rustiger wordt). Maar het moet gezegd, ze geeft niet op en is er op gebrand zoveel mogelijk zelf te doen. Zo wilde ze per se het deurtje in de wand van de geitenschuur zelf uitzagen. Met de decoupeerzaag. Nou heeft ze nog nooit met zo'n ding gewerkt en dan is het natuurlijk een tikje ambitieus om als eerste project een rechthoekig gat in een verticale wand te zagen, maar er was geen houden aan. In de binnenwand zit nu een gat, zijn er geen vingers afgezaagd en uiteindelijk maken we het wel rechthoekig, komt goed. 

Maar toen was het wel mooi voor vandaag, qua kippenhok. Irene wilde namelijk ook nog het gazon op standje drie maaien (normaal voor ons is standje vijf) om te zien hoe dat zou uitwerken. Niet zo goed. Veel bruine kale plekken, veel maaisel op het gras en zeker geen strak gazon. Ik ben maar met de hark aan de gang gegaan. Ach, een paar dagen geduld en een buitje en dan komt het wel weer goed. 

Van uitvlakken is er dus niet veel gekonen vandaag. Niet dat er niks gebeurd is, maar erg opgeschoten ben ik niet. Dat komt ook omdat het voor mij ook nieuw is en alle begin is nou eenmaal moeilijk, vraag dat maar aan Irene😂. Wel heb ik natuurlijk een handig tooltje gemaakt. Op de plank die ik als rei gebruik zitten nu twee latjes zodat ik makkelijk de goede hoogte aan kan houden. Beetje ingewikkekd verhaal, maar het werkt. 

Patricia en Gerard kwamen ook nog even langs om onze vorderingen te bewonderen.

De WC had een kraai vastgelegd, beter dan niks.

Het was overigens wel heerlijk weer vandaag.

Waar de hazen gebleven zijn???

Beter dan het was

Gisteren zijn we dus naar het westen geweest. Eerst naar Vijfhuizen, toen Hoofddorp en ten slotte Amsterdam. Rond 22.15 waren we weer terug in ons sfeervolle woudboerderijtje. Thuisgekomen voelde ik mij rillerig en allerminst fit. Dat zal de reden zijn dat ik ben vergeten de WC te installeren. Vanmorgen ging het niet beter, integendeel. Mijn buik, die juist een paar dagen weer in het gareel leek, speelde ook weer op. En dat had zijn weerslag op mijn humeur. Dacht ik net daar na een flink aantal weken gezeur weer van af te zijn, speelt die weer op😡. Nou ja, het is niet anders. 

Het weerhield ons niet om met de bodemplaat van het kippenhok verder te gaan. De mal bewees zijn waarde, en na het nodige gepiel is de bodemplaat klaar.

Ik ben vervolgens verder gegaan met de bestrating. Alle serieuze kuilen zijn, op één na, opnieuw bestraat. De meeste verzakkingen worden veroorzaakt door mollen en al met al heb ik er wel een stuk of vier kruiwagens zand voor nodig gehad. Het resultaat is weer niet supervlak, maar het is beter dan het was. Het is in ieder geval een stuk minder gevaarlijk om over te lopen.

Irene heeft vanmiddag boodschappen gedaan, in de tuin gewerkt en gemaaid, dat was al weer hard nodig. De kale plekken in het gazon zijn trouwens ook behoorlijk opgeknapt. Het is in ieder geval al weer een stuk beter dan het was. 

Al met al hebben we goed gewerkt en ook mijn buik is al weer een beetje beter dan ie was.

De stratenmaker op Schapendrift show

Was ik toch weer vergeten de WC te installeren. Geen beelden dus. 

Vandaag zijn we op zoek gegaan naar een andere dakdekker. Maar aangezien het bouwvakvakantie is waren we weinig succesvol. Nu tillen wij dat over de bouwvak heen. Gelukkig is er geen superhaast bij. Zolang het niet buitensporig gaat plenzen is er niks aan de hand.

Irene heeft vandaag de badkamer een grote beurt gegeven en is toen aan het kippenhok gegaan (daarover later meer).

Ik ben begonnen met het opknappen van de bestrating naast het huis. De bouwplaats is onverminderd zompig, dus daar heb ik nog even niets te zoeken. Vandaar. Het idee is om de kuilen er uit te halen. Helemaal strak wordt het niet omdat ik anders zowat de hele bestrating opnieuw zou moeten leggen, en omdat ik nou eenmaal geen stratenmaker ben. Maar goed, een enigzins glooiend pad is ook een pad. Het belangrijkste is dat het niet meer gevaarlijk is om op te lopen en dat de Husky er een beetje normaal over heen kan rijden. 

Ik was net lekker op dreef toen mijn assistentie gewenst was bij het kippenhok. Irene wilde de bodemplaat er in maken. Dat is nog een hele uitdaging, zo blijkt. Niks is haaks en dus is het geen kwestie van zomaar eventjes een plaat op maat zagen. Na veel gemeet en gedenk hebben we besloten de bestaande achterwand als uitgangspunt te nemen en heb ik een kartonnen mal gemaakt voor de linker-zijkant, zodat deze mooi aansluit. Verder zijn we niet gekomen.

Geen beesten vandaag, niet op de WC, niets gefotografeerd en behalve één klein kikkertje niks gezien. De oprijlaan is ook nog erg nat. Dat wierp bij mij de vraag op hoe mollen omgaan met al dat regenwater en of ze niet verdrinken als hun gangen vollopen. Nou, dat hebben ze dus goed geregeld (helaas). De gangenstelsels lopen soms tot onder grondwaterniveau en de afwatering is dus prima in orde.

Meer heb ik niet te melden, beetje saaie post dus. Morgen op en neer naar het westen, dat is al weer een poosje geleden.

Regen

Vannacht heeft het gegoten. De weilanden zijn ondergelopen en de bouwplaats is een zwembad. 

Dat is gelukkig niet erg, het water zakt wel weer. Vervelender is dat het boven weer een beetje lekte en er op een gegeven moment ook lekkage was bij de kachelpijp.

Die dakdekkers laten niets van zich horen en zijn niet te bereiken. Daar moeten we dus een andere oplossing voor vinden. Stelletje klootzakken.

Herman en Linda zijn na de koffie weer vertrokken. 

Ik kan buiten weinig doen nu en zit maar een beetje OS en Formule 1 te kijken. Je moet wat.

De WC heeft vannacht niks vastgelegd, terwijl het toch echt beestenweer was...

Krokus had wel beet. Die kwam weer eens met een grote muis aanlopen. Nee, daar heb ik geen belangstelling voor Krokus! 

Vandaag wordt niks meer wat mij betreft. 

Irene heeft nog wel wat inspiratie, die is weer eens met de snoeischaar aan de gang en heeft al bijna weer een volle aanhanger bij elkaar geknipt. Die is goed bezig!