Olympisch stofzuigen

Het weer was vandaag wat minder. Nou maakte dat niet veel uit want ik moest toch het huis schoonmaken. Vanwege de Olympische Spelen heb ik dat in etappes gedaan. Stofzuigen, tv kijken, stofzuigen, tv kijken, stofzuigen, tv kijken, dweilen, tv kijken, dweilen, zoiets dus. Het is allemaal leuk en aardig, zo'n sfeervol woudboerderijte, maar schoonmaken is frustrerend. Je stofzuigt en dan heb je je kont nog niet gekeerd of er ligt al weer een grastapijt waar menig golfcourse jaloers op zou zijn.

Irene was intussen buiten wat aan het rommelen, af en toe schuilend voor de bui.

Na de schoonmaak heb ik een klusje gedaan waar Irene meer dan blij mee is. Ik heb de handdoek-knopjes bevestigd. Twee in de keuken en een op het toilet.

Ik had geen zin om met die nattigheid in het zand te werken en dit was een prima alternatief. Irene heeft meteen draad en naald ter hand genomen om de lusjes groter te maken. Zo was het weer een traditionele taakverdeling.

Helemaal niets op de WC vannacht helaas. Ik overweeg hem komende nacht op een van de mysterieuze gaten in de tuin en oprijlaan te richten. En mol? Of een muis? We hebben geen idee.

Wat wel weer leuk was is dat ik bij be bouwplaats een haas zag. Niet El Hazie volgens mij, deze leek groter (al worden kleine haasjes ook groot natuurlijk).

Morgen wordt een uitdagende dag. Roy en Bar komen langs. We hebben afgesproken bij de Rottige Meente voor een wandeling van maar liefst 16,6 km. Op zich geen wereldafstand, maar zo ver hebben wij, in tegenstelling tot zij, lang niet gelopen. Kennelijk heeft er niemand compassie met een oude man met spierpijn van al het harde werken... Voor de zekerheid neem ik maar een paar extra schoenen mee, want dat blijft een issue, Marty en wandelschoenen. Het beloofd overigens een prachtige wandeling te worden en het wordt sowieso gezellig.