Vorstverlet

Gisteren en vandaag was het prachtig weer, maar koud! Dat leverde natuurlijk weer de nodige plaatjes op. Behalve de zon, was ook de maan present. Die stond boven de stal van George te shinen. Gisterochtend heb ik nog wel even aan het dak gewerkt. Ik heb een ruiter voorzien van steunen en de eerste panlat er op gezet. Die moet er wel weer af (ingewikkeld verhaal over ruiters bevestigen, haakladder en panlatten) maar ik kan nu wel verder. Dat is met deze kou alleen niet echt een optie, het is lastig werken met bevroren vingers. 

Gistermiddag zijn we naar Herman en Linda in Giethoorn geweest om hun nieuwe houtkachel te bewonderen, te eten en spelletjes te doen, dat was gezellig. Toen we 's avonds terug reden mistte het. Dat was een nieuwe ervaring voor ons, in de mist over de bochtige weggetjes rijden. Dat is toch anders dan de rechte polderwegen die we gewend waren.

Vanmorgen besloot ik dat het te koud was om verder te gaan met het dak. Bovendien speelde mijn buik plotseling weer op en dat motiveert ook niet. Wel jammer, want nu ik verder kan wil ik ook door. 

Irene was vanmorgen koffie drinken bij Joukje, ik heb lekker m'n krantje gelezen en genoten van het uitzicht.

Vanmiddag hebben we in het bos gewandeld. Dat zag er sprookjesachtig uit vanwege de rijp. Bij een van mijn favoriete plekjes ontdekten we een dassenburcht.

Heel veel meer valt er niet te vertellen...

Boosteren

De WC heeft weer van alles vastgelegd de afgelopen dagen.

Goedbeschouwd is het meer een oplooplaan dan een oprijlaan. Wel weer een haas!

Vanmorgen (heerlijk weer!) heb ik verder geklungeld aan het dak en een hinderlijk verschil van twee cm ontdekt in het verticale dakvlak. Morgen moet ik zien uit te vissen waar dat vandaan komt en hoe ik daar mee om ga. Vandaag ging dat niet meer omdat ik naar de mondhygiëniste moest. Dacht ik, het bleek morgen te zijn. Op de terugweg ben ik even langs het kadaver bij George zijn stal gefietst. 

Wat mij betreft is het een hermelijn. Het formaat klopt, de vorm klopt, het gebit klopt, de kleur klopt en de poot klopt. Voor een wezel is hij te groot en ik zou niet weten wat het anders zou kunnen zijn. Dit betekent overigens wel dat er weer twee dieren toegevoegd kunnen worden aan de lijst van zoogdieren die je hier aan kunt treffen, de wezel en de hermelijn.

 

Weer thuis bleken Harry en de hennen het weer voor elkaar te hebben, die waren weer vunzig aan het doen op de berg.

Totdat...

Vanmiddag zijn we naar Drachten gegaan om onze boosterprik te halen. Irene moest eigenlijk anderhalf uur na mij, maar is gewoon met mij mee de rij in gegaan en gevaccineerd. Op de terugweg hebben we even een pakje in Heerenveen afgegeven.

 

Ik ben benieuwd of ik morgen wél een panlat gemonteerd krijg. Veel tijd heb ik niet want ik moet ten slotte naar de mondhygiëniste en 's middags gaan we naar Giethoorn.

Beestenbende

Gisteren heb ik, zoals aangekondigd, het huis aan kant gemaakt. Er zijn er nog geen panlatten op het dak gezet, er is wel veel gemeten en er is een touwtje gespannen dat de bovenkant van de ruiter aan geeft. Ik zou nu wel zo'n beetje moeten weten wat en hoe, maar dat zeg ik natuurlijk al een paar dagen. Morgen verder. 

Terwijl ik daar mee doende was stond Irene uitgebreid te kokkerellen. 

Dat wil zaggen, als ze niet de kippen naar de tuin aan het terugdrijven was, die geen boodschap hadden aan de obstakels die ze opgeworpen had en dus toch naar een van hun favoriete (maar sinds gisteren verboden) plekjes togen, de berg. In deze omgeving, met plenty koeien en paarden, zou je eerder aan een cowboy denken, zo niet op de Schapendrift, daar drijft een ckickenchick het vee.

Ook Krokus was tegendraads en kroop in haar mandje dat ik tijdens het stofzuigen even op tafel had gezet. 

Vandaag ontsnapten de kippen weer, en liet Harry zich al helemaal niet door een hekje tegenhouden. 

Hij was overigens wel de held van de dag. Vanmorgen zagen we hem al zenuwachtig bezig zijn, kippen achterna te rennen en tot de orde te roepen. Toen zag Barbara op een gegeven moment een buizerd in een es in de geheime wei landen en dat verklaarde alles. 

Ook waarom de Harry en de hennen plotseling de veiligheid van het struikgewas op hadden gezocht. Je voelde gewoon de spanning. Toen de buizerd uiteindelijk de plaat poetste gaf Harry het sein "alles veilig" en  kon er weer gescharreld worden. Ik had na de das tegen Roy en Bar iets gegrapt over de Schapendriftsafari en nu kregen ze die nog voorgeschoteld ook. Helemaal toen er even later een eekhoorn door de boswal van boom tot boom sprong. Een prachtig silhouet in de kale bomen, dáár had ik graag een foto van gemaakt. Niet gelukt. Ach, doe ik gewoon nog een keer Harry.

Gisteravond hebben we gegeten en geouwehoerd en vanochtend ook. We hebben genoten. Nadat Roy en Bar in het begin van de middag vertrokken waren is er niet veel meer gedaan. Irene heeft nog een ommetje gemaakt, ik heb een beetje voetbal gekeken. George stuurde nog een foto van de restanten van dier dat bij hem bij de stal lag. 

We hebben geen idee wat het is, misschien een wezel of een hermelijn of zo. Ik ga morgen even kijken. En dan ga ik nu maar even kijken of de WC nog beesten vastgelegd heeft. Dat heb ik helemaal vergeten...