Herfst

Gisteren heb ik weinig gedaan, een beetje de mal vervolmaakt, een beetje opgeruimd en verder weinig. M'n rug had geen zin. Ik kan van alles, maar zodra ik (stil)staand dingen moet doen gaat het al snel mis. 

Vandaag heb ik ook weer weinig gedaan. De rug wilde nog steeds niet erg en het motregende de hele dag. Dat zijn geen frees-omstandigheden en bovendien vond ik dat ik wel een dagje vrij verdiend had.

Om toch wat nuttigs te doen, hebben Irene en ik de kledingkast her-ingericht. 

Ik heb nu het gedeelte dat Irene gebruikte en andersom. Dat zal denkelijk niet lang duren, omdat Irene nu net zo slecht bij haar kleren kan als ik eerst. Vandaar dat ik de kast opnieuw wilde inrichten. Nou ja, we zien wel, voorlopig zit ik goed.

Verder heb ik nog twee tl-balken in de schuur provisorisch opgehangen. Beetje kijken wat dat doet, zodat ik een definitief lichtplan kan maken.

Beetje nikserige dagen dus, die zitten er ook tussen.

Wel prachtige kleine paddestoeltjes op de oprijlaan.

Zojuist nog naar Willie geweest om me te laten knippen. En dan hoor je nog eens wat... Dat er dinsdag paardenmarkt is in Zuidlaren bijvoorbeeld. Willie heeft zelf onlangs een paard gekocht trouwens, dat stond al lang op haar verlanglijstje. Verder hadden de kippen daar erg veel last van bloedluis, maar dat is opgelost. Jan Willem, Willie's broer die camping Schapendal bestiert, heeft maar liefst zes ratten gevangen. En Pieter (van het hoekje) had gisteren een vos op bezoek in zijn tuin. Ik had toevallig net gisteren gekeken of er hier veel vossen waargenomen worden, niet dus.

Tot zover.

Dagje trutten

Gisteravond kreeg Irene een appje in de buurtapp dat er een wolf dicht bij Rode Dorp gesignaleerd was. Dat was net nadat ik nog even buiten bij de schuur was. Ik heb jammer genoeg niks gezien...

Vandaag ben ik de hele dag bezig geweest met de voorbereidingen voor het frezen van de gleuven in de schuurdeur. Typisch gevalletje "waarom simpel doen als het ook ingewikkeld kan". Dat is allemaal ingegeven door het feit dat het niet mis mag gaan. Één foutje en ik kan de hele deur weg doen. Nou, dan weet je het wel met mij...

Ik heb eerst wat proefjes gedaan om de breedte en diepte van de gleuven te bepalen. 

Daarna ben ik aan de gang gegaan met een mal om de gleuven keurig parallel te frezen. Die mal is superhandig (áls het gaat werken), maar er gaat zoveel tijd in zitten dat het sop de kool waarschijnlijk niet waard is. Ach, wat maakt het uit, een dagje trutten in de herfstzon mag ook wel een keer. 

Joukje en Jisse kwamen nog even de vorderingen m.b.t. de schuur bewonderen. Dat was leuk en meteen het meest enerverende dat er gebeurd is. Verder is er namelijk niets gebeurd. Krokus heeft vandaag zelfs geen muis gevangen, ondanks het feit dat ze een iets hoger gelegen uitkijkplekje had opgezocht. 

Wel weer nieuwe paddestoelen op de oprijlaan.

Dat is het, hier moeten jullie het mee doen vandaag.

Vloer

Vanmorgen ben ik naar Wolvega gereden om mij  bril weer bij te laten stellen. Onderweg heb ik elke houthandel aangedaan die ik kende, in de jacht op ongeschaafde vuren balken van ongeveer 8 x 8 cm. Die heb ik nodig voor de afwerking van de hoeken van de schuur, maar zijn niet te krijgen. Ik denk dat ik ze dan maar uit 10 x 10 Douglas palen zaag.

Weer thuis ben ik verder gegaan met het vloertje in de schuur. Dat was nog een behoorlijk gepiel, maar het is natuurlijk goed gekomen. 

Vervolgens heb ik de tijdelijke hanebalk weggehaald, zodat we nu ook op het zoldertje kunnen komen zonder al te veel te apekooien.

George kwam nog even de vorderingen bewonderen en wist te melden dat er een wolf met twee jongen gesignaleerd is in Noordwolde-Zuid. 

Krokus hield het vandaag bij één muis.

Irene heeft iets met onkruid gedaan.

De Amerikaanse eik die we van Roy en Bar gekregen hebben en nu in de wei staat, kleurt prachtig rood. 

Herfst hè, dan krijg je dat, net als stuifzwammen.

Verder heb ik vandaag regelmatig contact gehad met Jan Peter. Ik was uiteraard ontzettend benieuwd hoe de installatie van zijn nieuwe keuken verliep. Goed. Nu alleen nog de vloer leggen en afwerken, en dan heeft hij een prachtige keuken.

En we hebben met spanning uitgekeken naar de uitkomst van Pelle zijn arbeidsvoorwaardengesprek bij de Belastingdienst. Dat lijkt goed te gaan komen en dat is bijzonder goed nieuws. 

Zo was het al met al een rustig en toch enerverend dagje.

Het haasje dat het haasje was

Drie keer ben ik er vannacht uit geweest voor een sanitaire stop, drie keer kwam Krokus mij enthousiast begroeten. Toen Irene vanochtend naar het toilet ging werd ze helemaal niet door Krokus begroet, wel had Krokus een verassing achter gelaten in het toilet...

Het was een nogal bizar tafereel, een jonge haas zonder kop en een los oor. Het moet voor Krokus nog best een karwei geweest zijn om haar prooi door het kattenluik te slepen. Toen Irene van de schrik bekomen was heeft ze het haasje in de vuilnisbak gedeponeerd. Van de kop is niets meer vernomen.

Ik had een piepklein beetje hoop dat er iets van moordpartij op de WC zou staan, maar helaas. Ik moest het doen met een egel. Een heel leuke egel, dat wel.

Irene is na alle consternatie gaan sporten, ik ben pannen gaan leggen. Dat ging goed, maar niet zo snel als gehoopt. Ik hoopte voor de regen, aangekondigd door de fraaie Cirrus wolken, klaar te zijn met de pannen, maar dat is niet gelukt.

Ik zei wel "routinematig pannen er op pletteren", maar zo simpel is het natuurlijk niet. Vogelschroten, laatste stukje nokrol, nokvorsten, pannen aanvoeren, dat komt er allemaal nog bij. 

Krokus had intussen al weer een muis te pakken. Ik heb Irene maar even ge-appt dat Krokus er aan kwam. Irene heeft de nog levende muis bevrijdt en in de Koeienwei gedumpt.

Toen het ging regenen ben ik gaan lunchen en toen het na de lunch nog niet droog was ben ik maar aan het plafond begonnen. Dat ging vrij voorspoedig, alleen de middelste plaat moet nog op maat gezaagd en dan kan ik de platen vastschroeven.

Omdat het inmiddels droog was geworden heb ik het plafond gelaten voor wat het was en heb ik de laatste nokvorsten en pannen aangebracht. Ik zat een beetje krap in de nokvorsten en heb er daarom twee, die enigzins beschadigd (en eigenlijk afgeschreven) waren, met kit gerepareerd.

Jammer was dat ik om de een of ander duistere reden weer niet lekker uit kwam.

Het zij zo. Dat los ik wel op met de windveren. Alle pannen liggen er op. JUICHEN!

Irene heeft vandaag ontdekt dat de groene peper in de moestuin plotseling rood geworden is. Ze heeft hem, samen met twee rode kooltjes geoogst. 

Geen idee wat je met rode peper en rode kool moet trouwens. Opeten is wat mij betreft in ieder geval geen optie.

Op het grind ontdekte ik nog een mij onbekende paddestoel, dar moet ik nog even induiken.

En dan gebeurde er tijdens een Skype-gesprek nog iets opmerkelijks. We hebben de cortenstalen specht op de stam van de leiboom zitten. Tijdens het Skypen kwam er aan de andere kant van de stam precies tegenover de cortenstalen specht een bonte specht zitten, precies even groot. Ik kon Irene er nog net even op wijzen en toen vloog hij al weer weg. Een halve minuut later zat er opeens een groene specht onder de leiboom. Ook die was al snel weer vertrokken, geen foto's dus.

Morgen het plafonnetje afmaken, zin in.

Herfstrit Buurthuus

Vanmorgen vroeg, ik denk dat zelfs George nog op één oor lag, was er een prachtige zonsopgang te zien.

Dat beloofde veel goeds voor vandaag, en met het oog op de geplande fietstocht kwam dat mooi uit. Tegen 11.00 meldden wij ons bij 't Buurthuus en niet veel later vertrokken we in gezelschap van Elma, George en Joukje.

De tocht voerde (tegen de wind in) langs de Linde naar Oldemarkt, alwaar we geluncht hebben. Daarna ging het voor de wind naar Willemsoord waar iedereen (behalve ik natuurlijk) een ijsje genuttigd heeft, waarna we weer naar Noordwolde gefietst zijn. Het was een prachtige rit en het weer was, net als het gezelschap, buitengewoon aangenaam.

Gisteren schreef ik nog gekscherend of ik het nog zou kunnen, fietsen. Dat ging natuurlijk prima, maar ik kon wel merken dat ik een poos niet een afstand van enige betekenis gefietst had en ik voelde die 50 km behoorlijk. Looie poten had ik! Mijn plan om nog een paar rijtjes pannen te leggen ging nog voor we terug waren overboord. 

Maar ja, na een half uurtje op de bank had ik dat ook wel weer gezien en ben ik toch nog maar even het dak op gekropen. Na een paar rijtjes kwam Irene even foto's maken. 

"Kijk eens links boven je" hoorde ik haar op een gegeven moment zeggen, hetgeen ik natuurlijk braaf deed...

Vlak na deze ballon, die ongeveer over de Hellingstraat voer, kwam er nog een recht over ons sfeervolle woudboerderijtje gevaren.

Ik heb vandaag uiteindelijk toch nog vijf rijtjes gelegd.

Morgen de laatste negen rijtjes. Dat is nog maar een paar uurtjes, want nu is het alleen maar routinematig die pannen er op pletteren en dat gaat best snel. In ieder geval sneller dan de slak die vanmorgen op het raam zat.

Tijdens het avondeten meende Irene héél even weer een luchtballon te zien. "Moet je achter je kijken", hetgeen ik wederom braaf deed...

Al met al was het een heerlijk zonnige najaarsdag, die we meer dan goed besteed hebben.