Buitenleven

s' Nachts prachtige maneschijn, overdag niets dan zonneschijn en geen wind, beter wordt het niet. 

Van het Saharazand hebben wij niets gemerkt, behalve dat het vannacht op de ramen neergeslagen is.

Ik heb vandaag zowaar lekker buiten koffie gedronken. Aan alles merk je dat het lente is. Het weer, de vogels die er lustig op los kwetteren en de planten die uitlopen. 

Krokus is volop op jacht en heeft de zandhoop herondekt om lekker in te rollebollen.

Overal gonst het plotseling van de activiteit. Zo waren Sietze en George druk met afgewaaide takken opruimen, werd er elders gemaaid en was Henk Roel druk met zijn ponies.

De rug gaat nog steeds beetje bij beetje beter. Jammer dat ik gisteren ziek was (ijskoud en beroerd), maar dat gaat nu ook iets beter. Ik heb vandaag zowaar weer iets gedaan, het Zweeds rabat aan de zijkant van het huis vervangen en een kartonnen bijenhotel van Irene in elkaar geknutseld. Klusjes van niets, maar toch...

Irene is druk met de moestuinbakken. Gisteren heeft ze de eerste naar achteren gebracht, vandaag de tweede. Gisteren hebben we meteen maar raapstelen en radijs gezaaid, vandaag veldsla, venkel en peterselie. Nog twee bakken te gaan.

En het normale tuinonderhoud gaat natuurlijk ook gewoon door.

Gisteravond hoorden we beesten in het dak. Toen ik in ons stookhok ging kijken bleken alle doosjes muizengif verdwenen. Toen ik nog eens goed keek bleken ze allemaal naar een hoekje gesleept, en leeggegeten te zijn. Ik dacht ook een dooie muis tussen een paar leidingen te zien zitten, maar dat bleek vandaag een beugeltje te zijn. 

De lege doosjes zijn inmiddels vervangen door een nieuwe lading gif. Zelden zijn mijn principes zo snel over boord gegaan als met het gif en de muizen. Te laf om muizenvallen te plaatsen, ik ben er niet trots op.

Vannacht heb ik de WC op het dak gericht, maar dat heeft niets opgeleverd. Alleen Irene is vastgelegd toen zij, gewapend met een zaklantaarn, op zoek ging naar de oorsprong van het lawaai.

Dat was 'm weer.
 

Beetje bij beetje

Bertje bij beetje gaat het iets beter. Het doet in ieder geval allemaal niet zo verotte pijn meer en dus kan ik ook weer een beetje bewegen. 's Ochtends, als ik op sta, is het allemaal nog behoorlijk moeizaam, maar als ik de eerste lading pillen  naar binnen gewerkt heb en de krant gehaald heb, gaat het al iets beter. 

Een paar keer per dag verhef ik mij van de bank om een stukje te lopen. 

Voor de rest ben ik nog aan de bank gekluisterd. Daar schil ik de aardappelen if vouw ik de was. En ontdek ik dat de locaties van de prehistorische vondsten niet zijn waar ik dacht dat ze waren. Het blijft een rare toestand met die Noren. Lees je in een artikel een lokatienaam Sandgrovskaret, kun je die op internet nergens vinden. 

En als je iets gevonden hebt wat het meest in de buurt komt blijkt het uiteindelijk niet de goede plek te zijn en moet je hemelsbreed 70 km verderop zijn, op een plek die net anders geschreven wordt (Sandgrovskardet). 

Gelukkig ben ik zo'n beetje overal in Noorwegen geweest en heb ik dus niet gelogen over het feit dat ik er in de buurt van de vindplaats geweest ben. Door de kaarten te bestuderen vind/herondek ik dan wel weer prachtige wandeltochten en droom ik met Google Earth erbij even weg van de bank. Ik zie mij daar wel lopen...

Gisterochtend belde de schade-expert. Die heeft de offerte voor de herbouw goedgekeurd. Op een paar honderd Euro na dan, dat had te maken met het feit dat we tweede hands dakpannen gebruikt hebben die ook niet allemaal stuk zijn. Nou moeten ze er nog een klap op geven, hopelijk is het met een week rond.

's Middags ben ik gaan stemmen in 't Buurthuus, het stembureau waar Irene en Joukje zitting hadden. Vanavond moeten ze stemmen tellen in Wolvega. George was met z'n trekker in de weer, het gras egaliseren.

Irene heeft gisterochtend wat sloophout verwerkt tot brandhout. Dat is nog één van de dingen die mij het meeste dwars zit qua schuur. Het was, ondanks dat het een bouwplaats was, best redelijk georganiseerd en opgeruimd. Nu is het een veel grotere rotzooi met een carport vol solophout en overal dakpannen, steigers, ladders etc. 

Vandaag heeft Irene voor het eerst dit jaar gemaaid. De grond was niet zompig meer en het gras knapte er meteen van op.

En nu gaan we, ook voor het eerst dit jaar, raapstelen eten!

Als de WC nou ook nog eens iets anders gaat registreren dan mijn schaduw zou dat leuk zijn. Ik doe trouw mijn avondwandelingetje naar het hek om de WC op te hangen, maar veel levert dat de laatste tijd niet op. Gelukkig is het een feest om even onder de sterren buiten te lopen, al denken de beesren daar kennelijk anders over.

 

De rug, de rug, de rug

Zaterdag is Greet weer met de taxi naar huis gegaan. Omdat ik eerst verkouden, toen niet lekker en daarna beroerd was, heb ik maar een test gedaan, die was negatief. 

Dat is dan ook meteen het enige positieve dat ik te melden heb en dus zal ik het kort houden, want aan jankverhalen heeft niemand behoefte lijkt mij zo. Mijn rug/heup begon steeds meer pijn te doen en dus ben ik vanmorgen uiteindelijk toch maar naar de dokter gegaan. Nu lig ik (zitten is nauwelijks een optie) op de bank paracetamollen en ibuprofennen te eten alsof het smarties zijn en te hopen dat ik snel weer enigzins van de pijn af ben, zodat ik weer kan bewegen, zodat de boel weer kan herstellen. Al met al kan dat zomaar zes weken gaan duren (maar daar ga ik maar even niet van uit). 

Heel vrolijk ben ik er al met al niet van. Af en toe loop ik een paar stappen buiten waar het een kabaal van jewelste is vanwege de kwetterende, tjilpende en krijsende vogels. Het buitenleven begint sowieso weer op te starten. Paarden en ponies verschijnen, het land wordt bewerkt, nestkastjes worden geïnspecteerd...

Irene is zaterdag naar Giethoorn op en neer gefietst. Linda was jarig, vandaar. Gisteren is ze buiten bezig geweest, vandaag heeft ze met Joukje gefietst. Dit keer naar Diever, een prachtig tochtje volgens Irene. Morgen zit ze met Joukje op het stembureau.

En ik? Ik vermaak me met m'n tablet. Op de NOS site stond een artikel over archeologische vondsten in Noorwegen en dan ben ik meteen met GoogleEarth in de weer natuurkijk. Archeologie en Noorwegen, en dan ook nog vlak bij waar ik geweest ben, dan heb ik toch even leuke afleiding.

Het wordt mooi weer maar veel zal ik de komende dagen nog niet doen lijkt me. In de hangmat liggen misschien. Wat een mazzel trouwens, dat je met je zere rug in de zon in één hangmat kan liggen. Da's toch een stuk beter dan met je zere rug door de sneeuw op de vlucht zijn voor bommen.