Hè, hè, die zitten

Prachtig weer vandaag, zonnig en niet al te veel wind. Maar wel koud, Pastel haar drinkbak was bevroren. 

Vanmorgen hebben Pelle en ik eerst waterbord 3 op windveer 3 gemonteerd. Daarna hebben we de windveren/waterborden op het dak vastgezet. 

Zoals voorspeld ging dat voorspoedig, ondanks de bevroren handen. Terwijl Pelle het verdere schroefwerk voor zijn rekening nam, heb ik het loodstripje gemaakt en vastgezet.

Na de lunch hebben we de andere kant nog verder vastgeschroefd, daar waren we gisteren niet aan toe gekomen. 

Toen was het moment daar dat ik tevreden vast kon stellen dat de windveren/waterborden er op zaten. En goed! De schroefgaten kitten en van verf voorzien doe ik als het weer iets warmer is en de kit zich wat makkelijker laat verwerken.

Nu is het tijd om lekker schaatsen te kijken.

Niet voor Irene, die profiteert optimaal van het zonnige weer.

Windveren, één na laatste dag

Gisteren was ik even op en neer om in Vijfhuizen wat klussen te doen. Omdat ik op de heenweg vanwege een verkeersomleiding zowat in Hoofddorp terecht kwam, heb ik bij Jan Peter meteen maar even een hoekprofiel voor het deurkozijn opgepikt. 

Het klussen ging goed en was gezellig. Na de thee hebben we de in Vijfhuizen niet meer gebruikte roeimachine ingeladen (in het kader van de rug het ideale trainingsapparaat).

Vervolgens ben ik naar Amsterdam gereden alwaar ik Pelle heb opgepikt. We zijn naar Noordwolde gereden waar we precies op tijd voor het avondmaal arriveerden. 's Avonds hebben we nog spelletjes gedaan.

Irene had gedurende de dag de windveren en waterborden voor de laatste keer geschilderd en het deurkozijn grotendeels voor de tweede keer in de grondverf gezet.

Vanmorgen heeft Irene het laatste grondwerk aan het deurkozijn gedaan en heb ik samen met Pelle, die ook gewoon moest werken, twee waterborden op twee windveren gemonteerd. 

Ik weet niet waar het fout ging, maar ik wist feilloos windveer 2 op waterbord 1 te zetten. Gelukkig bleek dit in de praktijk niet uit te maken.

Na de lunch hebben we met z'n drieën de eerste windveer/waterbord op het dak gemonteerd. 

Na de thee hebben Pelle en ik deel twee gemonteerd en de loodstrip die de naad tussen de twee waterborden afdekt  gemaakt en gemonteerd.

Ik ben uitermate tevreden met het resultaat. Morgen de andere kant, dat zal met de ervaring van vandaag snel gaan. Laat dan de verwachte harde wind maar komen.

In het lood

Irene heeft het schilderwerk helemaal overgenomen, beter voor mijn rug. Het nadert zijn voltooiing. Het lijkt een klusje van niks, een paar planken schilderen, maar het is best veel werk. Elke dag één kant, één laag en dat volhouden. 

Gelukkig is het nog redelijk weer, al zijn de lage temperatuur en hoge luchtvochtigheid eigenlijk verre van ideaal om te schilderen. Het is wel ideaal schilderweer, weinig wind, lekker zonnetje. 

Vanwege dat schilderen komt het inburgeren van de nieuwe kippen een beetje in het gedrang. Aan de andere kant kunnen ze nu rustig met kleine stapjes wennen.

Ik heb maandag een beetje opgeruimd, me over de nokeinden en het deurkozijn gebogen en nog zo wat.

Dinsdag rond het middaguur kwam Erik. We hebben het probleem van de 3mm die één staander van het deurkozijn uit het lood stond (en dat is dus écht niet goed) opgelost. D.w.z., Erik heeft dat met twee slagen met een vuistje opgelost. 

We hebben mijn onvermijdelijke vragenlijstje afgewerkt, waarna Erik weer vertrok. Terwijl Irene dapper door schilderde, de kippen aandacht gaf en een berg onkruid geplukt heeft waar de gemiddelde boer toch gauw een maand zijn koeien van te vreten zou kunnen geven, kon ik eindelijk met het kozijn verder. 

Ik heb de ligger gezaagd en gekeken of ik de kozijnbalken nu wel een beetje recht zou kunnen plaatsen, als in loodrecht. Dat leek aardig te gaan lukken.

Gisteravond hebben we gegeten en geklaverjast bij Gerard en Patricia, erg gezellig.

Vanmorgen heeft Irene de eindspurt qua windveren schilderen ingezet. Morgen laatse beetje. Vanmiddag is ze naar haar schildercursus geweest. Ze krijgt het aardig te pakken...

 Ik heb het kozijn in elkaar gezet, een spannend en lastig karweitje. Maar het is goed gekomen! 

Ik ben er erg tevreden over. En omdat ik toch lekker bezig was heb ik meteen de nokeinden in het lood gezet. Ben ik ook tevreden over, temeer ik mijn loodklopper (echt geen flauw benul hoe ik daar aan kom) weer eens voor de dag kon halen.

Ten slotte heb ik het deurkozijn er weer uit gehaald en in de grondverf gezet. Het is allemaal niet zo zichtbaar, maar er gebeurt een hoop.

De tweede paddestoelengolf is nu echt op gang gekomen, oude bekenden en nieuwe soorten.