Gelukkig Nieuwjaar!

2022... Dat het voor jullie allemaal een mooi jaar mag worden!

Het gaat de mol, die ik vanmorgen op het erf vond, in elk geval niet meer lukken er een mooi jaar van te maken. Geen idee hoe die daar beland is.

Eergisteren en gisterochtend was het slecht weer. Veel wind en regen en dus zijn we voornamelijk binnen gebleven. Ik dacht dat het een goed idee zou zijn om tijdens mijn schoonmaakrondje de vloer in de bijkeuken wat extra aandacht te geven. Dat was het ook, maar toen na drie kwartier boenen het resultaat was dat mijn zoveelste sopje niet meer zwart, maar donkerbruin van kleur was, vond ik het wel mooi. Meer een voorjaarsklus met een tuinslang er bij of zo.

Gistermiddag arriveerden Hans en Jolanda voor onze traditionele oudejaarsviering. Het eerste oudjaar op de Schapendrift. Rond 15.00 werd het droog en besloten we nog even een ommetje te maken. Toen we van Rode Dorp weer naar huis liepen zijn we (ook voor het eerst) even op de Joodse Begraafplaats wezen kijken.

Weer terug op de Schapendrift stopte er een auto naast ons. De bestuurder had twee emmers oliebollen bij zich en we mochten er allemaal eentje uitkiezen. De keuze was boerenjongens of bacon/asperges. Ik heb de laatste gekozen, heerlijk. 

Het was overigens rondom ons een kabaal van jewelste, overal werd er lustig op los geknald, vuurwerk en carbidschieten. Toen we langs de gaswinning liepen zagen we een vader met zijn zoontje (met gehoorbescherming en veiligheidsbril) carbid schieten. Het bleek de buurman van de hoek bij de Hellingstraat te zijn. Uiteraard hebben we even staan kijken. Ongelooflijk wat een schokgolven en knallen! En het vreemde is, op het filmpje hoor je die niet.

Thuisgekomen ontdekte Irene dat er in de zitkamer een beetje lekkage was. Een snelle inspectie leerde dat bij één nokvorst de dakmortel losgelaten heeft. Gelukkig is dat simpel oplosbaar. 

Na het eten hebben we geklaverjast (2-0 voor de dames) en tussendoor het nieuwe jaar ingeluid en naar het vuurwerk in Noordwolde gekeken. Zo van een afstand beleef je het vuurwerk anders, ik vind het mooier (er blijft natuurlijk niets van over op het filmpje).

Tot grote opluchting van Krokus duurde het niet heel lang en kwam er een eind aan haar twee dagen paniek en stress vanwege het geknal. Arme Krokus. Na de 2-0 zijn we ons mandje ingekropen. Vanmorgen hebben we rustig ontbeten en koffie gedronken en toen zijn Hans en Jolanda weer huiswaarts gekeerd. Irene is een stukje fietsen en ik hang op de bank het blog bij te werken.

2022...ik ben benieuwd.

Nagekomen bericht: Tijdens haar fietstochtje heeft Irene een Nieuwjaarsduik genomen in de Spokeplas.

Op de steiger

Vandaag hebben we de panlatten aan de erf-kant van het dak afgemaakt en de bovenste panlatten aan de paardenwei-kant er op gezet. Toen dat gedaan was begon het te regenen en zijn we gestopt. 

Het werkte een stuk makkelijker vanaf de steiger kan ik jullie melden. En het was natuurlijk ook handig dat we op de panlatten konden lopen naarmate we hoger kwamen. 

Al met al hebben we goed (en niet onbelangrijk, ook leuk en lekker) gewerkt. Nu de andere kant nog, maar dat kan ik alleen nu de bovenste panlatten er op zitten. 

Rond de lunch zagen we ten noord-oosten van ons een muur van wolken, een imposant gezicht.

George kwam tijdens onze werkzaamheden nog even buurten en verwende ons met lekkernijen als dank voor de stroom voor het schrikdraad.

Irene en Greet zijn vanmorgen even naar het dorp geweest voor de dagelijkse boodschappen en breinaalden zonder knopje. De trui die ze voor mij aan het breien is nadert nu echt zijn voltooiing (leermomentje voor Marty: voltooiïng is Afrikaans, voltooiing Nederlands).

Vanmiddag hebben ze nog een ommetje in het bos gemaakt. Ze hebben het net niet droog gehouden. 

Steiger

Lag ik gisteravond in mijn bedje een beetje over dakpannen te denken... Waar beginnen (onder), hoe ze daar te krijgen (eerst op de steiger). Eerst op de steiger? STEIGER???

Waarom hebben Pelle en ik op een ladder en trapje staan klooien met de panlatten terwijl ik gewoon een steiger heb staan? Geen idee. Gewoon niet aan gedacht.

Vandaag was het qua temperatuur prima weer, alleen was het druilerig tot regenachtig. En dus is er van panlatten niets gekomen. Pelle heeft een beetje gewerkt, Greet heeft mijn trui in wording weer opgepakt en voorts hebben we lekker rustig aan gedaan. 

We hebben alleen de steiger alvast op zijn plek gezet want morgen wordt het beter weer, echt panlattenweer.

Panlatten met Pelle

Vanmorgen was het nog koud, maar dat weerhield Pelle en mij niet om met de panlatten aan de gang te gaan. Dat wil zeggen, eerst hebben we, kritisch gadegeslagen door de dochter van een timmerman/aannemer, de tweede ruiter in elkaar gezet om de plek van de bovenste panlat te bepalen. 

Toen dat eenmaal gedaan was hebben we, na de lunch, de eerste panlatten gemonteerd. Eindelijk! 

Halverwege de middag kwamen Nel, de oudste zus van Greet, en haar dochter Annette op visite.

Terwijl de dames zich met elkaar onderhielden hebben Pelle en ik gewerkt tot het donker werd (en schaatsen begon). 

Morgen wordt het regenachtig en ik weet niet of we dan panlatten gaan monteren. Woensdag ziet er best aardig uit, dus dan kunnen we zeker verder.

We mogen niet héél veel latten gemonteerd hebben, ik ben toch meer dan tevreden want het begin is er.

Kerst

Veel vermeldenswaardig is er niet gebeurd hier. Het was koud en guur. De dagen voor kerst waren typisch... de dagen voor kerst. Boodschappen doen, beetje huishouden, beetje dreutelen. Vrijdag kwam de mollenvanger langs om klemmen te zetten, maandag komt hij ze controleren. 

Op zaterdag liep er plotseling een andere mollenvanger (denken wij) door de koeienwei. 

Wij zijn zaterdag eerst naar Amsterdam gereden om Pelle op te halen en toen doorgereden naar Vijfhuizen om eerste kerstdag te vieren. Jan Peter was helaas ziek, dus die kon niet komen, dat was jammer. Ik ben nog vlug even naar Hoofddorp op en neer gereden om bij Jan Peter het dessert op te halen en even hallo te zeggen. Terug in Vijfhuizen was het tijd voor de kaarsjes in de kerstboom en daarna zijn we aan tafel gegaan. 

Het idee was om het qua eten simpel te houden zodat we tijd hadden voor gezelligheid in plaats van gestress in de keuken. Dat is gelukt, het was een genoegelijke avond. 

George was zo goed om gistermiddag en vanochtend de kippen te verzorgen zodat wij in Vijfhuizen konden blijven slapen. Heerlijk geslapen, maar de vliegtuigen deden ons wel weer beseffen hoe hoe stil het hier is, èn hoe wij daar van genieten. Na het ontbijt en de koffie hebben we Greet opgehaald en zijn vervolgens weer naar de Schapendrift gereden. Gelukkig bleef de eerder verwachtte ijzel ons bespaard. Weer thuis hebben Greet en Irene een ommetje gemaakt, Pelle en ik hebben schaatsen gekeken. Na een spelletje "De Slimste Mens" was het al weer tijd voor de avondmaaltijd. Ook dit keer hebben we het simpel (maar smakelijk gehouden). Nu wordt er Rummikub gespeeld. Nog zonder mij, ik moet eerst nog even het blog bijwerken. 

De komende dagen wordt het weer wat warmer. Als het nou ook nog een beetje droog blijft kunnen Pelle en ik wellicht wat panlatten monteren.