En de Boer, hij ploegde voort

Langzaam, héél langzaam maar zeker gaat het inpakken door. Zo is het zijschuurtje nu ook klaar. Behalve stenen, veel troep en heel veel rattenkeutels kwamen we, geheel volgens verwachting, mijn klompen tegen.

De linkervoet glijdt er moeiteloos in, de rechter vergt wat persen, die is namelijk nog niet geheel hersteld van de aanvaring met het paaltje. 

En ook al moet er nog best veel gedaan worden op de Landleeuw, we hebben voor ons gevoel het meeste werk wel achter de rug. Al duiden sommige appjes er op dat dat misschien wat optimistisch is...

We gaan het zien, uitpakken is in ieder geval leuker dan inpakken. Het is sowieso niet erg om aan de slag te moeten, we kijken er juist naar uit. En er zal heus tijd over zijn voor leuke dingen, zoals Friesland verkennen. Het boek dat Irene van haar sportvriendin Nel kreeg, zal daarbij goed van pas komen. 

Verder is het de tijd van "de laatste keer". Dinsdag was het laatste keer op de fiets naar Vijfhuizen voor het wekelijkse koffie drinken met Geert en Francien. Woensdag was het de laatste keer dat Jan Peter, zoals elke woensdag, kwam eten. Vanavond de laatste keer op de fiets naar Hans en Jolanda om Oudjaar te vieren. En dat voelt toch raar en stemt een tikje weemoedig. Soms vliegt het een van ons aan, maar dat is gelukkig van tijdelijke aard.

Op naar de tijd van "de eerste keer". De eerste keer de sleutel in de deur van de Schapendrift, de eerste keer wakker worden tussen de weilanden, de eerste keer op mijn klompen door de wei lopen etc. etc.

Op naar een nieuw jaar, op naar een nieuw begin. 2021 heeft alles in zich om een leuker jaar te worden dan het Coronajaar 2020.

Wij wensen jullie een heel voorspoedig, gelukkig en vooral gezond 2021!

 

 

 

Stilte na de storm

Nog één week en dan zijn we er! Op Schapendrift 9, 8391 VB Noordwolde. Krankzinnig. Nog één week en dan heb ik hopelijk weer eens iets interessants te melden of te laten zien. Iets spannenders dan, pak hem beet, de kroonsteentjes die ik vandaag gekocht heb. Alhoewel het kopen van kroonsteentjes in tijden van lockdown natuurlijk geen vanzelfsprekenheid is.

 

Intussen voeren we voor mijn gevoel geen flikker uit. Oké, dat we het de kerstdagen rustig aan deden valt nog te billijken, maar dat we daarna eigenlijk niet vol gas geven... Niet dat we achter raken op schema of zo, alleen het voelt een beetje raar. We zouden volgens mijn planning nu volop in de stress en de troep moeten zitten. Dat van die troep is enigzins waar, met de stress valt het tot nu toe mee. We hebben van 4 tot 25 januari natuurlijk nog ruim tijd om de Schapendrift op orde te krijgen en de laatste dingen op de Landleeuw in te pakken. En dan nog tot 1 april voor de Landleeuw overgedragen wordt, een eeuwigheid. Het is ook niet zo dat er helemaal niets gebeurt, het is alleen even wat minder dozen pakken en meer regeldingetjes doen, zoals adreswijzigingen en notaris-geneuzel. 

Eigenlijk wordt het op de Landleeuw alleen maar voller. Want behalve dat ons interieur vandaag, 28 december(?), plotseling verrijkt werd met een kerstster (mèt verlichting!!!) van de Postcodeloterij (adreswijziging doorgegeven, check), kopen we ook dingen.

Consuveelmeerderen, heerlijk. PostNL heeft het er maar druk mee. Hoeslakens en dekbedovertrekken voor onszelf en gasten bijvoorbeeld.

De kruiwagen gaan we niet on-line kopen, die moet jammer genoeg nog even wachten. Wel heb ik mijzelf getrakteerd op een zaklamp, een echte. Niet dat die het héle kavel beschijnt, maar hij komt een eind. Ik ben dol op zaklampen en heb altijd een stoere schijnwerper willen hebben.

Toen ik zag dat in elk huis wat wij bezichtigden bij de voor- of achterdeur een zaklamp voor het grijpen lag, maakte mijn hart een sprongetje. Een zaklamp is in het buitengebied kennelijk een absolute must! En wie ben ik dan om daar een beetje eigenwijs te gaan zitten doen?

 

Nog één weekje doorbijten mensen, dan wordt het weer leuk. Dan kan ik heel misschien wel een foto van een kroonsteentje op de Schapendrift met jullie delen. Ik kan niet wachten...

 

Morgen maar eens het zij-schuurtje inpakken, want het zal toch moeten gebeuren.