Onthand

Gisteravond hebben we een uitermate genoegelijke avond beleefd met Sjors en Joukje. Ze zouden een kopje koffie komen drinken, maar daar is het niet bij gebleven en het was ruim over twaalven voor ze weer vertrokken. Voor ons was het speciaal, de eerste autochtone Noordwoldigers op bezoek. Wat weer opviel was hoe open ze (hier) zijn. Het ging natuurlijk over paarden, de slagerij en het boerenleven, maar ook over fietsen, reizen etc. etc. Over twee weken gaan we bij hen op bezoek.

Ik had gehoopt vandaag weer wat te kunnen doen, alleen dacht de pols daar duidelijk anders over. Het gaat wel iets beter, maar een schep of zo beet pakken is er nog echt niet bij. 

Irene heeft de leiboom geschoren. Alleen de bovenkant moet nog, die heeft ze voor mij bewaard. Hij is er echt van opgeknapt ook al is dat op de foto niet goed te zien.

De perenboom loopt zowaar ook weer uit. Irene had die met de maaimachine stuk gereden. Kan gebeuren, het is echt wennen met het uitzwenkende achterdeel van de Husky, in het begin zaten we herhaaldelijk tegen een hek, bloempot of plant. We hadden tevergeefs  geprobeerd de perenboom te redden m.b.v. een spalk. Weggooien was (nog) geen optie en daarom hadden we hem tegen beter weten in op de plantenparkeerplaats naast de geitenschuur gezet. Tot onze grote vreugde ontdekten we vandaag zowaar nieuwe uitlopers.

Vanmiddag zijn we even naar Boijl (spreek uit "buil") gereden om voeding voor het gras te halen en hebben op de terugweg bij de Kluswijs meteen even gekeken voor een tweede kruiwagen. Irene broedt daar nog even op door. Ik heb wel een setje meetlinten gekocht want ik was er wel klaar mee om te blijven klooien met een 3 meter lint terwijl de schuur 6 meter wordt.

Na de glorieuze overwinning van Bauke in de tour liep ik vanmiddag even richting de afgebroken schuur waar ik verrast werd door een jonge haas. Die zat daar een beetje rond te scharrelen en verdween toen in de paardenwei. Ik heb toch maar even vlug mijn fototoestel gepakt en dat was niet voor niets. De haas zat er weer en trok zich weinig van mij aan, scharrelde een beetje rond en kwam toen naar mij toe gehuppeld. Een meter vóór mij bleef hij zitten. Ik probeerde nog een gesprek aan te knopen, maar dat bleef een vrij eenzijdige communicatie. Na een poosje verdween ie in de koeienwei. 

Hans had het dus goed gezien toen hij door het bedsteeraampje een haas zag. Ik moest natuurlijk meteen terug denken aan het moment dat Pelle tijdens onze fietsreis door Lapland, nabij Kilpisjärvi, een gelijksoortige ervaring had.

Al met al dus een, noodgedwongen, rustige dag. Maar ach, een rustige dag in ons sfeervolle woudboerderijtje, noodgedwongen of niet, is bepaald geen straf. Het doet je wel de hele dag beseffen hoe bevoorrecht we zijn.

Blessureleed

Terwijl Irene vandaag gewoon doorgewerkt heeft, maaien, tuin, markt, etc., zat ik een beetje werkeloos te zitten. Met de rug en de buik ging het wat beter, maar mijn linkerpols was drama. Een duidelijk gevalletje van overbelasting als gevolg van iets te enthousiast klinkers stapelen. Het kwam gisteravond plots opzetten en vanmorgen was het allesbehalve beter. Gelukkig ben ik rechts want ik kon met links nog geen theekopje optillen. Het goede nieuws is dat het gedurende dag iets beter ging, dus ik heb goede hoop dat het snel weer over is. Verder niks te vertellen, aannemende dat jullie niet geïnteresseerd zijn in mijn stofzuigavonturen. Behalve natuurlijk dat straks George (Sjors), de paardenbuurman, met zijn vrouw Joukje op bezoek komen. Leuk, het eerste bezoek van autochtone Noordwoldigers.

De wildcamera heeft niks opmerkelijks gespot vannacht. Alleen Krokus die de "marterplek" kwam inspecteren. Niet dat dat spectaculaire beelden opleverde (alleen twee oplichtende ogen en een kat in de mist), maar daardoor heb ik in ieder geval nog wat beeldmateriaal.

 

Pythagoras

Jemig de pemig, alweer de 150ste post...

Weer geen bijzondere vangst met de wildcamera vannacht, alleen een merel. Maar "wie de merel niet eert, is de marter niet weert".

Gisteren hebben we, nadat we de klinkers verwijderd hadden, zoals voorspeld, niet meer veel gedaan. Beetje Tour kijken en 's avonds voetbal kijken, dat was het wel. Hans heeft daarnaast ook nog gekookt, een boffie voor Irene en mij.

De keuze voor een kruiwagen met stalen bak blijkt inmiddels de enige juiste...

Die heeft aardig te lijden van het gesjouw met de klinkers. Ik denk niet dat een plastic bak het overleefd had. Die komt er overigens wel, voor het groenafval. Één kruiwagen is gewoon te weinig. 

Vanochtend is Hans rond half elf weer op de motor gestapt. 

Het was meer dan nuttig dat hij is komen helpen en zoals altijd hebben we goed (samen)gewerkt. Ik heb vandaag rustig aan gedaan. M'n buikje werkte niet echt mee, de rug protesteerde, het was warm en ik had weinig energie. Niet dat er helemaal niets gedaan is, zo erg is het ook weer niet. Na een beetje opruimen heb ik de schuur uitgezet. Een meter van de erfgrens, 4,5 x 6 meter. Belangrijk is om het goed haaks uit te zetten. Dus is Pythagoras (a2+b2=c2) uit de kast gehaald. 

Wiskunde is soms héél nuttig! Het bewaren van latten ook. Daarmee kon ik een stuk van vier meter en een stuk van vijf meter maken die ik heb gebruikt om de rechte hoeken uit te zetten. Nadat ik de achterlijn op één meter van de erfgrens had uitgezet heb ik m.b.v. de latten de zijkanten haaks kunnen uitlijnen en toen die eenmaal uitgezet waren was de voorkant bepaald. 

O.k. er zit één cm tussen maar de basis is er en Erik gaat er natuurlijk nog naar kijken. Veel meer heb ik niet gedaan, ik vond het wel even mooi met die warmte. Vier piketpaaltjes is het resultaat van de dag. Niet dat je denkt, tjonge, jonge, jonge er zijn weer bergen werk verzet. Ik kan er niet mee zitten, morgen weer een dag.

Irene is vandaag verder gegaan met de heg en onkruid verwijderen en vanmiddag lekker gaan zwemmen.

Verder nog wat? Tuurlijk. Op de Hellingstraat wordt gewaarschuwd voor de eikenprocessierups. 

De olijf staat in bloei.

En ik heb voor het eerst in mijn leven een wesp zien poepen.

Je maakt wat mee...

Drie beesten

Het was me wat, gisteren. Eerst de spectaculaire camerabeelden van de marter en daarna het afbreken van de schuur. In verband met de wind die zou gaan aanwakkeren gedurende de dag, ben ik 's morgens al begonnen met het verwijderen van de dakplaten. Dat zijn dunne, lichte, plastic platen die zo worden meegenomen door de wind. Ik was halverwege toen Hans arriveerde. Na de koffie zijn we aan de gang gegaan en hebben in rap tempo de schuur afgebroken. We hebben niet al te veel tijd verdaan aan het sparen van van de planken. Als de schroeven er niet meteen uit wilden was het "jammer dan" en kwam het breekijzer erbij. De achterwand hebben we er sowieso uitgesloopt. De planken waren matig van kwaliteit, er was weinig plek om te werken èn schrikdraad. Uiteindelijk waren we rond half vijf klaar. En toen waren we er ook wel klaar mee. We hebben de Tourfinale gekeken, gegeten en toen voetbal gekeken. Hans zag vanaf de bank, door het bedsteeraampje, nog een haas door het gras lopen.

Vannacht hebben we allemaal heerlijk geslapen. Vanmorgen hebben Hans en ik eerst het hout dat bewaard wordt schroefvrij gemaakt en het afvalhout in de aanhanger gelegd. 

Daarna hebben we met z'n drieën de rest van de klinkers gelicht en naast de nieuwe, tijdelijke opslag, opgestapeld. Dat was flink beesten, maar het resultaat was er naar. Om 13.30 was de klus geklaard en hebben we geluncht. 

Het enige echte beest deed dat wat ze het beste kan, rustig aan.

Vanmiddag hangen Hans en ik voor de buis, tour kijken. 

Irene hangt in de hangmat. 

Dat hebben we verdiend na de noeste arbeid. Behalve vanavond voetbal kijken, verwacht ik nog weinig activiteit vandaag. Nou, misschien Erik een appje sturen dat we toe zijn aan Fase 2, de fundering. Vooralsnog ben ik zeer tevreden met de voortgang tot nu toe. 

Geen beelden op de wildcamera vanmorgen, maar ja, het kan niet elke keer raak zijn. De aanwezigheid van de marter verklaart overigens wel de eieren die we regelmatig op de oprijlaan vinden. Marters zijn notoire nestleeghalers.

 

Plat

We zitten even uitgevloerd op de bank en dus beperk ik mij even tot een beeldverslag.

 

 

 

Irene heeft zich ook niet onbetuigd gelaten, die heeft een deel van de heg geschoren.

Goed gewerkt,  prima resultaat, nu uitpuffen.