Lang zal ze leven!

Vandaag is Joukje jarig. Gefeliciteerd! Ze had er mooi weer bij.

Het plan was om daar op de koffie te gaan. Om 08.30 kwam eerst nog Johnny (de electricien die eigenlijk Jeroen heet(?)) langskomen om de stroom van de schuur op een aparte groep te zetten en een aardeprobleempje op te lossen. Op zich geen tijdrovende klussen, maar godallemachtig, wat kan die man ouwehoeren zeg!

Uiteindelijk is Irene rond half elf alvast maar gegaan. Ik volgde een klein uur later, maar toen was de elektra wèl geregeld. Gelukkig maar, want het zat me niet lekker.

Na het gezellige verjaardagsbezoek waren we precies op tijd thuis om Anna (een kennis van Irene) te ontvangen die hier een nachtje komt logeren. Terwijl de dames een wandeling gingen maken heb ik een begin gemaakt met het kloven van het hout. Eerst heb ik het nieuwe hakblok (een stuk es) uit de geheime wei gehaald en ben toen met de nieuwe kloofbijl los gegaan op een groot stuk abeel. Je moet ergens beginnen...

Wat een genot, die Fiskars x27! 

Vervolgens heb ik de blokken van de vier wilgen die George gisteren voor ons van de Schapendrift naar het huis gebracht had allemaal gekloofd (en nog een paar grote blokken van de abeel). 

Dat was meer dan genoeg hakwerk voor vandaag. Ik heb nog wel het restant blokken van de abeel met de kruiwagen opgehaald. Toen vond ik het wel mooi.

Het is overigens wel even wennen, die gekortwiekte abeel...

Van onderen!

Gisteren heb ik een paar afwerklatjes van het zoldertje vervangen. Ik vond ze niet mooi, vandaar. 

Verder heb ik lopen tutten, meten en denken over de afwerking aan de onderkant van de isolatie van het andere dakdeel. Ingewikkeld verhaal, eens zal het duidelijk worden.

Vanmorgen heb ik eerst gekeken of de wildcamera de onverlaat die bij de compostbak aan het graven is, gesnapt had. Niet dus. Maar we houden vol.

Daarna heb ik wat huishoudelijk werk gedaan, moet ook gebeuren.

Vanmiddag kwam Sietse bomen omzagen.

Eerst hebben we de kleine es in de geheime wei omgehaald. Na wat inleidend snoeiwerk ging eerst de dooie helft er af, die viel keurig in de wei.

Daarna was de levende helft aan de beurt. Ook die viel netjes in de wei. 

Nadat Sietse de stammen in mootjes gezaagd had is Irene daar gaan opruimen.

Sietse en ik zijn met de abeel aan de slag gegaan. Eerst hebben we de steiger naar de abeel gereden en vervolgens heeft Sietse eerst de "kleine" overhangende tak afgezaagd.

Toen was de reusachtige tak (formaat best wel flinke boom) aan de beurt. 

Dat maakte meer herrie dan het militaire vliegtuig dat langs kwam.

Vervolgens moest het ergerniswekkende stompjes er aan geloven.

En ten slotte is de grote scheve tak er aan gegaan.

Het was al met al best een spannende klus, maar het ging voorbeeldig. Sietse wist ze allemaal op de oprijlaan te laten vallen, zonder het prikkeldraad en de walnoot te raken. Vakmanschap is meesterschap! Terwijl Sietse de stammen in mootjes zaagde heb ik die met de kruiwagen naar het erf gebracht.

Wat restte waren de vier "sprieten" aan het begin van de oprijlaan. Drie stuks heeft Sietse op de oprijlaan laten vallen en één op de Schapendrift. 

Nadat ook die stammen in mootjes waren gehakt en op één stapel waren gelegd was het karwei plat en zijn we wat gaan drinken. Al gauw werden we vergezeld door George, die met de trekker langs reed en zo aardig was om de houtblokken met de trekker even van de Schapendrift naar het erf te brengen. Dat scheelt een hoop gedoe met kruiwagens (of een aanhanger), maar bovenal is het nu veiliggesteld. Haardhout is tegenwoordig roofgoed...

Wat nu rest is takken opruimen (Irene heeft al aardig wat van de es weggewerkt), nog wat blokken naar de houtberg brengen en kloven, heel veel kloven.

Al met al een zeer bevredigend middagje werk.

Zoldertje af!

De agelopen dagen heb ik verder gewerkt aan de isolatie en het aftimmeren van het zoldertje in de schuur. Dat is dan toch weer net iets meer werk dan je (ik) zou denken.

Gelukkig is Pastel er om me mijn bed uit te hinniken.

En anders was ik maandag wel wakker geworden van het geluid van de Husky, die Irene klaar heeft gezet om opgehaald te worden voor een servicebeurt.

Patrick kwam hem halen en we hebben uiteraard even staan kletsen en de schuur bekeken (Patrick is degene die me aan Erik geholpen heeft).

Maar goed, na drie dagen klooien met glaswol, folie en OSB platen, is het zoldertje klaar.

En dan bedoel ik ook klaar! De afwerklatjes, de bovenafwerking, het zit er allemaal in. Ik ben zeker niet ontevreden.

Behalve de binnenkant van de schuur heb ik niet veel gezien. Ja, een dikke drol bij de es (van een das?), en een dooie muis op de oprijlaan.

George en Jisse kwamen vandaag nog even langs. Kregen we zomaar twee flessen van onze favoriete wijn als bedankje voor de stroom voor het schrikdraad. Niet nodig natuurlijk, wel erg aardig en zeer gewaardeerd!

Morgen opruimen en de schuur her-inrichten, zodat ik de steiger er in kan zetten voor de andere kant van het dak.

Isolatie

De afgelopen dagen stonden in het teken van isoleren en het bezoek van Hans en Jolanda. En donderdag zijn we naar Herman en Linda geweest, dat was gezellig. Onderweg kregen we een fraaie zonsondergang voorgeschoteld.

Maar goed, isoleren dus. Vanwege logistieke redenen ben ik met het lastigste deel begonnen, het dak boven de zolder. Woensdag was ik begonnen met de tengels. Donderdag, het was toen prachtig weer, heb ik de isolatie aan één kant gedaan en vrijdag de folie aan één kant en isolatie aan de andere kant.

De folie is het lastigste, maar nu ik dat aan één kant gedaan heb, weet ik hoe het moet en is de andere kant een stuk makkelijker. Maar het blijft geklooi. Ondertussen heb ik zaterdagochtend -toen het mistte, maar dat heeft er niets mee te maken- ook nog opgeruimd. 

Dat was hard nodig, zeker met het oog op de aluminium kratten en kisten die Hans voor mij mee zou nemen. Die gaan erg goed van pas komen als ik de stelling in de schuur gemaakt heb. Hans en Jolanda arriveerden zaterdag rond lunchtijd. Had Hans behalve kisten en kratten ook nog een hoop andere spulletjes en hebbedingen meegenomen, waaronder een pomp voor de put.

Na een broodje hebben we een wandeling van 8 km gemaakt. 

Na de borrel hebben we gegeten en daarna Keez spel gespeeld. Vanmorgen hebben we rustig ontbeten en koffie gedronken. Na een wandeling bij de Spokedan zijn Hans en Jolanda weer op huis aan gegaan. 

Het was lang geleden dat we hier met 'n vieren waren en we hebben allemaal van ons gezellig samenzijn genoten.

Ik heb Feyenoord -Aiax gekeken (1-1, pure tijdverspilling) en toen nog een uurtje aan de isolatie gewerkt. Het stuk boven de zolder is zoals gezegd bijna af. Dat kan ik dat deel dus bijna aftimmeren. Daar kijk ik naar uit, want dat is een stuk leuker werk dan isoleren.

Irene heeft bollen gepoot die ze van Marjo gekregen had.

En vanmorgen ontdekte ze een stalagmiet onder de buitenkraan...

Zo, zijn we weer bij.