Sebastiaan en Highlight

Irene haar bezoek aan haar nichtje Kim ging niet door en in paats daarvan hebben we vanmorgen een wandeling gemaakt met Marja en Erwin. Het was meteen een goede gelegenheid om camping Schapendal eens te bekijken en een praatje te maken met Jan Willem, de eigenaar en broer van overbuurvrouw Willy. Geen grote, maar ook weer geen piepkleine camping. We hebben het over steenmarters en dassen gehad. De dassen komen 's nachts uit het bos en je kan ze zomaar op de Schapendrift tegenkomen. Onderweg kwamen we langs de eierleverancier in Rode Dorp en kon ik mooi even het raadsel van de groene eieren op lossen. Kwestie van ras, de naam ben ik al weer vergeten.

Toen we na de wandeling de oprijlaan weer opliepen zagen we een paardentruck bij ons huis staan. Dat kon natuurlijk maar één ding betekenen, Henk Roel was gearriveerd met het paard. 

Zo was het niet. Henk Roel was er wel, maar hij was bezig met extra schrikdraad aan te leggen zodat het paard niet tegen ons gaashek gaat schuren als hij jeuk heeft, daar is een gaashek niet tegen bestand. 

Toen dat gedaan was verdween hij weer en gingen wij lunchen. Even later kwam Henk Roel met vriendin Emma en nichtje Dide en twee Welsh ponies de tuin in lopen. 

Zit je lekker in de zon te lunchen, lopen er plotseling twee ponies in je tuin, dat had ik een half jaar geleden niet kunnen bedenken. Geen idee waarom de plannen veranderd waren, maakt ook niet uit, maar in plaats van een hoestend paard lopen er nu twee viervoeters in onze wei, Sebastiaan en Highlight (Palomino's). Hardstikke leuk en ze laten zich het gras goed smaken. We hebben met z'n allen in de tuin nog wat gedronken en ja, ook dat was weer reuze gezellig. Irene is vervolgens weer een stuk onkruid gaan wegbranden (vanmorgen ook al), terwijl ik intussen de pomp gespoten heb.

 

Na nog het nodige trimwerk op de oprijlaan vond ik het weer mooi voor vandaag (wel al minder verzuurde armen dan gisteren). Niet voor Irene, die is zo tuk op een net gazonnetje dat ze een begonnen is de kanten af te steken. Dat wordt een kantensteker aanschaffen.

Af en toe gaan we even naar de ponies kijken, erg leuk.

En hebben we ook nog lekker raapstelen gegeten, het kan niet op.

Tevreden geknor

Als ik degene te pakken krijg die op onze oprijlaan heeft zitten schijten... Gatverdamme.

En ik maar denken dat het gras droog was. Dat was maar gedeeltelijk waar. Toen ik langs de paardenwei aan het maaien was had ik niet in de gaten dat ik langzaam een onderzeeër werd. Tot ik het door kreeg natuurlijk. Er stond gewoon een laag water (al is dat op de foto slecht te zien). 

Dat deel moet morgen maar met de trimmer. Ik heb vandaag de voorkant en een stukje bij het grind achter nog wel getrimd, maar toen vond ik het mooi. Gelukkig had Irene fruit en Martini verzorgd en had ik dus een goede reden om te stoppen. Ik vind het best zwaar, dat trimmen en had gewoon verzuurde onderarmen. Weer een bewijs dat ik de afgelopen jaren (te)weinig fysieke arbeid verricht heb. Een slappe zak ben ik geworden! Het heeft natuurlijk gewoon even tijd nodig, komt goed. Na de borrel is Irene, die vanmiddag in de geitenschuur een stukje berstrating gefatsoeneerd heeft, nog even de hangmat ingedoken.

Ik heb intussen de binnenkant van de pomp geschuurd. Van Jan Peter had ik een goede tip gekregen voor een doe-het-zelf schuurgereedschapje (iets met schuurlinnen op een stalen staaf in de boormachine) en dat werkte goed. 

De zuiger doet het weer en als je héél goed luistert, hoor je hem tevreden knorren. 

Nu alleen nog spuiten en dan kan hij gemonteerd. 

Het avondmaal werd vanzelfsprekend buiten genuttigd.

Het was een heerlijke dag in de zon die nog een leuk (paarden)staartje kreeg. Want toen ik dit zat te schrijven zie ik opeens een onbekende man in de tuin met Irene staan praten. Het bleek Henk Roel, de zoon van Sjors. Hij wil graag een paard bij ons in de wei zetten. Hij hoest (het paard) en Henk Roel wil hem niet bij andere paarden zetten en ook niet op een stukje land bij de kerk. Want dan gaan mensen alleen maar bellen dat z'n paard hoest. Onze wei is dus ideaal en dit is precies wat wij nu willen. Dat de wei gebruikt en dus onderhouden wordt, zonder dat wij daar hinder van hebben. Henk Roel kan via de wei van Sjors bij onze wei komen, dus wij hebben er verder geen last van. Hoe win win wil je het hebben... Vanzelfsprekend hebben we gezellig staan kletsen, vooral over paarden. Morgen een paard in onze wei. Leuk!

Zon!

Irene heeft helemaal geen bijwerkingen van haar vaccinatie!!! Toch lekker.

Vanmorgen was het zover, lekker weer. En dus hebben we eerst de versterker op 10 gezet en gedanst op "Always the sun" van de Stranglers. Kijk, dat is pas wakker worden. 

Na koffie in de zon is Irene naar de markt gegaan en heb ik de overloop van de regenton gemaakt. Ik moest het pijpje dat uit de ton komt inkorten en natuurlijk schoot het er een paar keer uit zodat ik steeds zeiknat werd, maar wat maakt het uit, in de zon droogt het snel. 

De vogels laten zich weer horen nu het weer mooi is en de mezen vliegen af en aan met rupsen voor de jonkies.

Ik ga weer van de zon genieten.

Heen en weer

Vanwege een storing bij Blogger kon ik gisteren niet posten...

Een paar dagen geleden was het hier "Zie de maan schijnt door de bomen".

Je moet er bij geweest zijn.

Gisteren zijn we dus naar het Westen geweest. Irene is eerst naar Greet gegaan, vervolgens naar haar leesclubje en toen terug naar haar moeder vanwaar we naar Pelle zijn gereden en waar hebben gegeten. 

Ik had ook een superstrak strak schema. Geert en Francien, Jan Peter, even snel de gerenoveerde badkamer bij Hans en Jolanda bekijken (👍), toen naar Greet, naar Pelle en naar huis. Het was fijn iedereen te zien en niet fijn niet iedereen te zien. Dat is het onvermijdelijke gevolg van op de Schapendrift gaan wonen. Gelukkig weet menigeen de Schapendrift wèl te vinden. 

Om kwart over tien waren we weer thuis en tot mijn grote vreugde waren de leertjes voor de pomp gearriveerd.

We lagen bijna in bed toen Krokus met haar eerste muis aan kwam zetten. Dat is het onvermijdelijke gevolg van op de Schapendrift gaan wonen.

Vanmorgen kwamen Marja en Erwin koffie drinken. Die staan op de camping Schapendal (Schapendrift 8) en Marja realiseerde zich plots dat wij daar ergens waren gaan wonen. Het was gezellig, wij schijnen er geen genoeg van te krijgen om iedereen rond te leiden. 

Om 14.00 was het grote moment daar... Irene kreeg haar eerste vaccinatie, eindelijk. Dat ging prima en tot nu toe (22.37) geen bijwerkingen. Ik heb een beetje met de pomp gerommeld, een lekker lang slot voor de husky gemaakt (ketting, hangslot, fietsband) en een beetje rondgetut. 

Alles in afwachting van het lekkere weer dat komen gaat. Ik kan niet wachten. Actie, vogels, zon. Vanavond kregen we er al een glimp van te zien.

Morgen is het droog, dat wordt maaien.

OSB

Vanochtend heb ik de leertjes voor de pomp besteld. 

Één afdichting moet van rubber zijn, die hebben ze niet. 

Na de koffie zijn we naar Wolvega gereden om OSB platen te halen. Bij de Praxis zouden ze er nog 11 moeten hebben. Je voelt hem al aankomen...ze hadden er precies nul, zero, nada, noppes. Heel Friesland is aan de OSB en de toelevering is problematisch. Ik heb wel een rubber ring gevonden die ik, na enig knipwerk om hem kleiner te maken,  kan gebruiken als afdichting (hoop ik). 

Thuis gekomen is Irene ramen gaan lappen en heb ik mijn speurtocht naar OSB platen voortgezet. Uiteindelijk was de enige optie in de buurt de Kluswijs. Duur, vandaar dat ik elders aan het shoppen was, maar ten minste op voorraad. En klasse 3, die zijn beter bestand tegen vocht. Omdat de platen niet in de auto passen heb ik ze in stroken laten zagen. De vuurdoop voor mijn nieuwe zaagtafel laat dus nog even op zich wachten. 

Irene wilde vanmiddag de middenberm trimmen, dat was hard nodig, maar had wat aanloopproblemen met de trimmer... "Waarom doet ie het niet?" Tja... 

Maar het is goed gekomen. Ondertussen heb ik de onderkanten van de staanders in de menie gezet (in mijn nieuwe werkbroek!) en voorbereidingen getroffen voor het spuiten van de pomp.

Toen ik mijn nieuwe werkbroek noemde zag Irene haar kans schoon en heeft ze ogenblikkelijk haar nieuwe vest aangetrokken om te showen. Dacht het niet, dit is geen modeblog zeg. Eerst leren dat er een accu in de trimmer moet, dan praten we verder.

Morgen naar het Westen. Omdat Irene donderdag eindelijk haar eerste vaccinatie krijgt (er was van alles mis gegaan met haar inschrijving bij de huisarts) wordt het in één dag op en neer. Dat betekent dat we maar een beperkt aantal bezoekjes kunnen afleggen, helaas. 

Nou vooruit, bij gebrek aan vogelfoto's...HET VEST:

 

 

Handzwengelpomp

Heel veel valt er niet te melden. Vanwege het slechte weer kwam er niet veel van klussen, al heeft Irene natuurlijk wel de onkruidbrander geprobeerd.

Tot nu toe is ze zeer tevreden met het resultaat.

Zaterdagmiddag kwamen Robert en Anna, ze zijn blijven slapen en gingen zondag rond het middaguur weer weg. Robert is twee jaar geleden van de Landleeuw naar een huis aan de Meije verhuisd, dus we hadden genoeg "buitenleven" ervaringen uit te wisselen. 

Ik heb mij de afgelopen dagen over de handzwengelpomp van de regenton gebogen. Het was een project voor als ik niks anders meer te doen heb, maar Irene heeft hem nodig(?) en na een eerste blik met Jan Peter vorige week ben ik uitgedaagd... Bovendien was het een goede reden om mijn doppenset uit te proberen!

Tot mijn grote vebazing ging de zuigerhouder ineens vrij makkelijk uit elkaar en kon het grote schoonmaken beginnen. 

Een tijdrovend karweitje. Mijn zelfgemaakte staalborstel voor op de boormachine werkte voor geen meter. 

Weken in azijn, een gewone staalborstel en schuurpapier deden hun werk wel, en vandaag was ik zo ver dat de verschillende onderdelen in de menie konden worden gezet.

Morgen kan ik de leren onderdelen bestellen. Ik heb goede hoop dat we zeer binnenkort een werkende pomp op de regenton hebben. Wat een genot overigens, een schuurtje met een werbank waar je gewoon aan het werk kan.

Morgen ga ik ook in Wolvega OSB platen halen voor de stellingkasten, kan ik daar ook mee verder.

Zoals gezegd, het weer is een beetje spelbreker op dit moment, dus doen we even rustig aan, dat is ook wel even lekker. Beetje (van het uitzicht) genieten.