Wandjes schroeven

Vandaag was het grijs, soms licht motterend en héél even zonnig. Het was niet koud, windstil en eigenlijk gewoon lekker werkweer.

Ik heb vandaag het probleem van het te smalle kozijnvak opgelost. Balk boven losgeschroefd en uit de onderste balk gewrikt. Op z'n goede plek moest ik hem met steekschroeven vastzetten. Een minpuntje want ik vind steekschroeven helemaal niks. 

Dat was wel het enige minpuntje vandaag. Ik heb de twee korte wanden gemaakt en het hout voor de resterende lange wand gezaagd. Toen dat allemaal gedaan was, werd het al bijna weer donker.

Ik ben wel ontzettend blij dat ik die afkortzaag met onderstel heb aangeschaft. Dat werkt al met al heel goed.

Meer heb ik niet beleefd. Maar dat hoeft ook niet, ik had een heerlijke dag. Ik heb ook geen idee wat Irene, die nu naar een wijnproeverij is, vandaag gedaan heeft, behalve mij regelmatig helpen met diagonalen meten en tijdens het boodschappen doen de sinterklaasintocht mee pikken.. Een hele gebeurtenis hier, de Sinterklaasintocht. En iets met kippen natuurlijk. Ze is helemaal in de wolken met Harry en de dames. Echt leuk!

Nou, tijd voor de tweede helft Montenegro-Nederland.

En dat is één

Vanmorgen was ik voor mijn doen vroeg uit de veren omdat ik bloed moest laten prikken. Wellicht komt daar iets uit dat kan verklaren waarom ik het vaak zo allejezus koud heb (als in met drie truien aan zitten rillen van de kou). Zeven buizen hebben ze uit me gepompt, Irene valt al flauw bij de gedachte.

Het was heerlijk weer, fris maar zonnig. 

Tijdens de koffie kwam Henk (de boer van de koeienwei) door de wei langslopen en hebben we een poos over de haag staan kletsen. Dat is niet makkelijk, want Henk mag graag zijn mening geven en die is meestal, op zijn zachtst gezegd, niet heel genuanceerd. Maar goed, we hebben wel geleerd dat er hier veel meer vossen zijn dan wij dachten en Eucalypta toch best eens het slachtoffer van een vos kan zijn geweest. Dat we geen hazen meer zien omdat ze "op" zijn, ten prooi gevallen aan de buizerds, haviken en sperwers (die ze hier vroeger nooit zagen). En dat Willem Alexander regelmatig komt jagen op landgoed de Eese. Aangezien we elkaar niet veel spreken was het goed om even bij te praten. 

Henk vindt de voortgang van de schuur maar langzaam gaan. Ik denk dat ik inmiddels het lachertje van het dorp ben (een rol die mij goed ligt), zo lang als ik doe over een schuurtje bouwen. Punt is dat ik voor mijn doen ontzettend relaxed bezig ben en daar ontzettend van geniet, van elke balk die ik zaag en elke schroef die ik schroef. Calma, calma en geen paniek, ik trut rustig door. Een werkwijze die me prima bevalt, dus laat ik me niet opjagen, zelfs niet door mezelf.

Aan de Hellingstraat wordt de laatste mais geoogst. Het is ontzettend nat daar, zo zompig dat de machines diepe geulen maken die meteen vol water staan.

Erik appte om 11.00 dat hij al kon komen. Zo gezegd, zo gedaan en voor de lunch hadden we de eerste wand staan. 

Jammer dat ik het "vak" waar het kozijn in komt 4 cm te smal gemaakt heb, ik heb de balk aan de vekeerde kant van de streep geplaatst. Gelukkig kan ik het vrij eenvoudig aanpassen.

Vanmiddag heb ik balken gezaagd voor de tweede wand en alvast de 6 meter balken gemaakt, één met een handig bruggetje waarvan het nut later duidelijk wordt.

Hans is ziek dus die stelt zijn bezoek een paar dagen uit. Gelukkig is de schuur nog lang niet af (maar ik schiet wel lekker op😂) en hoeft hij niet bang te zijn dat er niets meer te doen valt. Ondertussen bouw ik rustig door.

De beits voor de schuur is inmiddels ook gearriveerd, nu nog een schuur om het op te smeren.

Gisteravond, toen ik de WC ging plaatsen, werd duidelijk dat mijn klompen echt op zijn, ik voelde het grind door m'n zolen. Op de kop af vijf maanden zijn ze meegegaan, vandaag heb ik mijn nieuwe paar ingewijd.

Irene is ganmiddag naar Wolvega gefietst om de 8mm films op te halen die zij heeft laten digitaliseren. Vanavond gaat ze naar het filmhuis, niet om haar films te vertonen, ze gaat naar "Three Identical Strangers".

 

Toen...

...en nu

 

En vanavond...

 

 

 

Sint Maarten

Toen we vanmorgen aan de koffie zaten kwam George even langs. Dat was leuk, want die hadden we lang niet gezien. Hij is bij Henk Roel in Rode Dorp bezig een (gedeeltelijk dichte) overkapping te bouwen. De paarden verzorgt hij als wij nog met de ochtendrituelen bezig zijn. De grappen over de voortgang van onze schuur en de cementvlekken waar George vanuit de paardenwei tegenaan kijkt waren niet van de lucht en iedereen die mij maar een klein beetje kent weet hoezeer ik dat kan waarderen. Ondertussen broed ik natuurlijk op "wraak". Voorts toch weer het een en ander geleerd. Over vleeskeurmeesters en koeienhuiden. En dat uitbenen niet het vlees van de botten halen is zoals ik per abuis zei, maar de botten van het vlees. Na de koffie ging George weer zijns weegs en was voor mij het grote moment daar, ik ging de eerste wand in elkaar zetten. 

Eerst heb ik samen met Irene drie dakbalken van de oude kapschuur op de muur gelegd om zo een enigzins vlakke ondergrond te creëren. Daar heb ik vervolgens de balken voor "het rekkie" op gelegd en toen was het een kwestie van schroeven. 

Nou wist ik niet of ik de 12 cm lange schroeven met mijn simpele slagschroevedraaier er in zou krijgen, maar dat ging prima. 

Geen blikkies

Regelmatig controlerend of het geheel nog een beetje haaks was bleek het al met al een fluitje van een cent. 

De lunch heb ik gebruikt om even een "vuil brieffie" te schrijven naar HBM, die na acht dagen met een antwoord kwamen op mijn vraag of het onderstel en de zaag wel bij elkaar pasten. Ze vermoeden (?) dat het misschien niet gaat werken. Mijn oplossingen lieten ze onbesproken. Ik mocht hem terug sturen. Geen sprake van natuurlijk. Mijn oplossingen zijn prima en de zaag functioneert goed. Klantenservice noemen ze dat. 

Na de lunch heb ik nog wel aardig lang gedaan over de schoren, maar goed het waren dan ook de eersten. De schoren moesten er volgens Erik lekker strak in passen. De koeien begrepen dat het er op aan kwam en stonden op het moment supreme met z'n allen toe te kijken hoe ik het er van af bracht. Best goed vond ik zelf. Jammer alleen dat als je de zaken haaks op elkaar schroeft het toch weer net niet haaks is als je de schoren er in gezet hebt. Maar ik denk dat de 2mm verschil in de diagonalen ruim binnen de marges valt, het is tenslotte ruwbouw, en anders zet ik de schoren er morgen met Erik andersom in. Al met al ben ik reuze tevreden en ruim op tijd klaar voor morgenmiddag. 

De extra lampen die ik besteld had zijn ook gearriveerd, nu nog een schuur om ze in op te hangen.

Irene heeft mij vandaag af en toe geholpen met balken sjouwen en meten. Verder heeft ze, naar eigen zeggen, niet zoveel gedaan. Een beetje gerommeld. Dan had ze volgens mij tijd zat om de kippen een beetje in toom te houden en manieren te leren! Een beetje op tafels dansen, het moet niet gekker worden.

Vandaag is het natuurlijk Sint Maarten en dat wordt ook hier gevierd. De vraag is natuurlijk of kinderen de moeite zouden nemen om helemaal de oprijlaan op te lopen voor een beetje snoep. Twee groepjes zijn er geweest. Beide keren kwam Willie de koters met de auto ophalen.

Morgen gaat de eerste wand overeind, zaterdag komt Hans en dan hebben we een paar dagen om de andere wanden te plaatsen. Na vandaag heb ik daar alle vertrouwen in.

 

Inhaalslag

Maandag stonden er plotseling weer koeien in de wei. Ze zijn supernieuwsgierig en staan ons regelmatig met z'n allen op een rijtje te observeren. Ze zijn ook schrikachtig. Een onverhoedse beweging, of een kip, en ze ze springen achteruit. Maar hardstikke leuk, weer koeien.

 

Krokus is wel een beetje argwanend en houdt ze goed in de gaten.

Harry is inmiddels helemaal gewend. Af en toe kraait hij er even lustig op los, maar nooit lang en niet 's morgens vroeg (gelukkig).

Ik heb maandag de balken voor de achterwand van de schuur gezaagd en twee balken middels een schuine las tot de benodigde 6 meter verlengd. 

Morgen ga ik het allemaal aan elkaar schroeven en vrijdagmiddag komt Erik om "het rekkie" op zijn plaats te bevestigen. De overige drie wanden kan ik dan zelf doen. De zaag doet het prima. Van HBM niets meer gehoord.

De sloot bij de Schapendrift is uitgebaggerd. We hebben geen idee wat onze verantwoordelijkheden zijn, maar kennelijk is het allemaal geregeld en hoeven wij er niet zo veel aan te doen. Ik zal het nog wel eens navragen bij deze of gene.

Toen ik 's avonds in mijn mandje kroop besefte ik dat ik totaal vergeten was om iets op het blog te posten...

Dinsdagochtend hebben we schoongemaakt en ben ik naar de tandarts geweest, 's middags kwamen Geert en Francien op bezoek. 

Na een koppie thee met taart hebben we een rondje gemaakt en alle voltooide en lopende projecten bekeken. 

's Avonds zijn we uit eten gegaan bij Lunia. 

Vanmorgen versliep ik mij bijna, maar was gelukkig nog op tijd voor mijn doktersafspraak. Bij thuiskomst bleek Francien de krant al gehaald te hebben. Eigenlijk hoort dat wel bij de full Schapendrift experience (en had ik de WC toch niet voor niets opgehangen gisteravond).

Ik was wel te laat terug voor de inwijding van de eierkoppensneller die Geert en Francien voor ons meegenomen hadden. Maar hij werkt prima!

De rest van de ochtend hebben we pratend en koffiedrinkend doorgebracht. Irene en Francien zijn nog naar het dorp gefietst.

Daarna zijn Geert en Francien weer vertrokken. Het was heerlijk ze na een lange tijd weer hier te ontvangen en we hebben er allemaal van genoten.  

Ik ben in Oldeberkoop nog even schroeven wezen halen (uitverkocht bij de Kluswijs), zodat ik morgen meteen aan de slag kan. Klompen waren niet uitverkocht bij de Kluswijs. Ik ben al (bijna) weer toe aan een nieuw paar en dus heb ik die meteen maar meegenomen.

Irene werkt onverminderd door aan het onderhoud van de tuin, kan ze meteen de kippen een beetje in de gaten houden. 

De afsluitbare boxen voor kippenvoer e.d. zijn ook gearriveerd. Organisatie is alles!

Opmerkelijk is verder dat er vandaag plotseling weer vogels in de tuin zaten. Vinken, twee spechten, merels en mezen.

Zo, ben ik weer een beetje bij. Tijd om de aardappels te schillen.