Met de aanhanger

Gisteren zag Irene een ree door de wei tussen nummer 5 en nummer 7 lopen. Zij wel. Verder was het gisteren een rommelig dagje. Dat je de hele dag bezig bent maar niet het gevoel hebt dat je wat gedáán hebt. Ireen is naar de worstenman geweest. Die staat hier op donderdag met zijn kraam. Hij verkoopt drie producten, droge worst, gehaktballen en spek. Tot nu toe hebben we alleen de worst geprobeerd. En die is lekker...! Geen kruidnagel hè, peper!  Maar subtiel, echt een beleving. Als je die koopt is die nog zacht. Je kan hem opeten of in de kast te drogen hangen. Tot nu toe hadden ze bij ons de kast niet gehaald, maar nu hangen er een paar. 

Irene had alleen een pin pas. Helaas was de pinautomaat defect. "Dan betaal je het een andere keer". Irene vroeg nog of hij dat niet op moest schrijven of zo. "Betaal gewoon nou maar een andere keer". Ondertussen stond ik thuis de onkruidbrander in ontvangst te nemen. Vriendelijke man, stond te klooien met twee pakketten en zo'n apparaatje waar je hantekening op zet voor ontvangst. Ik help hem, hij blij en er vandoor. Ik vraag nog of ik geen handtekening moet zetten. "Welnee joh, je bent hier hardstikke bekend". Wat hij er mee bedoelde begrijp ik niet helemaal, maar het zal iets met vertrouwen zijn. Net als bij Ireen. Het zijn geen wereldschokkende belevenissen, maar het is voor nieuwkomers zo als wij wel erg prettig wennen/wonen met die gemoedelijkheid. 

Ik heb mij nog bezig gehouden met het uitproberen van de nieuwe grastrimmer en heggeschaar. Lijken allebei prima. Nu nog een beetje recht trimmen...

Ben trouwens benieuwd wanneer het gras in de wei naast ons "getrimd" gaat worden, 90 cm is het nu.

Verder heb ik geprobeerd de handzwengelpomp verder te demonteren, Één boutje heb ik weten af te breken, voorwaar een grote stap voorwaarts. Gelukkig moest die toch vervangen.

En uiteraard heb ik de trolley van de brander in elkaar gezet. 

Het kippenhok heeft ook onze aandacht gehad. De geitenschuur bekenen, gemeten en plannen gemaakt, want vandaag gingen we materiaal kopen.

We hebben bij de Kluswijs een aanganger opgehaald, hebben thuis grof vuil geladen en zijn vervolgens naar de milieustraat in Wolvega gereden. 

Nou heb ik er een schurfthekel aan om met een aanhanger te moeten rijden, ik kan het niet, en dan is een kavelbreedte van13 meter plotseling een uitdaging. 

Drie ritjes hebben we gemaakt, de laatste twee met groenafval. 

Drie keer keren op de oprijlaan met een container die in de weg staat. Ooit ga ik het leren, ik was niet ontevreden over vandaag. 

Dat groenafval hebben we overigens nog niet weggewerkt, ik schat dat er nog wel voor twee aanhangertjes ligt. Na het derde vrachtje zijn we naar Hoekstra in Oldeholtpade gereden voor bouwmaterialen voor het kipoenhok en de stellingkasten. Hebben we met de verkoper weer eindeloos over kippen staan ouwehoeren. Hij had wat op- en aanmerkingen op onze plannen, dus nu wordt alles weer anders. Platen voor de stellingen zijn uitverkocht, en wanneer ze weer komen? Maar gezellig was het! Toen was het, hup, naar de Kluswijs voor de aanhanger, een gasfles, een werkbroek voor Marty, een vest voor Irene, nog wat spulletjes, een praatje met Ewoud, een praatje met Patrick... Ik heb hier meer sociale contacten op een dag dan in Hoofddorp in een máánd! 

Prima dag, veel wind, weinig vogels.

Rustdag

Vandaag hebben we niets gedaan. D.w.z. niet aan het huis of de tuin gewerkt. Ik heb vanmorgen even schoongemaakt terwijl Irene boodschappen deed en toen kwamen Frank en Joke op bezoek die een weekje in Ruinen zitten. Na de bezichtiging, koffie, taart en het nodige geklets hebben we gewandeld. 

Frank is een vogelaar dus het was een leerzaam tochtje. Het grijze vogeltje met het zwarte petje dat ik bij ons in de tuin zag kwamen we vandaag weer tegen, een Zwartkop. Verder hebben we de Tjiftjaf gehoord en de Rode Wouw gezien. Aan het eind van de middag vertrokken Frank en Joke weer. Natuurlijk zag ik vlak daarna een voor mij onbekend vogeltje in de tuin. Blijkt gewoon een heggenmus te zijn.

Irene heeft een onkruidbrander besteld. Een flinke, met een trolley voor de gasfles. The heat is on.

En we hebben een nieuwe oplader voor de Husqvarna accu.

Verder niets gebeurd. Maar zelfs als er niets gebeurt, gebeurt er een hoop. 

 

 

Na een hevig gevecht tussen twee mannetjesmerels zit de overwinnaar amechtig naar adem te happen..

 

's Avonds, bij wijze van toetje, grondmist.

 

 

 

Langzaam maar zeker...

Vanmorgen bij het opstaan voelde ik mijn lichaam protesteren. Spierpijn, stijf en slap. Bewegen is natuurlijk de beste remedie en dus zijn we vol goede moed verder gegaan met spullen vanuit de huurcontainer naar de paardenboxcontainer en de fietsenschuur te brengen. 

Dat vordert gestaag en we zijn op het punt gekomen dat we eerst de stellingen in de paardenbox moeten bouwen voor we verder kunnen. 

Omdat het onverwacht superlekker weer was, en het gras droog, is Irene na de lunch op de Husky gesprongen. 

Ik heb de laatste spullen die nog een plaatsje konden krijgen versleept en heb toen de resterende takken van de gevelde Es gezaagd en gedeeltelijk gekloofd. Lekker voor de spieren.

Jan Peter had wat wilgenhout meegebracht en daar ben ik ook mee aan de slag gegaan. Wat is dat ongelooflijk taai zeg. Bijna niet te kloven dat spul. 

Langzaam maar zeker maken we op diverse fronten dus behoorlijke vorderingen. Zo ook op het op peil brengen van ons gereedschap-arsenaal. Zo arriveerde vandaag de doppenset die Peet voor mij besteld had. Ik zat niet ruim in dat soort gereedschap en dat bleek tijdens het monteren van de container niet handig. Ik vermoed dat ik nu alles waar een schroef, bout of moer aan zit kan (de)monteren, van kinderfiets tot olietanker. Ben ik hardstikke blij mee! 

Ook het machinepark voor de tuin is weer uitgebreid. Ewoud van de Kluswijs kwam de heggenschaar, grastrimmer, accu en oplader brengen. 

Jammer alleen dat de acculader het niet lijkt te doen, maar dat wordt ongetwijfeld snel opgelost. Met name die trimmer hebben we hard nodig. Onze Gardena trimmer is leuk hoor, maar voor ons te licht. 

Nu zijn we nog op zoek naar een onkruidbestrijder. Ik had het zelf niet zo in de gaten, maar Irene wel. Tussen de stenen van de bestrating groeit steeds meer onkruid. Dat hoort kennelijk niet bij een sfeervol woudboerderijtje en moet dus worden bestreden.

 

Gif, zout en azijn zijn effectief maar milieuonvriendelijk, dus vallen af. Een borstel kan, maar werkt niet echt lekker naar het schijnt. Rest een brander, dat zal het wel worden.

Tevreden en voldaan zijn we aan de borrel gegaan.

Geen vogelnieuws vandaag. Qua vliegen is het enige dat vermeldenswaard is dat de eerste insecten zich gemeld hebben in ons insectenhotel.

En als je van helikopters houdt, en wie doet dat nou niet, dat er een helikopter over vloog. 

Sleepbedrijf Quak-de Boer

Vandaag stond in het teken van het opruimen van de overkapping. Daar hadden we tijdelijk de spullen uit de paardenbox neergezet i.v.m. het opbouwen van de container. Gelukkig blijken daar ook weer dingen van weg te kunnen, alle beetjes helpen. We proberen zo weinig mogelijk dingen heen en weer te slepen, maar dat lukt niet zo goed als we gehoopt hadden. Punt is dat we zo snel als mogelijk van de huurcontainer af willen en de spullen die daar nu in staan deels in de nog te bouwen werkschuur moeten komen. De spullen die uiteindelijk in de container komen staan nu deels in huis en deels in de huurcontainer.  De spullen die naar de werkschuur gaan zetten we nu tijdelijk in de container in de paardenbox en in de fietsenschuur. Als de werkschuur er staat kunnen die spullen daarheen en kunnen de spullen die nu in huis staan naar de container. Kortom, het wordt toch een hoop heen en weer gesleep. De inrichting van de paardenbox ktrijgt wel steeds meer vorm. Het plan is nu om naast de container een kleine stelling te bouwen voor tuinspullen en om er het tuingereedschap op te bergen. Tegenover de container komt een stelling voor andere spullen. 

In de fietsenschuur hebben we nu de Lundia kast uit de huurcontainer neergezet. Die staat daar vrij perfect en het zou zo maar kunnen dat die daar blijft staan.

In de huurcontainer hebben we trouwens een mierenplaag. Die hadden we de afgelopen dagen ook in huis, maar die hebben we succesvol bestreden. Nou kunnen die mieren in de container niet veel kwaad, maar we willen er toch van af.

Over plagen gesproken, de mollen aan het begin van de oprijlaan zijn weer flink bezig, met enorme molshopen tot gevolg.

Voor een druilerige dag zijn we dus best goed bezig geweest, al is het zichtbare resultaat miniem. Het weer moet trouwens wel opknappen. We moeten maaien, maar daarvoor moet het gras wel droog zijn. Als het gras te lang wordt moeten we het in twee stappen maaien en dat is ook zo wat. 

En omdat het een beetje een saaie post is, ter compensatie nog wat foto's van het Gekraagde Roodstaart paartje, een Kwikstaart, een Merel en een Mus.

 

Zondagsrust

Vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan. Die rust was wel verdiend na de noeste arbeid gisteren. De spierpijn viel gelukkig wel mee. Helemaal niets doen was echter ook geen optie en dus hebben Jan Peter en ik de handzwengelpomp van de regenton uit elkaar gehaald om te zien waarom dat ding niet meer functioneerd. 

Die vraag was na demontage gauw beantwoord, alle leren onderdelen zijn vergaan. 

Na wat speurwerk op internet blijken die gewoon te koop. Dus nu is het een kwestie van de juiste maat bestellen, de pomp goed ontroesten en schoonmaken, en dan de boel weer in elkaar zetten. We hebben ook nog maar een paar stukken es gekloofd omdat dat zo lekker gaat, vers essenhout kloven. Verder dus niet veel gedaan. Een beetje rondlummelen in de tuin, naar buizerds vs kraaien en een overvliegende ooievaar kijken, dat werk. Morgen is er weer een dag. Hopen dat het dan ophoudt met "sneeuwen". De bloesem van de Prunus valt in hoog tempo uit en vormt een roze tapijt bij de carport. Op zich best mooi, alleen moet je oppassen dat je er niet over uitglijdt en loop je die rotzooi onvermijdelijk naar binnen. Dat wordt dus weer stofzuigen, je kunt maar een probleem hebben... 

Rond 17.00 is Jan Peter weer huiswaarts getogen. Het was reuze gezellig en erg fijn dat we samen de container hebben kunnen opbouwen. Dat hadden Irene en ik samen niet gered. En Jan Peter is ten slotte gewend om met staal te werken, dat scheelt ook.