Ree

Gisteravond hadden we het even over Krokus en het feit dat ze de laatste tijd gelukkig niet meer met muizen aan kwam sjouwen. "Niet over hebben" zei Jeanet "dan zul je zien dat ze er vannacht een mee neemt". En jawel hoor, we lagen koud in ons mandje of Irene moest op muizenreddingsexpeditie. Ervaren als ze inmiddels is had ze dat klusje in no time geklaard.

De dames waren vanmorgen vroeg uit de veren om op tijd in Bakkeveen te zijn voor de rommelmarkt. Ik heb me nog eens lekker omgedraaid. Uiteindelijk was opstaan natuurlijk onvermijdelijk en heb ik mij direkt nuttig gemaakt door de wasbak in de badkamer te ontstoppen, een terugkerend ritueel. Eenmaal aan het ontbijt zag ik een beest in de wei waar gisteren de hazen zaten. Een hond? Een wolf??? De telelens moest er aan te pas komen om uitsluitsel te geven. Het bleek een ree te zijn die enige tijd rustig stond te grazen en toen verdween in de sloot bij nr. 7.

Ik ben de hanging baskets en nog wat plantjes op gaan halen die Irene besteld had bij korfbalvereniging Leonidas in het kader van de jaarlijkse sponsoractie. Op de terugweg meteen maar even langs de Lidl gereden voor de dagelijkse boodschappen, had ik dat maar gehad. 

Rond lunchtijd kwamen Jeanet en Irene terug met een opvallend bescheiden buit. Jeanet met een steel voor een schep en een paar plantjes, Irene met een gieter, een jasje, werkhandschoenen, slaplantjes en kwasten. En een buitenlampje dat ze gratis mee kreeg. Een troffel hadden ze niet gevonden. Die was handig geweest voor de bouw van de compostbakken. 

Tijdens de lunch liet de ree zich nog even zien. Ver weg, maar toch.

Na de lunch vertrok Jeanet weer richting Holten.

Irene heeft vanmiddag de zaterdagsudoku opgelost (waar ik weer eens grandioos gefaald heb), de hanging baskets opgehangen, de slaplantjes gepoot en voorbereidingen getroffen voor het onkruid branden. 

Ik heb wat gehobbied met mijn bijzetplankjes.

Geheel tegen de verwachting in is het vandaag droog gebleven. Leuk als je naar een rommelmarkt gaat of als je lekker in de zon met een glaasje martini je blog bij wil werken, jammer voor de tuin.

Schoenen

Wij kijkenn TV, Krokus kijkt tuin.

Vanmorgen heb ik wat kleine dingetjes gedaan. Afspraak met de garage gemaakt, zalfje tegen de ONTZTTEND GIERENDE JEUK gehaald (helpt goed), naar de markt geweest (!), mijn achterlicht gerepareerd en samen met Irene de pomp gesmeerd. 

Toen was het tijd om even met Geert en Francien te Skypen (met wie het gelukkig al weer wat beter gaat). Tijdens het Skypen belde mijn vriend van Vitens. Dat kwam niet uit en dus belde hij even later terug. Goed nieuws! De juridische afdeling heeft geconstateerd dat Vitens een foutje gemaakt heeft (???) en dat wij niet voor de kosten van de omlegging van de waterleiding op hoeven te draaien. Dat waren we toch al niet van plan, maar toch lekker dat het geregeld is.

Irene heeft aardbeienplanten in en zinken teil geplant.

Vanmiddag ben ik naar Wolvega gegaan om nieuwe schoenen te zoeken. Ik dacht, gezien mijn ervaringen met schoenen kopen, dat als ik nu begin met zoeken, als het mee zit over drie maanden misschien iets gevonden heb. Het liep anders. Ik kwam eerst langs een kledingwinkel waar ik een spijkerbroek gekocht heb. 

Dat was echt hard nodig, ik had alleen nog broeken met of gaten, of vlekken. Nou mogen broeken met gaten en vlekken reuze hip zijn, ik heb er niks mee en was dus reuzeblij dat ik een vlekloos en gatvrij exemplaar  vond.

Next stop: schoenenwinkel. Na twee keer passen was ik er uit en liep ik met een nieuw paar ferme stappers de winkel uit.

Niet lang na mijn thuiskomst arriveerde Jeanet, die morgen met Irene naar de rommelmarkt in Bakkeveen gaat.

We hebben heerlijk in de zon wat gedronken en zijn toen aan de asperges gegaan. Vraagt Jeanet: "Zijn dat nou konijnen of hazen die daar lopen?". Zaten er gewoon twee hazen in de wei achter de koeienwei! 

Prima dagje!

Fietsen

Dat was vanmorgen toen ik de krant ging halen wel even een heel ander gezicht dan de afgelopen maanden.

Omdat we vanmiddag met George en Joukje gingen fietsen heb ik onze fietsen een onderhoudsbeurt gegeven. Dat was al weer een tijdje geleden en dus hard nodig.

Al doende ontdekte ik een gat in mijn achterlicht. Ik dacht dat te repareren met een stukje perspex. Niet het allerhardste materiaal zou je denken, maar na een paar halen stond ik plotseling met een gebroken zaag in mijn handen.

Rond half twaalf (dacht ik) riep Irene dat het vijf over één was en moest ik me plotseling gierend haasten om om half twee bij George en Joukje te zijn. Dat is gelukt. We hebben vervolgens een heerlijke fietstocht van 45 kilometer gemaakt. 

Het was ideaal fietsweer, de wegen waren rustig en de omgeving prachtig. En het was gezellig om met George en Joukje op pad te zijn. George leek zowat iedereen te kennen die we tegen kwamen, het was alsof ik met Irene door Hoofddorp liep. Bij Fredeshiem hebben we nog even lekker op het terras gezeten.

Ik was na de noeste arbeid van gisteren wel enigzins bevreesd voor mijn rug, maar dat bleek ten onrechte. Geen centje pijn dus. Tegen zessen waren we weer thuis.

Gisteravond ging ik bijtijds de WC ophangen en meende ik verderop op de oprijlaan een das te zien. 

Hij/zij bleef alleen wel erg stil zitten toen ik dichterbij kwam. Logisch, want het was een boomstronk. Misschien hebben we vannacht meer geluk.

Veni vidi muurtje!

Het begon vanmogen al goed. Erik appte gisteravond namelijk dat hij niet om 08.00,  maar om 09.00 zou komen. En aldus geschiedde. Wat niet zo goed was, was dat Irene en ik niet opgemerkt hadden dat één van de paarden uit het hun toebedeelde perceel was ontsnapt. Gelukkig niet ernstig, hij stond nog steeds op George zijn wei. Maar het blijft raadselachtig, want we hebben nog naar de paarden staan kijken, die op hun beurt nieuwsgierig naar de koeien stonden te kijken die vandaag weer voor het eerst naar buiten waren, en dus niet gezien dat ze niet meer bij elkaar stonden. 

Uiteraard heeft Irene voor de tweede keer de eerste steen gelegd.

Vervolgens is Erik op de hem zo kenmerkende bedaarde wijze gaan metselen, terwijl ik voor de aanvoer van specie zorgde, voegen krabte en voegen borstelde. Ik kon Erik maar net bijbenen. 

We hadden er ideaal weer bij en rond 15.30 was het muurtje klaar. 

Irene en ik hadden twee weddenschappen. Gaat Erik het muurtje in één dag metselen en metselt hij met zijn onafscheidelijke sigaar in zijn mond. Het antwoord is in beide gevallen ja.

Erik is weer vertrokken en heb ik met Irene het restje specie naar de wei gebracht en daar gebruikt om het eerste stukje van de compostbakken te metselen. Hiervoor gebruiken wij de H klinkers die uit de oude kapschuur komen. Daarna ben ik gaan opruimen. 

Irene heeft vandaag, behalve de catering verzorgd en genoten van het prachtige weer, gemaaid (Erik had daar best respect voor). Het gazon en de oprijlaan liggen er weer strak bij.

Voor het avondmaal hebben we even met  Geert en Francien geskyped, gelukkig gaat het met Geert naar omstandigheden best redelijk. Na het eten heb ik nog even de muur gesproeid. 

Verder doe ik vandaag niets meer. Opperen is namelijk best zwaar werk en ik ben behoorlijk afgeknoedeld. Maar ik ben ook supertevreden. Het was een verstandig besluit niet opnieuw zelf te metselen. Zo heb ik mijn rug gespaard en goede vooruitgang geboekt. Er staat gewoon weer een muurtje!

Één ding doe ik vandaag nog wel, de WC ophangen. Dassen houden namelijk van rondneuzen in versgemaaid gras.