28 juni 2023

Marty, de boer!

Veel meer eer zal ik mijn naam niet aandoen dan gistermiddag. Bij Jaap was er gemaaid en George ging helpen om het plastic over de bult te trekken. Ik had ooit aangegeven dat ik daar graag een keer bij zou zijn, uit interesse, en omdat ik ook wel eens een beetje boer wou zijn i.p.v. alleen de Boer heten. Een paar weken geleden durfde ik het niet aan met m'n rug, maar deze keer wel. George en ik zijn rond half vier naar de boerderij in Zandhuizen gefietst waar de mannen van het loonbedrijf net klaar waren met het gras binnenhalen en aan de koffie zaten. Toen zij vertrokken bleef alleen de spermahandelaar, die er toevallig ook was, nog even hangen om zijn zaken af te handelen. Ik blijf me verbazen. Een "rietje" kost zo tussen de 12 en 35 euro. Dat vind ik al niet veel en dan is het sperma ook nog eens zo gekozen dat het het best bij de te bevruchten koe past. Inmiddels was Bert ook gearriveerd. Bert is de zoon van Jaap die het bedrijf aan het overnemen is. We hebben het plastic van de rol die achter de trekker zat over het kuilgras afgerold, de kanten goed ingestopt en toen zand langs de kanten geschept. Vervolgens heeft Jaap met de shovel nog extra zand gestort. Vandaag of morgenzal de hele bult met zand afgedekt worden.









Op weg naar het handen wassen zag ik een Reuzenhooiwagen. Die blijken pas sinds 2004 in Nederland te zijn en hebben poten tot maar liefst 9 cm lang.

En of dat niet genoeg was zag ik ook nog een Grote groene sabelsprinkhaan. Die was een cm of 6, ook een flinke jongen dus. Een jongen ja, want hij had geen legbuis (die wel wat weg heeft van een sabel, vandaar de naam). 


Ik heb het reuze naar m'n zin gehad.

Dat was gisteren. Maandag had ik willen schilderen, maar daar was het weer niet naar. In plaats daarvan heb ik de overgangen van de vloer met de wanden afgekit, de oude stroomkabel netjes in een kabeldoos laten eindigen, mijn klomp gelijmd en de stenen verder opgeruimd. Met name dat laatste ben ik blij mee, het ruimt lekker op.








 's Ochtends heeft Irene gewandeld met Joukje. Verder heeft ze van alles aan de tuin gedaan, het meeste buiten mijn gezichtsveld. 



Op een gegeven moment hoorde ik haar zenuwchtig lachen. De reden van haar opwinding was een Grijze huisspin die langs haar been omhoog kroop. Een huisspin dus, geen kruisspin. 

Ze wees me op de zaagplek van de Abeel. Die ziet er inderdaad fraai uit, bijna Rothko-achtig.

's Avonds, toen ik de WC's ging plaatsen, zag ik een haas in de koeienwei. Gezien het weinige licht en de afstand ben ik nog best tevreden met de plaatjes.




Met de WC's geen resultaat de laatste dagen. Misschien omdat Krokus precies voor de camera's gaat zitten jagen...



Eenmaal in bed hoorde ik een vreemd getik, alsof het schrikdraad vonkte. Dus ik mijn mandje weer uit en op onderzoek gegaan. Wat bleek? Ons gaashek "leunde" tegen het prikkeldraad (waar ook stroom op staat) en dat veroorzaakte vonken en het getik. Het betekende natuurlijk ook dat ons hek onder stroom stond, gelukkig zonder gevolgen. Ik heb met een balkje een provisorische oplossing gemaakt en ben gerustgesteld weer m'n bed in gekropen.

Dinsdagochtend heb ik het deurkozijn voor de tweede keer geschilderd en insecten van de deuren afgegehaald.


En weer zat er een zwaluw in de schuur. Deze keer heb ik hem kunnen pakken en naar buiten gebracht.

Irene en ik hebben het gaashek van nieuwe palen voorzien. De oude palen waren kuis verrot, vandaar dat het hek kon gaan "leunen".






's Middags ben ik dus naar Jaap geweest.

Tegen de avond zag ik weer een haas, nu in de wei achter de grote eik, ver weg dus


En toen zag ik er twee.

En toen drie.

En toen vijf. Alleen lieten die zich niet in een beeld vangen.

De afstand was wel erg groot, vandaar de matige kwaliteit foto's.

In de schemering hebben Irene en ik, omdat er regen verwacht werd, nog het gras bemest.

Vandaag heeft Irene met de grastrimmer en de heggenschaar de paardenweikant verder onder handen genomen. Een behoorlijke klus.



Ik ben na lang aarzelen toch de deuren gaan schilderen. Het was droog, maar rond tweeën zou het pas zeker droog zijn. Toen ik klaar was met de deuren begon het eventjes minimaal te miezeren.


Alleen die insecten, kunnen die niet uitkijken waar ze vliegen??? Deze ging head first.

Na de lunch heb ik, ondanks dat het er wel erg dreigend uitzag, toch de windveren en waterborden geschilderd. Tegen etenstijd was dat ook klaar.


Na het avondeten kwam Henk Roel een pony met veulen brengen. Leuk!





Irene is naar koor gegaan en ik heb nog het hang- en sluitwerk op de deuren gemonteerd zodat die vanavond dicht kunnen. En daarmee dames en heren..., kon ik op woensdag 28 juni 2023, om 21: 06 vaststellen de de schuur AF IS!!! 

Echt helemaal klaar. Tot het laatste kitvoegje aan toe (tot ik morgen iets bedenk of zie natuurlijk). En daar ga ik er nu een op drinken!