Klootschieten

Gisteren scharrelde er een ooievaar in de paardenwei. 

Joukje kwam even langs met Diede en Jisse, altijd gezellig. 

Ik ben 's middags naar Oosterwolde gereden om mijn softshellachtige hoodie te passen. Die paste en dus ging ik als blij man weer naar huis. Daarna heb ik wat lastig graafwerk gedaan. Onder de bielzen door ging nog goed, onder de wortels van de prunus door in eerste instantie ook, tot ik hopeloos vast liep. Nou ja, dan ga ik er maar overheen. 

Na nog een klein stukje carport vond ik het wel weer mooi en ben ik de schuur in gedoken, heb een beetje met lampen lopen prutsen en het maken van de ophangdingetjes.

Irene was de hele dag op pad. Filmzaken, schilderen, koor, drukkedrukkedruk.

Vandaag was het best lekker weer, maar fris. Precies het weer om mijn nieuw verworven kledingstuk eens in de praktijk te testen.

Tegen twaalven meldden wij ons bij het Buurthuus van Oosterstreek in de hoop aan te kunnen sluiten bij een klootschiet-team, een eigen team formeren was in de gauwigheid niet gelukt. Vorig jaar waren er wel een stuk of 10 teams, dit jaar maar twee. Maar die twee teams bestonden grotendeels wèl uit de mensen bij wie wij vorig jaar aangesloten waren en ook dit jaar waren we welkom. Was dat niet gelukt dan hadden we altijd nog genoten van de velden met paarden- en pinksterbloemen die we onderweg tegen kwamen. 

Maar het lukte dus wel en hebben we de middag klootschietend doorgebracht. En net als vorig jaar was dat heel leuk. 

En ook dit jaar belandde de kloot onvermijdelijk, herhaaldelijk in de sloot natuurlijk.

Weer terug bij het Buurthuus (had ons team nog gewonnen ook zeg!) hebben we ons tegoed gedaan aan wijn en bitterballen. Rond vijven waren we weer thuis, precies op tijd om Jan Peter te ontvangen die voor een paar dagen over is. Dat komt goed uit, kunnen we mooi de goten aan de schuur zetten. Verder zien we wel.

Graven

Maandag was kleine klusjesdag. Belastingaangifte, boos doen tegen de verzekering, Vitens vertellen dat ze nou eens die wateraansluiting moeten komen aanleggen, van die dingen. Toen dat gedaan was heb ik de 50 meter mantelbuis die ik te veel besteld had teruggestuurd. 

Daarna heb ik, gezeten aan de werkbank, een proefje gemaakt met een kabeldoosje. Ik had kleine besteld, dat leek mij wel wat, maar ze zijn toch iets kleiner dan ik dacht. Vandaar het proefje. Het gaat werken.

Het weer houdt nog steeds niet over. De natuur heeft echter besloten dat het lente is. De prunus staat dan ook in bloei en de bomen worden steends groener.

Vandaag was het weer wat aangenamer. Nog niet warm, maar wel zonnig. Omdat ik geen goeie smoes had om het níet te doen, ben ik de sleuf voor de mantelbuis voor de stroomkabel naar de schuur gaan graven.

Dat gaat best goed, niet in de laatste plaats omdat ik twee sleuvenscheppen van Gerard heb geleend. De smalste is net iets smaller dan de steentjes van de bestrating. 

Nadat ik een stukje gegraven had, en tevreden vastgesteld had dat het best snel ging, besloot ik mijn rug te ontzien en met het graafwerk te stoppen voor vandaag.

Tijdens de graafwerzaamheden stuitte ik op de pop van een vlinder. Maar welke? Misschien de Kleine hermelijnvlinder, of anders wellicht de Ligusterpijlstaart of de Kleine voorjaarsuil, of...

De salamander die ik bij het huis vond lijkt mij de Kleine watersalamander.

Ik heb een kastje voor de groepenkast in de schuur gemaakt. Wat een heerlijkheid, ruimte en een werkbank.

Het kastje is af, er moet alleen nog een magneetsluiting op.

Toen ik tevreden naar huis liep bleek Irene ook een stuk gegraven te hebben! Zo schiet het wel op.

Nu de prunus in bloei staat, de bomen steeds groener worden en de eerste beukenhaag ook besloten heeft dat het tijd wordt om groen te worden, vond Irene het een goed moment om de tuintafel uit de overkapping te halen. Dus hebben we dat gedaan.

Geen vogelnieuws.

Van hot naar her

Woensdag, het was prachtig weer, heb ik de schuur opgeruimd en het huis schoongemaakt. 

Irene is verder gegaan met het schoonmaken van het schilderwerk buitenshuis en heeft onbedoeld het waterbord en de windveer van het afdakje boven de deur verwijderd. Die stonden al op de klussenlijst en zijn nu dus met stip gestegen.

De elektra spullen zijn ook aangekomen. 

's Avonds kaart kwamen Hans en Jolanda. We hebben nog wat gekletst en zijn toen gaan pitten.

Donderdagochtend...

...was het redelijk weer, werd de paardenwei bemest. 's Middags hebben we een prachtige wandeling bij Diever gemaakt, ondermeer langs een gerestaureerde schuilhut uit de oorlog.

's Avonds hebben we spelletjes gedaan.

Vrijdag hebben we heerlijk gefietst. Eerst langs de Lende tot Driewegsluis alwaar we geluncht hebben. Daarna zijn  we via de Eese teruggefietst. Al met al was het 50 kilometer, die ik, gezien het feit dat ik al lang niet echt gefietst had, goed verteerde. Een gelukje was dat de tegenwind op de terugweg een stuk minder hard was dan verwacht.

Na een kopje thee zijn Hans en Jolanda weer naar huis afgereisd.

Irene en ik zijn 's avonds naar de pubquiz in 't Buurthuus geweest. Teams van vier personen.  Irene met George in team "de Krullen", Joukje en ik in team "de Krollen". Vriendinnen van George en Joukje complimenteerden de teams. De stadionspeaker van sc Heerenveen presenteerde het geheel en burgemeester André van de Nadort was de mysterie guest van de avond. Halverwege stond team "de Krollen" nog fier bovenaan. Maar meer dan een vierde plaats zat er uiteindelijk niet in. Dat was gelukkig ook totaal niet belangrijk, het was een heel leuke avond.

Zaterdagochtend hebben we onder leiding van lokale historicus Karst Berkenbosch een dorpswandeling gemaakt. Vanuit Lunia zijn we met 15 anderen uit de omgeving Zandhuizen door Oldeberkoop gelopen terwijl Karst (lid van oudejaarsvereniging "de Geitenfok", landelijk bekend vanwege hun nieuwjaarstunts) ons meenam in de geschiedenis van Oldeberkoop.

Keurig om 12.30 waren we terug bij Lunia. We zijn doorgereden naar de Silver Ranch in Oosterwolde om de door mij bestelde korte broek op te halen. Irene viel ter plekke voor een auberginekleurige hoodie, ik voor een softshellachtig ding. Volgende week komt die in mijn maat en kleur.

Na de lunch is Irene boodschappen gaan doen en heb ik het huis even snel aan kant gemaakt. Om vier uur arriveerden Roy en Barbara, ongeveer gelijktijdig met de regen.

We hebben uitgebreid gepraat, toen heerlijk asperges gegeten, een avondwondelingetje gemaakt en tot laat gekletst.

Zondagochtend hebben we met z'n vieren een beetje een luie ochtend gehad. Toen zijn we er toch nog maar even uit gegaan en hebben we een rondje "de Meenthe" gelopen. Op de oprijlaan ondekten we pinksterbloemen en daarmee ging een door Irene gekoesterde wens in vervulling. Irene haakte halverwege de wandeling af om haar optreden met het koor in 't Buurthuus niet te missen. 

Na de wandeling hebben we een broodje gegeten, waarna Roy en Bar weer op huis aan gegaan zijn. Ik ben op de bank gepoft. Irene heeft dat voorbeeld gevolgd toen ze weer thuis was na heer optreden. Het waren een paar drukke, intensieve, maar hardstikke leuke dagen.