Nazomeren

De afgelopen dagen begonnen weer mistig, maar toen die optrok was het heerlijk nazomerweer. 

Gisteren heeft Irene de kippen weer los laten lopen. Moesten ze eergisteren nog in de Geheime Wei blijven, waar ze dus meteen een puinhhop van begonnen te maken, gisteren kregen ze meer vrijheid. Het terras was gebarricadeerd met stoelen, maar alles daar achter mochten ze naar hartelust verkennen, en dat deden ze ook. Ik moet zeggen, de dames gedroegen zich goed. Er werd nauwelijks gras gevandaliseerd. 

Behalve met de kippen heeft Irene zich ook weer bezig gehouden met de kozijnen, die vorderen gestaag.

Ik ben weer bezig geweest met het klompenhok. Beetje zagen, denken en doen. 

Verder heb ik een voor mij doen ongekende boodschappenexpeditie ondernomen, maar liefst zeven winkels heb ik bezocht! 's Middags ben ik nog maar even op de Husky gekropen om te maaien, het gras was behoorlijk droog, vandaar. De mol die donderdag gevangen was lag nog op zijn paaltje naast de oprijlaan, kennelijk is het toch niet zo'n smakelijk hapje voor de roofvogels. Kon ik hem nog eens goed bekijken en ontdekken dat mollen een staartje hebben.

Rond 20.00 arriveerde Jan Peter. Aangezien hij jarig was hadden we het huis een beetje versierd, een verjaardagsmaaltijd bereidt en taart ingeslagen. Daar zijn we de rest van de avond mee zoet geweest.

Vanmorgen hebben we uitgeslapen, ontbeten en koffie gedronken, daarna zijn we aan de slag gegaan. Irene met de kippen (die vandaag onbeperkt rond mochten scharrelen), de kozijnen en kruiwagens, Jan Peter en ik met het klompenhok. Beetje zagen denken en doen. 

Toen dat gedaan was zaten we met een onverklaarbare gleuf van bijna vijf centimeter in de rabatdelen. 

Uiteindelijk hebben we besloten dat dat met het nodige smokkelwerk op te vangen is. Nu is al het denk- en puzzelwerk wel zo'n beetje gedaan en kan ik vooruit.

Vanavond zijn we uit eten gegaan bij Lunia, dat was reuze gezellig en lekker.

Beetje jammer dat ik mijn mobiel vergeten was, geen QR code kon laten zien en dus weer even op en neer moest naar de Schapendrift.

Naast al het voornoemde hebben we natuurlijk ook gewoon genoten van het heerlijke nazomerweer.

Geen Maxima

Niks op de WC vannacht. Ik meld het wel weer als er wèl iets te melden valt.

Vanmorgen mistte het. Toen de mist optrok werd het nog best aardig weer.

Irene heeft zich vandaag weer over de kozijnen gebogen (geen foto's, vergeten), morgen gaat ze aflakken. Bij wijze van experiment heeft ze vandaag de kippen losgelaten in de geheime wei. Dat werkte niet zo goed uit als gehoopt want ze begonnen meteen de boel om te ploegen en dus moesten ze als de wiedeweerga weer terug in de ren.

Krokus is trouwens al behoorlijk gewend aan de kippen. Gelukkig maar.

Ik heb het laatste kozijn en de nodige balken uit het klompenhok gesloopt, dat viel wederom niet mee, maar het is gebeurd. Nu kan het opbouwen beginnen. Bij de Kluswijs heb ik daarvoor het nodige materiaal gekocht (èn een nieuw voegbord, zal ik morgen wel tegen mijn oude aanlopen).

Dat voegbord is trouwens ongebruikt gebleven, Erik appte dat hij het vandaag niet ging redden. Kan gebeuren. Ook de glasman meldde zich op het laatste moment af, die komt nu maandag. Wel jammer dat die afspraken niet doorgingen want nu hadden we de opening van de Frida Kahlo wel kunnen bijwonen. Die tentoonstelling kunnen wij natuurlijk nog gaan bekijken, alleen ben ik nu wel een rendez vous met Maxima misgelopen (waarschijnlijk het beste voor iedereen).

Beetje korte post, maar meer heb ik niet.

 

 

 

Waar is mijn voegbord?

De dag begon wat druilerig, maar al snel brak de zon door en hadden we prima weer. George was er al vroeg bij, er werd een lading grond in de paardewei gestort om een drassige plek wat op te hogen.

De mollenvager had weer beet. Één mol dit keer.

Irene heeft vandaag de kozijnen in de grondverf gezet. Één handje op de rug, ze doet nog net geen pootje over.

De roeden moeten morgen nog afgemaakt, dat lukt nu eenmaal niet in één keer.

Ik heb een hoop tijd verdaan aan het zoeken van mijn voegbord. 15 jaar lag die voor het grijpen op de Landleeuw, maar nu ik hem eindelijk kan gebruiken lijkt hij spoorloos. Morgen komt Erik voegles geven dus ik moet of een briljante ingeving krijgen of morgen even naar de Kluswijs. Voegmortel hebben we inmiddels in huis, net als de benodigde voegspijkers. Nou nog dat vermaledijde voegbord.

De voegen zijn ondertussen eindelijk ook allemaal uigekrabt. 

Verder heb ik een beetje aan de ontmanteling van het klompenhok gewerkt. We gaan de oude rabatdelen van de voorkant gebruiken aan de zijkanten en gebruiken de nieuwe rabatdelen voor de voorkant. Ingewikkeld verhaal, iets met werkende breedte, maar nu komt het goed.

Drie eieren hebben we vandaag geraapt, een prima score.

Morgen gaat Irene de kippen in de geheime wei los laten lopen. Als ze er geen al te grote puinhoop van maken mogen ze daar ook rondscharrelen.

Weer niks op de WC vannacht, waar zíjn die beesten? Maar ook als de WC niks registreerd valt er genoeg te genieten. Wanneer ik 's avonds avond de WC ga installeren staat de Grote Beer recht boven het einde van de oprijlaan. Dat is elke keer weer een prachtig gezicht. Helaas is het wat lastig te fotograferen.

Verder niks te melden.

 

Krabben, vullen en schuren

Ik denk dat de dieren denken dat het al winter is en diep in hun holen weggekropen zijn. De WC had namelijk weer niets vastgelegd. Twee dieren maken deze winter sowieso niet meer mee, de twee mollen die de mollenvanger gisteren uit de klemmen heeft gehaald (was ik even vergeten te vertellen). De teller staat nu dus op drie. De eierteller staat een stuk hoger. Vandaag kon Irene weer vier keer rapen!

Ik ben vandaag weer aan de gang gegaan met de borstwering. Eerst heb ik de profielbalken en schoren verwijderd en vervolgens ben ik de cementresten die daar achter vandaan kwamen weg gaan krabben.

Dat viel niet mee en ik ben er uren mee bezig geweest. Het is nog niet af, maar ik wilde, voor het ging regenen, de bovenste stootvoegen dichtsmeren. Dat is gelukt. Morgen weer krabben.

Irene heeft, naast de kippen verzorgen en vertroetelen, de nieuwe kozijnen onder handen genomen, ontvetten en schuren, ter voorbereiding op het verven. 

Daarnaast is ze op ruitenjacht geweest. De plaatselijke glasboer doet geen particuliere klussen meer, maar Jeffrey van de Kluswijs wist iemand (Piet) en die komt nu donderdag even langs.

En toen was de werkdag al weer voorbij. Tijd voor een welverdiend glaasje port. Dat was geen vanzelfsprekendheid...

Even dacht ik de zwaartekracht verslagen te hebben, maar uiteindelijk bleek het slechts een afgebroken kurk te zijn.

Paddenstoelentijd

Gisteren en vandaag niks op de WC.

Zondag rond lunchtijd arriveerden Hans en Jolanda. Na de lunch zijn we in de regen een wandelingetje gaan maken. 

Eenmaal weer thuis hebben we het laatste stukje Parijs Roubaix gekeken. Pelle had zijn fietsetappe in Oostenrijk er speciaal op afgestemd, die zat op tijd voor de buis in zijn hotelletje in Völkendorf om niks te hoeven missen. 

's Avonds hebben we genoten van de zonsondergang en daarna gekaart, de mannen hebben het zwaar af moeten leggen tegen de dames.

Drie eieren was de oogst zondag. De kippen lijken het best naar hun zin te hebben en gaan tegen de avond zelf het nachthok in, op stok.

Vandaag hebben we eerst rustig ontbeten (verse gebakken eieren voor de niet-pap-eters) en koffie gedronken, en zijn toen naar de Eese gereden waar we een prachtige boswandeling gemaakt hebben.

Het was prima weer en ik kon mijn hart ophalen aan de overvloed aan paddenstoelen. 

Irene en ik moeten zeker terug, want we zagen ook cantharellen (die ik van de weeromstuit vergeten ben te fotograferen).

Weer terug bij ons beginpunt zijn Hans en Jolanda richting het westen gegaan en wij naar huis. Om met Hans te spreken, het was weer als vanouds.

Twee eitjes was de oogst van vandaag. We denken dat de verhuisstress van de kippen de oorzaak is van de wat lagere oogst, maar dat doet er niet toe. Twee eieren per dag zou ook al ruim voldoende zijn. Aan Irene zal het niet liggen, die staat in de vertroetel-modus. Inmiddels heeft ook de derde kip een naam, Dieuwertje.

Morgen gaan we weer wat doen.