Werk aan de winkel

Vandaag voor het eerst het gevoel dat ik hier echt gewerkt heb. Geen klusje, maar een project. Vanmorgen heeft Irene eerst vogelverwennerij opgehangen. Wat een ondankbare vogels hier zeg, nog geen vogel een hapje zien nemen.

 

Ik heb eerst de vloer in de kamer "intensief gereinigd". 

En terwijl Irene ging nadweilen heb ik me gebogen over de bevestiging van de nieuwe brievenbus. 

En omdat ik daar voor toch bij de straat was heb ik meteen maar even aangebeld bij nummer 11. Irene had al kennis gemaakt met Kim, ik nu met Harold. Vriendelijke vent. Gouden oorringen, twee pitbull-achtige honden, dat komt helemaal goed. Binnenkort spreken we wat af. Bij de brievenbus liepen trouwens een paar kippen en een haan. Geen idee van wie ze zijn, maar mooie beesten. 

De lunch gebruikten we vanwege de drogende vloer in de slaapkamer.

Toen de vloer droog was ben ik deze in de olie gaan zetten. D.w.z. de delen die we niet hoeven te belopen, die doen we vanavond voor het slapen gaan. Dat klusje nam het grootste deel van de middag in beslag. Irene heeft in die tijd de badkamer flink onder handen genomen. 

Nu zitten we op de slaapkamer een portje te drinken. Jammer genoeg hadden we vanmiddag nog geen sneeuw hier. Misschien is het morgenochtend wit wanneer we wakker worden. Als de weersomstandigheden het toelaten komen Ad en Marjo morgen deze kant uit. Dan kunnen Ad en ik even naar de elektra kijken terwijl de dames waarschijnlijk veel tuin-talk zullen hebben. Nu raapstelen eten, joepie!

En...nog geen muis gehoord!

Terug op de Sheepdrift

 

Vandaag zijn we teruggekeerd naar de Schapendrift. De afgelopen dagen waren, behalve de familie- en vriendenbezoekjes, niet heel inspirerend. Behalve een beetje spullen pakken was er niet veel te doen. Ik had daar ook helemaal geen zin in, Irene gelukkig wel. Die ging onverstoorbaar door met dozen vullen. Respect! Nu is alles wat gepakt kan worden wel zo'n beetje gepakt. 

Ik heb voor de vorm ook wat lopen klooien, maar heb me nuttiger gemaakt door met ons verhuisbericht aan de gang te gaan. Dat wil zeggen, ik had het filmpje bedacht en Hans heeft het vervolgens in elkaar geprutst. Nu lijkt het bijna een nationale sport te worden om toepasselijke muziekjes te bedenken. Our House, Young Americans, This Old House, er is een hoop te verzinnen. Volgende week gaan we het bericht versturen. Zat mensen ten slotte die het blog niet volgen.

En ik zat mij ondertussen natuurlijk druk te maken over de Schapendrift. Hoe zou het met de muizen zijn? Zou er niet ingebroken zijn of de aardlek er uit gevlogen zijn? Zo kan ik nog wel even door gaan. 

Met een redelijk gevulde auto (èn de fietsen!) vertrokken we om 12.00 richting Noordwolde. 

Ik vind het inmiddels een stukkie van niks, al moet ik daarbij wel aantekenen dat Irene reed. De schade bleek bij aankomst allemaal reuze mee te vallen. Het huis stond er nog en we moesten alleen even een tak van de oprijlaan halen.

Na het uitladen heb ik eerst de klink van de bijkeuken geïnstalleerd. Jan Peter had voor mij een kleine modificatie aangebracht (klinkt beter dan een gaatje boren toch?) en nu doet ie het prima, weer een ergernis minder! 

Na een koppie thee is Irene op de fiets naar de markt getogen, terwijl ik mij op het schoonmaken van de woonkamer stortte. 

Alles lag bedekt onder een laagje schuurstof. De stofzuiger houdt niet van dat fijne stof en gaf er, vanwege oververhitting, al gauw de brui aan. Moest ik verder met een vaatdoekje totdat de stofzuiger weer afgekoeld was. Irene keerde terug met prima buit. Friese aardappels (Friese doorlopers? Noordwolder komma's?) en raapstelen. RAAPSTELEN! Mijn favoriete eten. En dat in deze tijd van het jaar... En niet zomaar raapstelen hè. Reuze-raapstelen zijn het.

 

 

Die raapstelen alleen zijn al voldoende reden om hierheen te verhuizen! Spechten niet. Die zitten hier best wel veel, maar die heb je in Hoofddorp ook, getuige de foto die hans mij toestuurde.

De muizen houden zich tot nu gedeisd, of misschien zijn ze wel dood. Het gif is in ieder geval gretig aangevroten. Irene vond wel één rattenkeutel. Of misschien was het een muizenkeutel van een muis met een darmprobleem. Dan heeft die wel een groot probleem.

Morgen gaan we de vloer in de olie zetten. We zijn erg benieuwd hoe dat er uit gaat zien.

 

 

 

 

 

 

 

Verhuisbericht

 (zet je geluid aan)

Lieve familie, vrienden,

Op dinsdag 26 januari is het zover! Dan verhuizen wij naar:

Schapendrift 9

8391 VB Noordwolde (Fr)

Per 26 januari komt onze vaste telefoonlijn te vervallen en zijn we alleen nog bereikbaar op onze mobiele nummers.

Irene Quak:       06 12538187                     
Marty de Boer:  06 23146337   

Iedereen is uiteraard van harte welkom om ons "sfeervolle woudboerderijtje" met eigen ogen te komen bekijken en te genieten van de prachtige omgeving. Wel vragen we jullie om in deze tijden van Corona eerst even te bellen. 

Mocht je gebruik maken van navigatie, stel dan Schapendrift 11 in als bestemming en rij vervolgens bij nummer 9 de oprijlaan op.

Hopelijk tot gauw,

Irene en Marty

Met dank aan Hans voor de hulp bij het maken van het filmpje!

Niks

Zo druk als we de afgelopen dagen waren, zo rustig is het nu. Er valt op de Landleeuw niet veel te doen. Zo veel hebben we niet meer in te pakken en dat zijn voornamelijk spullen die we nog nodig hebben. Je kunt je dan ook afvragen wat we hier doen. Simpel, Irene moet morgen naar de tandarts, er moet een wasje gedraaid en we hebben wat spulletjes van de Landleeuw nodig op de Schapendrift. Het spectaculairst is dat we een nieuwe brievenbus hebben besteld, de oude is stuk aan de bovenkant en natte post is wel erg onhandig.

Een ordinaire groene ja, die heb ik altijd al willen hebben. 

Verder kwam Hans even een kopje thee drinken, geven we Krokus een beetje aandacht, doen we wat familiebezoek en doen we een spelletje. Het normale Lanldeeuw bestaan.

Ik ben benieuwd hoe lang we het hier uithouden. Maandag moeten we in ieder geval op de Schapendrift zijn, dan komt de container.
 

Een stoffig woudboerderijtje

Het was dus prachtig toen we vanmorgen wakker werden. Zonnetje, berijpte weiden, helemaal zoals je je dat voorstelt. Maar al te lang konden we daar ook weer niet van genieten, er was werk aan de winkel. Irene ging nog een muurtje verven, terwijl ik de slechte plekken van de vloer onder handen nam. 

Binnen de korste keren was het een grote stofbende. Het was ook meer werk dan ik verwacht had. Maar goed, uiteindelijk konden de schuurmachines in hun kistjes. Voor we tot het waxen overgingen hebben we eerst twee nieuwe gifzakjes bij de spotjes in het plafond aangebracht, die hadden onze huisgenootjes namelijk weten te ontvreemden. Nog tijdens het (dit keer nog beter) bevestigen werd het zakje al aangevallen. 

Kennelijk hadden de muizen honger. Dat zou zo maar kunnen betekenen dat we de toegangswegen van het huis adequaat hebben afgesloten. Na dat karweitje hebben we de geschuurde delen van de vloer in de wax gezet, hebben de boel een beetje opgeruimd en zijn toen richting Hoofddorp vertrokken. 

Nu liggen we op de bank moe te wezen. Krokus is, zoals gewoonlijk als we een poosje weg geweest zijn, pissed off, maar dat komt wel weer goed. De eerste week Schapendrift zit er op. Het was me het weekje wel. Straks lekker naar m'n mandje, daar ben ik wel aan toe. Zelfs zo erg dat de evaluatie van de eerste week even moet wachten. 

Goedemorgen!