14 mei 2022

Nieuwe wanden

Vanmiddag heb ik op mijn gemakkie de twee raamwerken voor de lange wanden in elkaar gezet. Hiervoor heb ik oude staanders gebruikt, dat scheelde hout en zaagwerk. Al met al ben ik best tevreden. Dinsdag verder, morgen en overmorgen zit ik in het westen.








Irene heeft de eerste compost van eigen grond gebruikt om de walnoot die we van Pieter gekregen hebben in te poten. Die staat nu ook op de oprijlaan, naast de aalbes. Ze moest daar eerst ruimte maken en heeft daarom een paar kersenboomjes gerooid.
 



De "grote walnoot" ontluikt ook verder. Toen ik daar een foto van wilde maken werd ik alleen afgeleid. Eerst door vliegenporno, toen door een kwikstaartje. 



Kwikstaartjes zien we momenteel veel, voornamelijk op de oprijlaan. Ik ga proberen er een behoorlijke foto van te maken. Van die walnootfoto is het niet meer gekomen. Volgende keer dan maar.

Volgens mij eten we raapstelen...







2en4

Irene en ik hadden allebei behoorlijk last van de booster. D.w.z. de prikplek was pijnlijk,  het gaat gelukkig wel al weer beter.

Eergisteren zag ik twee puttertjes in de prunus, maar toen ik mijn camera gepakt had waren de vogels al gevlogen. Wel werd het definitieve bewijs geleverd dat er pimpelmezen in het Achterhuis broeden. Wij geven alles namen, zo ook de nestkastjes. We hebben de Tweet, de Landleeuw, het Mussenhotel en het Achterhuis. In de Tweet zitten koolmezen.
 
Vanmorgen zat er overigens een specht op het Achterhuis te kloppen... Als dat maar goed gaat.



Ik had het plan opgevat om een beetje met de raamwerken voor de wanden aan de gang te gaan, maar toen ik wat balken pakte besefte ik plotseling dat het geen 2en4'tjes waren (38x89mm) maar 2en3'tjes (38x64mm). Dommedommedom. Gelukkig konden we bij Erik de boel omruilen, "de deur staat open". Zo gezegd, zo gedaan. Hadden we meteen de gelegenheid om eens rustig al zijn vlindermachines te tellen. Dat waren er acht, een vlindertuin is er niet bij.
 




Weer thuis hebben we geluncht en toen ben ik met de raamwerken aan de gang gegaan. Dat duurde niet lang, want Edy kwam langs. Die zocht kennelijk een excuus om aan de wijn te gaan, want hij had een fles van zijn zelfgemaakte wijn bij zich die hij graag met ons wilde nuttigen. Zo gezegd, zo gedaan. Het was lekker weer en we hebben in de tuin die fles soldaat gemaakt en naar Edy zijn monologen geluisterd tot ik (gelukkig) en het aan de gang moest. Beetje opruimen, boodschappen doen en koken. 


Het is gelukt, de pasta met zalm en courgette is dan uiteindelijk op tafel gekomen!


's Avonds kwamen George en Joukje langs. Kletsen en kaarten, dat was weer erg leuk.

Gisteren zag ik dat de vos in de paardenwei stond. Nee, niet een Vulpes Vulpes maar de bruine pony van Henk Roel die, hoogzwanger en wel, door het schrikdraad gebroken was. 


Kennelijk vond ze het gras in de buurwei groener, waarschijnlijker is dat ze ergens van geschrokken is. Als goede buur die je probeert te zijn heb ik George ingelicht, die het edele dier weer teruggeleid heeft naar de haar toebedeelde plek in de wei.

Er wordt overal druk gemaaid en gisteren was de koeienwei aan de beurt, vandaag wordt er druk gekeerd en rillen gemaakt. De geur van vers gemaaid gras, heerlijk. 




Gerard kwam even koffie drinken, altijd gezellig. En toen ging ik eindelijk aan de gang met de raamwerken. Het was weer even even in het geheugen en het blog graven om uit te vissen hoe het ook al weer zat en ik moest even bedenken hoe ik het dit keer ging doen (iets met lange balken die ik niet meer heb omdat die voor het dak gebruikt zijn). Uiteindelijk heb ik de vier lange liggers gemaakt.






's Avonds zijn we naar de film "Silence of the tides" in het Buurthuus geweest. 

Silence of the tides is een film uit 2022 van regisseur Pieter-Rim de Kroon, een overdonderende docu over het Waddengebied.

Ik vond het alles behalve overdonderend, meer een getruukte ansichtkaartenfilm. 

Ik denk dat het WK molshopen maken dit jaar op onze oprijlaan georganiseerd wordt.


Minder schadelijk, maar wel héél zielig zijn de meikevers die op hun rug liggen te creperen.


Waanzinnig goed nieuws op het walnotenfront. Irene heeft die de laatste tijd elke dan wat water gegeven en nu lijkt ie te gaan uitlopen.



Irene is verder druk met de moestuin en de fruittuin.


Dagelijks oogst ze radijsjes en het lijkt er op dat we van de week raapstelen uit eigen tuin gaan eten.

Ze dacht de kippen blij te maken met een oude boomstronk vol insecten. Dat viel tegen. Wel opvallend veel vogelgeluiden!


Zo tijd om wat te gaan doen. Beetje zagen en schroeven in de zon, daar lijkt het perfect weer voor en die schuur moet ook een keer af.


11 mei 2022

Boosteren in Steenwijk

De avondzon was gisteravond weer eens prachtig.


Vanmorgen had ik plotseling weer last van mijn rug, gelukkig trok dat in de loop van de dag weg. 

Ik heb de Vitens aannemer gebeld. De uitkomst was duidelijk, zij leggen geen mantelbuis aan, zoek het maar lekker uit. 

Toen ben ik maar de bijzetplankjes voor de laatste keer gaan lakken. Project afgerond.


In dat glas zit witte vemouth (voor de goede orde, dat was rond borreltijd). Dat drink ik nooit, maar de Lidl verkoopt geen rode Martini...


Na het lakken had ik nog net mooi tijd om voor de lunch even te maaien. Dat was al weer hard nodig. Jammer van die molshopen.



Irene is de hele morgen bezig geweest met het gaas in de geheime wei. 

Na de lunch zijn we naar Steenwijk gefietst voor onze boosterprik. Het was heerlijk fietsweer en een lekker tochtje.




Weer thuis hebben we de aanhanger aangekoppeld en zijn we naar Steggerda gereden om bij Erik hout en schroeven te halen. Ik kan nu dus beginnen met  raamwerken voor de wanden van  schuur.




We hebben meteen even gevraagd of Erik iets met die mantelbuis kan. Binnenkort komt hij even kijken.

Zojuist is het hier zowaar gang regenen. Niet veel, maar toch.


Al met al en prima dag.

10 mei 2022

Op hoop van regen

Dat was ijdele hoop, een paar spettertjes, meer is er niet gevallen helaas. Terwijl het er de hele dag toch veelbelovend uitzag.


Irene heeft vanmorgen boodschappen gedaan. Wat nam ze mee? Spinazie! Tuurlijk, wrijf het maar in. 


Vervolgens heeft ze het laatste stuk terras onkruidvrij gemaakt en de moestuin verzorgd.


Ik ben in de watermetermaterie gedoken. Ik hoop met de aannemer van Vitens een deal te kunnen sluiten dat zij de mantelbuis aanleggen als ze hier toch bezig zijn. Voor hun waarschijnlijk een klusje van niks terwijl het voor mij eindeloos klooien is. Ik wacht nu tot Vitens terug belt zodat ik dat kan gaan regelen.

Ik heb de vogel weer vastgeplakt. Die was van z'n schommel gevallen, gelukkig in het gras.



De bijzetplankjes zijn geschuurd en voor dee eerste keer gelakt. 



Omdat ik toch even lak moest halen ben ik meteen even doorgereden naar Boijl om legkorrels voor de kippen, en potgrond te halen.


Ik zag op de NOS site dat er een maaimachine-bende is opgerold. Een goede zaak!


De hoornaar kwam nog een paar keer voorbij vliegen en Irene ontdekte een spinnennest op de deur van de geitenschuur.


Dat was de dinsdag.