Lui

Was er gisteren op, of eigenlijk na de valreep toch nog dierennieuws. Tijdens het on-line Keezen met Hans en Jolanda stuitte Irene, toen ze naar het toilet liep, op een baby-salamander. Geen idee hoe die daar terecht kwam, waarschijnlijk lopend.

En zojuist zat er weer een kikker in de badkamer. Toch vreemd, we hebben de hele dag de deuren dicht gehad. Misschien dat Krokus er iets mee te maken heeft.

Vanmorgen kwam Joukje, de vrouw van George, koffie drinken. Dat was bere gezellig en we hebben uren over alles en nog wat zitten praten. Ik heb meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om te informeren of we eens de boerderij van haar broer kunnen bezoeken. Dat gaat ze regelen. Ik ben toen ik in de vierde klas van de lagere school zat eens op bezoek geweest op de boerderij waar juf Verheij woonde geweest. Daarna heb ik nooit meer een boerderij bezocht, behoudens een paar boerderijcampings, maar dat is toch anders. Nu we midden in agrarisch gebied wonen kijken we toch met andere ogen naar die wereld. We weten nu dat we er eigenlijk maar weinig van af weten. Tijd dus om daar verandering in te brengen (al waren we daar natuurlijk al mee bezig, ik vraag iedereen de hemd van het lijf) en dat gaat nu gebeuren. Leuk! 

Na de lunch wilde ik eigenlijk naar de menwedstrijd van de menvereniging Noordwolde, alleen het was behoorlijk gaan regenen en daar had ik effe geen zin in. Maar binnenkort gaan we absoluut eens kijken. 

Irene is brandnetels gaan weghalen, ik ben op internet in de wereld van tweedehands deuren gedoken, kijken of ik iets voor de schuur kon vinden. Tot nu toe niet. Ik weet ook helemaal nog niet of ik het überhaupt een optie vind. 

Helemáál niks doen was geen optie en dus heb ik de laatste brandnetels voor mijn rekening genomen. 

En dan loop ik met mijn super brandnetelplukhandschoenen en een kruiwagen vol brandnetels langs Lasse, en dan zie ik achter hem een ècht paard... zo gaaf!

We zien het overigens heel langzaam herfst worden. De bomen beginnen te verkleuren en de eerste bladeren vallen... 

Behalve die kikker geen dierennieuws, ook weer niks op de WC. Nou, een klein nieuwtje dan. Ik heb de eerste roodborstjes gesignaleerd sinds het voorjaar. Er verschijnen wel veel spinnen, ik voorzie binnenkort spinnenfoto's.

Dat was het. Ik ga morgen klussen in Vijfhuizen, Irene heeft familiedag in Katwijk.

Weg zon

Ondanks dat het er sombertjes uitzag was het best warm. Om een uur of vier, net toen Irene bijna klaar was met haar hekje in de Tenco te zetten, ging het onweren. Voor mij het moment om maar te gaan stofzuigen.

Vanmorgen heeft Irene het nodige snoeiwerk verricht aan de kant van de paardenwei. 

Gisteren zagen we dat de paarden gescheiden waren, eentje stond er apart. Nu worden de paarden vaak verweidt, maar dat er een apart gezet was hadden we nog niet gezien. Het raadsel was vlug opgelost toen George vanmorgen ten tonele verscheen, dat ene paard bleek ontsnapt. Volgende keer weten we dus wat ons te doen staat, George bellen. We maken vaak een praatje met George, altijd leuk en nuttig. Zo konden we nu even regelen dat we vanaf de paardenwei konden snoeien. 

Ik heb de balkjes waar het kozijn aan vast zit weer gemonteerd en twee staandertjes op maat gemaakt (handig zo'n zaagtafel) en in de Tenco gezet. 

Verder heb ik het raadsel van de plas in de schuur ontrafeld. Het was geen water maar olie van de kettingzaag. Die had ik verticaal aan de muur hangen met als gevolg dat de olie er uit liep. Nu heb ik hem aan een zelfgemaakt beugeltje horizontaal opgehangen. 

Het zaagsel uit mijn stofzuiger kon ik goed gebruiken om de olie mee te absorberen.

Tijdens de het avondeten verscheen er een regenboog boven de boswal. In het echt was het een stuk mooier dan op de foto. 

Voor het eerst heeft Irene haar regenmeter afgelezen. 8mm regen was de score.

Wat wij ons al sinds wij hier wonen afvragen is of er ooit een collectant aan de deur zou komen. Het antwoord is ja. Vandaag kwam er een dame de oprijlaan opgefietst die collecteerde voor het KWF.

Geen dierennieuws vandaag.

Geen puf

Niet vooruit te branden was ik vandaag. Het zal wel de weerslag zijn van het harde werken van gisteren. Vanmorgen heb ik een beetje rondgelummeld, Irene een beetje geadviseerd over haar kippenrenhek en een piep klein beetje opgeruimd bij de bouwplaats. 

Irene heeft momenteel maar één doel in het leven, de ren afmaken. Het hek is af, nu is ze bezig met de palen te slaan waar het gaas aan komt.

Vanmiddag vond ze het genoeg, te heet om te werken, en is ze lekker gaan zwemmen. Ik heb van arremoede maar een aanhangwagen groenafval weggebracht en bij thuiskomst weer gevuld. En omdat ik toch langs de Praxis kwam heb ik meteen maar een haakje meegenomen voor het kippenrenhek omdat ze zulke kleine haakjes bij de Kluswijs niet verkopen.

Dat was het wel qua werkzaamheden.

De paarden van George staan nu de hele dag naast ons te grazen. Dat maakt nog aardig wat geluid, maar is niet storend. Net als de lucht die ze verspreiden. Dat gaat regelmatig ook met aardig wat geluid gepaard trouwens. Wat wel storend is, is dat we nu onvermijdelijk geconfronteerd worden met paardenvliegen. En die steken. Krokus zit regelmatig tussen de beplanting door naar de paarden te gluren, ze vind het duidelijk best spannend, die grote beesten.

Over beesten gesproken, de WC had wederom niets opgepikt vannacht. Dat wil ook weer niet zeggen dat ik helemaal niets te melden heb van het beestenfront. Vanmorgen trapte ik bij de schuur namelijk bijna op een rups van Groot Avondrood, een nachtvlinder die al eerder in het blog voorbij is gekomen. Het blijft een imposante verschijning (voor een rups dan). Ongeveer 8 cm lang en zo zo dik als mij  pink.

De lange bruine rups wordt ook wel olifantsrups genoemd en trekt bij verstoring zijn kop iets in en beweegt dan zijn 'nek' heen en weer. Door de oogachtige niervormige vlekken en spits toelopende 'kop' (eigenlijk de voorzijde van het lichaam) lijkt hij nu op een slang, waar hij zelfs tuinierende mensen mee aan het schrikken maakt.

En weer had ik zojuist bijna een wesp in mijn mond. Een beetje onbezorgd een glaasje Martini drinken is er niet bij, je moet bij elke slok op je hoede zijn.

Plantennieuws is er ook. Irene ontdekte dat er olijfen aan onze olijfbomen zitten! Twaalf in getal, niet genoeg voor wat dan ook, maar toch. Wij zijn er blij mee.

En dan blijken we ook nog eens de krant gehaald te hebben (Stellingwerf, een regionale krant). D.w.z Irene, op de foto bij het verslag van de rondleiding bij de Linde staat ze prominent in beeld. Ik had een wat bescheidener positie buiten beeld ingenomen, zoals van mij te verwachten was natuurlijk.

 Dat was hem weer.

Zuid-Oost passage

Geen WC-beelden vannacht, maar wij houden dapper vol.

Irene is aan de gang gegaan met het hek voor de kippenren terwijl ik de houtberg verder opgeruimd heb. 

De houtopslag begint goed gevuld te raken, terwijl we nog maar een klein boompje en wat takken gesnoeid hebben...

Toen dat klaar was heb ik me achter de "berg" waar de coniferen op staan met de trimmer en de takkenschaar een weg gebaand door de brandnetels en het struikgewas. 

Het was bloedheet, maar goed te doen. 

Terwijl er drie hengsten in mijn nek stonden te hijgen, hopend op een lekker hapje, heb ik uiteindelijk de hele strook vrij gemaakt en hebben we plotseling een passage achter de berg. 

We denken er sterk over om het gaashek daar weg te halen. Omdat wij geen honden hebben heeft het voor ons geen functie en is het eigenlijk alleen maar lastig met onderhoud.

Irene had inmiddels het hek af en richtte zich nu op het hekwerk van de ren. De eerste palen staan inmiddels.

Ik ben gezien de weersverwachting voor de komende dagen maar gaan maaien en heb daarna nog het nodige trimwerk verricht. Na het diner heeft Irene ook nog getrimd.

Dat was onze zonovergoten dag op de Schapendrift.

Moet ik nog wel even twee dingen melden. Het eerste is dat ik een plas water ontdekte in de schuur. Geen idee waar die vandaan komt, dat ga ik nog onderzoeken, maar die verklaart wel de rotte plek in het kozijn. Ik snapte maar niet dat ik die over het hoofd gezien had. Nu blijkt dat het kozijn geruime tijd in die plas gestaan heeft.

Het tweede is dat ik tijdens het hout verplaatsen een voor mij onbekende naaktslak tegen kwam. Ik hoopte natuurlijk een nieuwe soort ontdekt te hebben, maar helaas, het blijkt een vrij algemene soort te zijn, de Tijgerslak. Wel een fraai beest trouwens.

Net als deze specht in de avondzon trouwens.

 

Dat was het voor vandaag.

 

Ik heb mijn wagen vol geladen...

...vol met ouwe takken. 

Het was een vreemde ervaring om met de auto door de wei van George te rijden, bijna IJslands op de een of andere manier. Hek open, hek dicht, hobbel de bobbel door de wei, langs de paarden naar de composthoop. De wei is veel groter als je er door rijdt en ons huis ziet er ook anders uit. D.w.z., je ziet meteen waar gewerkt moet worden qua groenbeheer. 

De foto's zijn niet helemaal je dat omdat ik de flitser aan had staan. Maar goed, na enig opleukwerk geeft het toch een aardig idee.

De nog niet gecomposteerde bende lag al gauw in de kar, de aarde/compost hebben we in de bakken gelaten. Dat vullen we later aan met moestuinaarde, waarvan we nog een aantal zakken hebben liggen. Ik wil de bakken ook nog op hoogte brengen, maar dat is voor later. 

Tijdens de werkzaamheden kwamen we een aantal kikkers tegen en verstoorden we een muizennest. Paniek! Bij de muizen dan. Gelukkig wisten ze allemaal te ontsnappen.

Met een bijna volle kar zijn we weer naar huis gereden, onderweg wel nog wat hazelnootsnoeisel van de oprijlaan ingeladen.

Ik ben toen het gerepareerde kozijn gaan gronden, Irene is kippengaas gaan halen voor de ren. 

Ze kwam thuis met kippengaas, kippenvoer en strooisel voor in het hok. Geen idee waar we dat muisveilig moeten opbergen...

Omdat ik toch lekker bezig was heb ik de kettingzaag ter hand genomen en de Prunus achter de coniferen een koppie kleiner gemaakt. Is de ene kar nog niet geleegd of ligt de volgende lading al weer klaar.

Om drie uur zijn we naar de Hoeve gereden voor de rondleiding door de natuur in wording bij de Linde. Een boswachter van Staatsbosbeheer leidde ons door de flank van het beekdal en vertelde over het project (meer natuur, meer diversiteit), hoe dit te realiseren (afplaggen, meanders terug, sloten dempen of juist graven etc.) en de problemen (weerstand bevolking, invasieve grote waternavel) . Het was natuurlijk perfect weer voor een wandeling en het was dan ook een leuke, interessante ervaring. Na 1,5 uur waren we weer terug. Tijd om wat te drinken, het blog bij te werken en tevreden terug te kijken op een vruchtbare dag. 

Jammer dat de WC (die vannacht op de walnoot gericht stond) niks te melden had. Althans, ik kan niks belangwekkends ontdekken op de video.

 

 

 Het is best uit te houden hier...