De Zwarte Ruiter

Gistermiddag kwam Henk Roel Pastel terugbrengen. Die was samen met Max een paar dagen geleden opgehaald omdat Pastel haar hoeven gekapt moesten worden en de tandarts langs kwam. Pastel is dus terug, Max niet, die staat nu bij Henk Roel. Anders blijft hij maar bij Pastel drinken en dat is te belastend voor de oude dame (23 jaar).

Tijdens het avondeten zagen we de grondmist opkomen, altijd mooi.

Vandaag was het opnieuw een onverwacht heerlijk zonnige dag.

Na de koffie in de zon ben ik aan de gang gegaan met de nieuwe ruiter. Die heb ik uit en potdekselplank gezaagd en de zaagkanten gebeitst. 

Omdat ik toch met de beits bezig was, heb ik meteen maar de kopse kanten van de potdekselplanken aan de paardenweikant nog even meegenomen.

Omdat de nieuwe ruiter iets dikker is dan de oude ruiter moest ik wel de bevestigingsbeugeltjes opnieuw plaatsen.

Maar het was zoals gezegd heerlijk weer, dus het was goed toeven op het dak. Wat ook erg prettig was, was dat ik lekker bezig kon zijn zonder de hele tijd aan mijn rug te denken. Dat is wel heerlijk, gewoon weer ontspannen kunnen werken. Wat dan weer minder was dat een overvliegende vogel precies op mijn hand wist te schijten. Gelukkig was het geen ooievaar.

Ook de boterhammen met Banos(!) werden in de zon genuttigd.

Toen de ruiter er eenmaal op zat ben ik de dubbele panlatten voor de bovenste halve pannen gaan monteren. Precies toen ik die er aan één kant van het dak op had zitten ging het regenen en ben ik op gaan ruimen.

Irene heeft vandaag weer veel overtollig groen geruimd. Ook tegen de paardenwei. Nadat ze haar kennismaking met het schrikdraad aldaar hernieuwd had, heeft ze toch maar even de stroom er af gehaald.

Meer valt er niet te vertellen. We hebben best hard gewerkt en zijn zeer tevreden met de resultaten. Vanavond geen grondmist, wel een prachtige avondzon op de boswal.

Banos

Maandag en dinsdag heb ik bij Jan Peter geholpen zijn oude keuken te slopen en af te voeren, en wat leidingwerk te doen voor de nieuwe keuken. De enige foto die ik van twee dagen noeste arbeid heb, is er een van de bestaande afvoer in de kruipruimte die ik maakte om e.e.a. voor Jan Peter te verduidelijken die zich bovengronds bevond. 

Gezien mijn postuur ben ik met dit soort klussen altijd de "aangewezen mol". Ik heb daar geen problemen mee hoor, overall aan en gaan! We hebben goed gewerkt en op één piep klein beetje wateraansluitingen na hebben we alles gedaan wat we wilden en kon ik nog even in Vijfhuizen een kopje thee drinken en het nieuwe dak bewonderen. 

Dat is een behoorlijk omvangrijk project en het gaat bepaald niet van een leien dakje. Gelukkig voor Geert en Francien is het eind van de klus in zicht. 

Irene heeft met Pelle, die op de terugweg van Noorwegen in Noordwolde langs kwam, bomen geplant, de leiboom gesnoeid, kleren gewassen en de schuur bewonderd.

Toen ik het thuisfront dinsdagmiddag meldde dat ik rond zevenen verwachtte thuis te zijn, besloot Pelle een uurtje langer te blijven, zodat we elkaar nog even konden zien. Ondanks de spits had ik geen file en dus was ik inderdaad rond zevenen thuis, waar mij een enorme verassing wachtte...

Pelle had zijn uiterste best gedaan om in Noorwegen een potje Banos voor mij te bemachtigen, alleen wilde dat niet lukken en ik had me daarbij neergelegd.

Zoniet Pelle. Die had toch niet veel beters te doen in Kristiansand, waar hij op de boot moest wachten. Uiteindelijk werd hij beloond voor zijn inspanningen, in supermarkt numero acht had hij eindelijk beet (zonder mij op de hoogte te stellen).

Maar liefst 10 potjes heeft hij voor mij meegenomen! En aangezien hij constant moet woekeren met de weinige ruimte die hij heeft voor bagage, had hij zichzelf met een probleem opgezadeld. Door zoveel mogelijk kleren aan te trekken kon hij in zijn tassen enige ruimte creëren voor een aantal potjes, de rest heeft hij in zijn zakken gepropt. Nodeloos te zeggen dat ik ontzettend blij was met de Banos en ontroerd dat hij zich al die moeite getroost had voor een paar potjes boterhambeleg voor zijn vader.

We hebben nog gezellig een paar uur zitten kletsen waarna ik hem naar het station in Steenwijk gebracht heb.

Vandaag hebben we heerlijk in de zon koffie gedronken.

Daarna heb ik tussen de buien door een beetje met de ruiter en de dakpannen gerommeld. Ik heb besloten een nieuwe ruiter te maken in plaats van de ouwe aan te passen. De ouwe is toch al niet al te recht en die aanpassen is bijna net zo veel werk. Als het weer het toe laat, doe ik dat morgen en dan kan ik echt aan de gang met de pannen.

Vanmorgen kwam ik op de oprijlaan een parelstuifzwam tegen.

Correctie

Het was vandaag lekkerder weer dan ik verwachtte en dus besloot ik van de gelegenheid gebruik te maken om de panlatten en de ruiter goed te zetten. Het zal de regen van vrijdagmiddag zijn geweest waardoor we iets te gehaast, en daardoor niet netjes, gewerkt hebben. Toen ik de ruiter eenmaal recht gemonteerd had, had ik meteen een goed referentiepunt voor de panlatten. Rond vieren kon ik tevreden constateren dat alles netjes op zijn plek zat. 

Daar ben ik blij mee omdat ik nu bijna klaar ben om pannen te leggen. Ik moet alleen nog een iets hogere ruiter monteren. De komende dagen zal daar niets van komen, omdat ik Jan Peter ga helpen met het slopen van zijn oude keuken en wat leidingwerk.

Tussen het dakwerk door zijn we even naar George en Joukje gefietst om het nieuwe veulen te bewonderen. Een prachtig beest (sprak de kenner), maar nog niet gewend aan mensen en dus nog wat schuw. Hij heet nu nog Special Star, maar dat kan nog veranderen. Gezien het feit dat hij nog een schimmel wordt, is Silver Star een optie.

Verder hebben we een rondje over ons land gemaakt om de plekken te bepalen waar we de twee kastanjes en drie eiken die we van Roy en Bar hebben gekregen willen planten. Nu het weer wat natter is kunnen we dat eindelijk doen.

Irene heeft de struiken die Willie gisteren kwam brengen op de oprijlaan geplant.

En ze heeft gemaaid. Dat moest gebeuren, alleen was het wachten op het moment dat het gras droog zou zijn. Vanmiddag dus. Het is bizar hoe weinig we dit jaar gemaaid hebben. Dat had natuurlijk alles te maken met de droogte. Gelukkig is ons gras al weer bijna helemaal groen.

Dat was het voor nu. Morgen naar Hoofddorp, even lekker ergens anders klussen. Mis ik wel Pelle, die op weg naar huis hier even langs komt.