De Zwarte Ruiter

Gistermiddag kwam Henk Roel Pastel terugbrengen. Die was samen met Max een paar dagen geleden opgehaald omdat Pastel haar hoeven gekapt moesten worden en de tandarts langs kwam. Pastel is dus terug, Max niet, die staat nu bij Henk Roel. Anders blijft hij maar bij Pastel drinken en dat is te belastend voor de oude dame (23 jaar).

Tijdens het avondeten zagen we de grondmist opkomen, altijd mooi.

Vandaag was het opnieuw een onverwacht heerlijk zonnige dag.

Na de koffie in de zon ben ik aan de gang gegaan met de nieuwe ruiter. Die heb ik uit en potdekselplank gezaagd en de zaagkanten gebeitst. 

Omdat ik toch met de beits bezig was, heb ik meteen maar de kopse kanten van de potdekselplanken aan de paardenweikant nog even meegenomen.

Omdat de nieuwe ruiter iets dikker is dan de oude ruiter moest ik wel de bevestigingsbeugeltjes opnieuw plaatsen.

Maar het was zoals gezegd heerlijk weer, dus het was goed toeven op het dak. Wat ook erg prettig was, was dat ik lekker bezig kon zijn zonder de hele tijd aan mijn rug te denken. Dat is wel heerlijk, gewoon weer ontspannen kunnen werken. Wat dan weer minder was dat een overvliegende vogel precies op mijn hand wist te schijten. Gelukkig was het geen ooievaar.

Ook de boterhammen met Banos(!) werden in de zon genuttigd.

Toen de ruiter er eenmaal op zat ben ik de dubbele panlatten voor de bovenste halve pannen gaan monteren. Precies toen ik die er aan één kant van het dak op had zitten ging het regenen en ben ik op gaan ruimen.

Irene heeft vandaag weer veel overtollig groen geruimd. Ook tegen de paardenwei. Nadat ze haar kennismaking met het schrikdraad aldaar hernieuwd had, heeft ze toch maar even de stroom er af gehaald.

Meer valt er niet te vertellen. We hebben best hard gewerkt en zijn zeer tevreden met de resultaten. Vanavond geen grondmist, wel een prachtige avondzon op de boswal.