21 november 2020

Sheepdrift

Woensdag hebben we de Landleeuw weer aan kant gemaakt voor de bezichtigingen van donderdag en vrijdag. Donderdag moesten wij om 09.15 weg zijn. Irene ging met Pelle shoppen in Amsterdam en ik..., ik had niets bedacht. Natuurlijk kon ik heus wel even terecht bij Hans en Jolanda of Geert en Francien of zo, maar ik koos er voor om bij Jan Peter in te breken en lekker op de bank een krantje te lezen. Even rust.

De bezichtigingen waren niet onverdeeld positief. Eentje had afgezegd en de overige drie liepen niet over van enthousiasme. Vrijdag kwam de eerste niet opdagen, de twee anderen leken in ieder geval wel belangstellend. Afwachten dus. Maandag weer een bezichtiging. Het loopt dus, in weerwil van alle verwachtingen, niet bepaald storm. 

Vrijdag stond voor ons niet zo zeer in het teken van de bezichtigingen, als wel in het teken van ons bezoek aan de Schapendrift (in huize Quak/de Boer inmiddels beter bekend als de Sheepdrift). Voor Irene was het de eerste keer na de bezichtiging op 14 oktober dat ze haar nieuwe huis zag.

Wij arriveerden rond 11.00 en het voelde heerlijk om de oprijlaan op te draaien. 

De ontvangst door John en Thysia was meer dan hartelijk. Eerst  hebben we uitgebreid koffie gedronken en gekletst. Voornamelijk over praktische zaken t.a.v. het huis die voor ons nuttig kunnen zijn. Zoals dat de schapenwei momenteel een aantal weken per jaar door iemand wordt gebruikt om schapen op te laten grazen en door weer anderen om paarden te laten grazen. Dat vlak in de buurt Sietze woont, die in de groenvoorziening werkt en tegen een geringe vergoeding kan helpen bij het onderhoud van de heg en de bomen. Dat de buurman stroom voor het schrikdraad uit ons schuurtje haalt (en daarvoor eens per jaar een rollade of zo komt brengen). Waar, voor zover bekend, de leidingen lopen. Waar we hout kunnen kopen voor de kachel. Nuttige contacten etc. etc.

Daarna hebben we een rondje door het huis en de tuin gemaakt. Eigenlijk was alles positief. De keuken en zithoek waren weer groter dan de vorige keer, op de slaapkamer boven is wel verwarming, er zijn maar een paar muren  die geverfd hoeven te worden en ga zo maar door. Wel hebben we besloten de vloer voor de verhuizing te schuren en te lakken, maar ook dat is een overzichtelijk klusje. De enige echte tegenvaller is de plek van de IBA (sceptic tank). Die zit tussen de houtopslag en de kapschuur, precies waar wij de schuur willen bouwen. Daar moeten we dus een oplossing voor vinden. 

En na het zien van deze foto wordt de optie om de boom te kappen om plaats te maken voor de schuur er niet aantrekkelijker op.

Maar als we nu maar een container geplaatst krijgen staat er geen druk op en kunnen we rustig de diverse mogelijkheden bekijken. Voor het containerverhuurbedrijf heb ik een filmpje en foto's gemaakt van de draai naar de oprijlaan zodat zij kunnen beoordelen of het gaat lukken.
Hoopgevend is dat we vandaag een foto van John kregen waarop een vrachtwagen met container op de oprijlaan rijdt.
Meevallers waren er ook. De paardenbox is ruimer dan we dachten. De kast in de bijkeuken blijft staan (die stond bij ons hoog op de prioriteitenlijst en scheelt ons nu toch weer een bezoek aan de Ikea). De buitenkachel laten ze ook achter, daar is vooral Pyrene blij mee. 

Voorts laten ze de op maat gemaakte lamellen in de slaapkamer hangen. We zijn nog in gesprek over wat tuinmeubilair, grasmaaier, spotjes en nog wat dingetjes.

John en Thysia waren erg blij dat wij zo enthousiast over het huis waren en dat we niet de boel plat gaan gooien om er een boerderette neer te zetten. Door hun verhalen en tips worden wij eigenlijk alleen maar nog enthousiaster. De voormalige geiteningang in de keuken bijvoorbeeld (dus niet de varkensingang) is nu een dubbel raam en de perfecte plek om kruiden te kweken.

En wat te denken van de vos die in de zomer door de wei liep (en wel een kippetje lust), de buizerd die vlakbij nestelt (en wel een kippetje lust), de wolf die in de omgeving is gesignaleerd (en wel een schaap èn een kippetje lust) en reeën die dus daadwerkelijk langs je raam lopen. De stilte, donkerte, uitzichten, het houdt niet op. We kunnen niet wachten om dit alles zelf te ervaren en jullie te ontvangen om het met ons mee te beleven.

Na 2,5 uur namen we hartelijk afscheid en zijn even langs Herman en Linda in Giethoorn gereden voor een kopje thee. We bleven tot na het avondeten plakken en waren rond 22.00 pas weer thuis. Moe maar zéér voldaan.

 

 

 

17 november 2020

Hyp, hyp, hypotheek!

Vanmorgen zaten we bij Geert en Francien koffie te drinken toen Tymen van Tyche belde. De hypotheek is rond! Tataradaaaaa...mijlpaal erbij. We hebben er geen moment aan getwijfeld of over in de stress gezeten, maar het is toch lekker dat het geregeld is. Maandag gaan we naar Den Haag om te tekenen. Hopelijk is het Farmers Defence Force dan niet meer in de stad zoals vandaag, want ik weet niet of deze Farmer dat kan verdragen. Het mag dan herfst zijn, zoveel eikels bij elkaar gaat mij te ver. Wat een rukkers.

Vanmiddag zouden we naar Cruquius om ons te oriëteren op een bank, maar we besloten om vanuit Vijfhuizen meteen maar door te fietsen. En dus was het de hele middag winkel in, winkel uit, bank op, stoel af. 




Sommige winkels waren de moeite waard, anderen waren we tegen beter weten in binnengegaan en wilden we zo snel mogelijk weer uit (Pronto, what's in a name). Duidelijk is dat we vrijdag op de Schapendrift even kritisch moeten kijken wat we kwijt kunnen/willen.

 

Uiteindelijk zijn we een stuk wijzer geworden, al hebben we nog geen bank. Wel een hypotheek. En dat is beter dan andersom.

16 november 2020

Nooit meer werken

Vandaag was Irene's allerlaatste werkdag, toch een bijzonder moment. Gelukkig was het afscheid vandaag leuker dan de afgelopen weken. Vandaag geen boze cliënten maar belangstellende en enthousiaste collega's. Gewapend met een zelfgebakken bananencake toog Irene naar haar laatste overleg. Jammer alleen dat het overleg een Zoom meeting bleek te zijn. En laat bananencake zich nou net niet makkelijk door een telefoon, tablet of pc serveren. Gelukkig waren er diverse andere collega's ter plaatse om zich over de cake te ontfermen. 

Van Debbie (leidinggevende) kreeg Irene bij wijze van afscheidscadeau een zgn. insectenhotel. En aangezien dat hoog op Irene's lijstje stond was het een schot in de roos. 

Haar allerallerlaatste werkzame uren bracht ze bij een cliënt door. Er werd cake gebakken en er werden spelletjes gespeeld. Dit was meer zoals Irene het zich had voorgesteld, een gezellig afscheid met een dankbare cliënte die zowaar ook nog met cadeautjes op de proppen kwam. Eind goed, al goed! 

Zelfs ik liet mij op deze memorabele dag van mijn attente kant zien, het moet niet gekker worden. Het werd een bosje bloemen. Eigenlijk wilde ik een geranium kopen, maar daar had ik even de puf niet voor.

Naast de afscheidscadeaus was er nog meer "buit" vandaag. Vraag me niet hoe het zit, maar iets met mantelzorg leidde er toe dat Irene ergens een cadeau mocht uitkiezen. De lijst met mogelijkheden was lang maar uiteindelijk viel de keuze op een grastrimmer. Gezien de grootte van ons gazon en de lengte van de oprijlaan een absolute must, en daarom een welkome aanvulling op ons machinepark (dat tot nu toe bestaat uit een nooit gebruikte kettingzaag en een veel gebruikte electrische snoeischaar).

 
Irene gestopt met werken, weer een mijlpaal bereikt! Maar achter de garaniums zitten is er voorlopig niet bij. De Schapendrift roept, ze moet aan de bak!


 


 

 





15 november 2020

Vrijdag kijkdag

Terwijl ik zielig op de bank lig te dweilen (ziek, zere rug, koppijn) heeft Irene voor aanstaande vrijdag een afspraak gemaakt met John en Thysia, de huidige eigenaren van Schapendrift 9. Wij willen wat dingen opmeten en hebben een waslijst met praktische vragen, variërend van het soort gebruikte verf, tot hoe zij de schapenwei onderhouden. Bovendien kunnen we niet wachten om er gewoon weer even te zijn. Voor Irene wordt het tenslotte pas de tweede keer dat ze ons nieuwe optrekje gaat bekijken. Het blijft een bizar idee dat je een huis gekocht hebt dat je maar een half uurt hebt bekeken. Maar goed, zo gaat dat. Verder is het een beetje een rommelige tijd. De hypotheek lijkt bijna rond, de eerste bezichtigingen van de Landleeuw staan gepland (komende donderdag en vrijdag) en de verhuizing is in principe geregeld (behalve de definitieve datum). Het is nog wat vroeg om dozen te gaan pakken (eerst maar eens de bezichtigingen van de Landleeuw achter de rug hebben). 

Intussen houden wij ons bezig met allerlei regeldingetjes. Internet, verzekeringen, container, dat werk. Of we een container geplaatst krijgen wordt nog spannend. De vrachtwagen (met kraan) moet wel de oprijlaan op kunnen draaien, dat wordt nu bekeken. Als dat onverhoopt niet lukt moeten we wat verzinnen...

Naast de regeldingetjes verdiepen we ons verder in zaken die ik eerder al genoemd heb, zoals een kruiwagen, een bank, verlichting etc.

Wel heb ik inmiddels meer duidelijkheid over wat er mag qua vergunningvrij bouwen van de nieuwe schuur. De ambtenaar vergunningverlening had namelijk een verhelderende tekening met de brochure "Vergunningvrij bouwen" meegestuurd, die had ik alleen niet gezien. Beetje dom.

Uit de tekening blijkt dat de voorkant van het huis, zoals Irene en ik al vermoedden, aan de tuinkant ligt en dus niet aan de oprijlaan-kant. En dus kunnen we de schuur bouwen waar wij dat willen, namelijk ergens waar nu de carpoort, schuur, houtopslag en kapschuur staan. Wat ik mij alleen niet gerealiseerd had was dat er direct naast de carport een boom staat. Dat is een probleem als wij daar een 5 meter hoge schuur willen plaatsen. En dus wordt het of de boom weg, of de schuur àchter de carport neerzetten. Dan moet ik alleen wel eerst ook de kapschuur afbreken en dat was niet het plan. De carport kan dan wel weer blijven. Daar moeten we vrijdag dus even goed naar kijken.

En misschien dat ik dan ook de zitmaaier die onder de carport staat ter sprake breng. Wellicht valt er iets te regelen... 

Zo rommelen wij dus door. Morgen heeft Irene haar laatste werkdag, woensdag de Landleeuw op orde maken voor de bezichtigingen en vrijdag naar de Schapendrift. En dat laatste kijken we ontzettend naar uit!