16 november 2020

Nooit meer werken

Vandaag was Irene's allerlaatste werkdag, toch een bijzonder moment. Gelukkig was het afscheid vandaag leuker dan de afgelopen weken. Vandaag geen boze cliënten maar belangstellende en enthousiaste collega's. Gewapend met een zelfgebakken bananencake toog Irene naar haar laatste overleg. Jammer alleen dat het overleg een Zoom meeting bleek te zijn. En laat bananencake zich nou net niet makkelijk door een telefoon, tablet of pc serveren. Gelukkig waren er diverse andere collega's ter plaatse om zich over de cake te ontfermen. 

Van Debbie (leidinggevende) kreeg Irene bij wijze van afscheidscadeau een zgn. insectenhotel. En aangezien dat hoog op Irene's lijstje stond was het een schot in de roos. 

Haar allerallerlaatste werkzame uren bracht ze bij een cliënt door. Er werd cake gebakken en er werden spelletjes gespeeld. Dit was meer zoals Irene het zich had voorgesteld, een gezellig afscheid met een dankbare cliënte die zowaar ook nog met cadeautjes op de proppen kwam. Eind goed, al goed! 

Zelfs ik liet mij op deze memorabele dag van mijn attente kant zien, het moet niet gekker worden. Het werd een bosje bloemen. Eigenlijk wilde ik een geranium kopen, maar daar had ik even de puf niet voor.

Naast de afscheidscadeaus was er nog meer "buit" vandaag. Vraag me niet hoe het zit, maar iets met mantelzorg leidde er toe dat Irene ergens een cadeau mocht uitkiezen. De lijst met mogelijkheden was lang maar uiteindelijk viel de keuze op een grastrimmer. Gezien de grootte van ons gazon en de lengte van de oprijlaan een absolute must, en daarom een welkome aanvulling op ons machinepark (dat tot nu toe bestaat uit een nooit gebruikte kettingzaag en een veel gebruikte electrische snoeischaar).

 
Irene gestopt met werken, weer een mijlpaal bereikt! Maar achter de garaniums zitten is er voorlopig niet bij. De Schapendrift roept, ze moet aan de bak!


 


 

 





Geen opmerkingen:

Een reactie posten