Nog niet goed, maar onmiskenbaar beter. Niet dat ik nog erg ziek was, ik had alleen totaal geen puf. Zelfs gisteren had ik het nog helemaal gehad toen ik een stukje gestraat had. Gelukkig kwam Joukje even langs om te vragen hoe het ging, had ik even pauze.
Gisteren vond ik ook de krant halen nog een hele opgave, vandaag ging het gelukkig een stuk beter. Woensdag ben ik uiteraard wel gaan stemmen en vrijdag ben ik naar de film geweest, "Wildernis in Drenthe".
Zoals de titel reeds doet vermoeden, een natuurfilm. Mooie plaatjes, verder vond ik het niet zo veel. Maar alle respect voor het echtpaar dat hem gemaakt heeft. Met beperkte middelen hebben ze toch maar mooi een film gemaakt.
Irene was de afgelopen week ook nog allerminst fit, maar heeft wel activiteiten ontplooid. Zo is ze zaterdag met Pelle naar Soldaat van Oranje (de musical) geweest. Niet omdat ze zo dol is op musicals, maar ze wilde er ooit eens eentje zien, vandaar.
Gisteren is ze naar Jeanet gegaan, vandaag hebben ze Zwolle bezocht.
Ik ben vandaag begonnen met het opruimen van de schuur en heb inmiddels twee van de drie breekmessen die ik kwijt ben geraakt terug gevonden.
Daarnaast heb ik uitgedokterd wat ik aan materiaal nodig heb voor de stellingkast en me een beetje over de stroomvoorziening gebogen. Kortom, ik ben weer bezig. Die stroom is wel een dingetje. Ik had gehoopt dat ik met de huidige stroom voorlopig vooruit kon, maar dat gaat dus niet. En dus moet ik een extra kabel leggen, iets waar ik even helemaal geen zin in heb. Maar goed, het moet gebeuren.
Aan de vogelgeluiden is te horen dat de lente in aantocht is, het is en getjilp en gekwetter van jewelste. Bovendien worden de nestkastjes druk geïnspecteerd en in sommige wordt al een nest gebouwd.
De afgelopen dagen zijn er ook veel spreeuwen en duiven. Nou vind ik een groep spreeuwen niet zo bijzonder, maar een hele kudde duiven heb ik nog niet eerder gezien. De duiven en spreeuwen trekken best wel gezamelijk op. Ze foerageren gezamelijk in het gras en zitten gebroederlijk naast elkaar in de bomen.
Af en toe komen er een paar kraaien langs om ze allemaal weg te jagen, dan vliegt er een wolk spreeuwen de ene kant op en een wolk duiven de andere kant, om even later weer in de boswal te hergroeperen.
De buizerds laten zich ook weer zien en horen, de groene specht laat zich alleen horen. Even dacht ik van de week een stelletje staartmezen te spotten, maar dat bleken witte kwikstaarten te zijn.
Toen ik vandaag in het fietsenschuurtje bezig was, vloog er plotseling en winterkoninkje naar binnen en nam plaats op het reservewiel van de aanhanger. Na een paar seconden elkaar verbouwereerd aangekeken te hebben, poetste hij weer de plaat.
Allemaal leuk en aardig die vogels, maar een beetje ècht lente (met een zonnetje en zo) zou het allemaal nog een stuk leuker maken. Enige voordeel van het huidige miezerige weer... Ik hoef niet te graven. Want een kabel ingraven in de regen, dat ga ik mooi effe niet doen.
