02 december 2021

Koud!

Gisteren dus even op en neer geweest naar het westen. Dat is niet ideaal, het is racen van het ene bezoek naar het andere. Punt is dat ik té graag weer op de Schapendrift wil zijn. Maar volgende keer toch moet ik (we) toch maar weer eens een bezoek met overnachting doen, dat is toch relaxter en dan is er ook tijd om niet alléén de usual suspects te bezoeken. 

Irene was niet mee, die kreeg Joukje met kleinzoon Jisse op bezoek en naar wat ik vernomen heb was het beregezellig. Mijn afwezigheid had ontegenzeggelijk een positieve invloed op de eierproductie, voor het eerst sinds lange tijd had Irene een 100% score.


Irene heeft de nieuwe haak op het hek van de ren gezet. Nog even en ik ben overbodig.


Weer eenmaal thuis was ik niet lekker. Koud, beetje keelpijn en een beetje hoesten. Vanmorgen ging het gelukkig al weer wat beter en in de loop van de dag losten de problemen zich op. Geen Corona dus, waarschijnlijk stond er ergens een orchidee of hyacint of zo, en dan weet je het wel met mij. Alleen wilde het met warm worden niet echt opschieten. 

Het was echt koud vandaag en we hebben zelfs een paar vlokken sneeuw gehad. 


's Middags werd het zowaar zonnig. 



Ik dacht dat een beetje beweging buiten mij goed zou doen, maar veel meer dan een beetje klooien met dakpannen en de afgewaaide top van de dooie boom aan de Schapendrift weg halen heb ik niet gedaan. Tegen de tijd dat ik die top naar de houtopslag gesleept had waren mijn vingers en tenen bevroren en ben ik lekker met de tablet op de bank gekropen. Dingetjes uitzoeken.



Irene constateerde veheugd dat de krulhazelaar flink wat bladeren verloren had in de storm, kon ze lekker bladeren ruimen. 



Dat gaat wel ten koste van de bescherming van de sneeuwklokjes die al opkomen...


Ik blijf me verbazen over hoe snel het hier nat is, dat het water ondanks de zandgrond niet wegzakt. Langs de koeien- en paardenwei staat al weer een behoorlijke laag water. 



We zien zo langzamerhand weer meer vogels in de tuin. Merels, mezen, vinken en natuurlijk onze huisroodborst. Alleen met de spechten schiet het nog niet op.

Kortom, eigenlijk had ik niets te melden.

30 november 2021

Even niks

Vandaag lekker lui geweest. Niks te melden dus. 

Voor degenen die dat niet kunnen verteren...

Zo sterk is een houten schuur dus: Omgewaaide schuur teruggezet 

Moeten de kippen achter slot en grendel?:  Postduiven ter waarde van honderdduizenden euro's gestolen in Steggerda

Te weinig foto's? Nou vooruit, de buit van de Kluswijs:

Veel vet voor weinig.

Vogelpindakaas, spechtenlokker numéro uno

Een haakje voor de ren die altijd open staat

Warme, waterdichte werkhandschoenen maat 10 (met groene bies)

Warme, waterdichte werkhandschoenen maat 8 (met rode bies)

Ik had graag m'n nieuwe fleece, hoodie of trui geshowd, maar ze hadden niets in mijn maat dat mij (aan)stond.

Bij wijze van bonus een foto van Irene, die vandaag twee eieren heeft geraapt en tevreden is over de vorderingen m.b.t. de kippenvoerautomaattraining, bezig met het ophangen van de zojuist verworven vetbollen.

Morgen ga ik even op en neer naar het westen, heb ik zin in. Irene blijft hier.

29 november 2021

Voorbereiding is alles!

En ik maar denken dat het vandaag geen lekker weer zou zijn. De verwachtingen die ik bekeken had waren minder positief dan de werkelijkheid. Het was koud, de plassen en de dakpannen waren bevroren. Vanmorgen was het eerst zonnig, toen buiïg en toen weer overwegend zonnig, eigenlijk gewoon lekker weer. Had ik dat geweten, dan was ik vandaag met de dakplaten begonnen.







De vloer van de schuur was niet meer bevroren maar wel nat. Dat levert altijd prachtige spiegelbeelden op. Vandaag heb ik daar eindelijk een foto van gemaakt, ik had er alleen meer tijd voor moeten nemen.


Vanmorgen heb ik van wat resthout een ladder gemaakt die ik over de nok kan hangen. Daar ga ik een hoop plezier van hebben als ik wèl met de dakplaten aan de gang ga. En als het dak klaar is hoef ik alleen de treden wat te kantelen en dan heb ik een trap die ik in de schuur kan gebruiken om op de zolder te komen. 




Verder heb ik gestudeerd op de dakpannen. Het lijkt er op dat ik niet hoef te hannesen met halve pannen. 11 rijen van 32 pannen zou goed uit moeten komen. 11 x 32 pannen??? Dan kom ik op 352 pannen per kant, oftewel 704 pannen in totaal. Laat ik nou 700 pannen gekocht hebben... Ik was even vergeten dat het dakvlak groter is dan het geraamte dat er nu staat. Gelukkig zijn het courante pannen, dus die vier die ik tekort kom zijn makkelijk te verkrijgen.





Voorts heb ik geprobeerd de dranger die ik nog had liggen aan het hek te maken om de kippen "binnen" te houden. Dat bleek geen optie. Het hek is te zwaar voor de dranger. Ik heb er wel voor gezorgd dat als we het hek een zwieper geven, deze in zijn slot valt.


Irene heeft vandaag (o.a.) weer bladeren geruimd (het eind is in zicht), plantjes in hun winterstalling gezet, de kippen getraind (het gaat steeds beter met de voederautomaat) en paardenvijgen verzameld. Wat zullen de rozen volgend jaar prachtig bloeien!







Al met al best wel een lekkere dag.

 

 

28 november 2021

Laddertje op, trappetje af

Om nou te zeggen dat het lekker weer was..., nou nee. Al werd het in de middag nog even best aardig.

De kippen lijken de voederautomaat door te krijgen, ze hebben er allemaal uit gegeten. Daarbij dient wel aangetekend te worden dat ze nog een beetje geholpen werden door het gewicht dat Irene op het trapplateau gelegd had dat het voer vrijgeeft. Maar het begin is er!




Ik heb vandaag de steunbalkjes onder de gordingen aangebracht. Dat was een kwestie van constant de ladder op en af om te meten, te passen en te schroeven. Voor de lunch heb ik de ene kant gedaan, na de lunch, aandachtig gade geslagen door paarden en ponies, de andere kant. Tussendoor regende het en kon ik mooi even Ajax kijken. 






In principe kunnen de dakplaten er op, maar gezien de weersverwachting schat ik dat dat de komende dagen niet gaat gebeuren. Want als de platen er op gaan moet ook het folie er op om ze te beschermen tegen de regen en dus wil je toch ten minste één dakvlak doen als je aan de gang gaat. En daar wil ik wel rustig de tijd voor hebben. Ik kan ter voorbereiding nog wel een haakladder maken die ik over de nok haak zodat ik makkelijker en veiliger kan werken. Daarnaast kan ik alvast een rij pannen op de grond neerleggen om te zien hoe ik uitkom. Het liefst met hele pannen natuurlijk, maar als dat niet lukt moet ik bepalen welke rij hoe af te korten. Berekenen kan natuurlijk ook, maar omdat ik wat speling heb leg ik het liever even uit.

Na de balkjes was het nog niet over met klimmen. Irene heeft eerst bladeren geruimd en de olijfboompjes gesnoeid. Daarna is ze met de leiboom aan de gang gegaan. 




Het bovenste stuk is mijn taak. Dus de trap op de tafel en trappetje op, trappetje af en snoeien maar. Irene had zich middels YouTube filmpjes goed voorbereid en we zijn erg tevreden met het resultaat.




Na het snoeien hebben we het tuinmeubilair onder de overkapping gezet, het lijkt onwaarschijnlijk dat we dat de komende maanden gebruiken.



Zo hebben we ons niet uit de naad gewerkt, maar toch weer resultaat behaald. Niet verkeerd voor een regenachtige zondag.