Gelukkig hebben we de foto's nog...

Anders was dit wel een heel korte post geworden. Want terwijl Irene druk doende was met boodschappen, huishoudelijke zaken en de kerstversiering, heb ik mij vandaag van mijn luiste kant laten zien. Daar was ik ook wel aan toe na drie dagen buffelen. 

De houtvochtmeter die Irene besteld had is binnen. Hebben we iets om mee te spelen.

Vanmorgen scheen de zon en was het berijpt. Super fotogeniek weer dus en dat motiveerde nog tot enige activiteit van mijn kant. Ik heb in de tuin wat foto's gemaakt. Irene trouwens ook. En zo zijn we toch nog aan wat blog-vulling gekomen.

Daarna heb ik in recordtijd de zaterdagsudoku opgelost, lekker rustig de krant gelezen en mij toen op de bank genesteld, de Formule 1 kwalificatie gekeken en zijdelings commentaar gegeven op Irene haar kerstversieringsactiviteiten. De door haar aangeschafte kerstboom was wat aan de lange kant en dus heeft ze de kluit geofferd, de ingekorte boom in de nieuw verworven standaard gezet (wie niets bewaart...) en vervolgens opgetuigd. Als er ooit sprake was van een sfeervol woudboerderijtje...

De bouwactiviteiten blijven overigens niet onopgemerkt, getuige deze foto die Irene kreeg opgestuurd bij wijze van 👍.

Bengels met tengels

Gisteravond was mannenavond. Irene was in Hoofddorp, Hans en ik hebben voetbal gekeken en wijn gedronken. Tot meer waren we ook niet in staat na de noeste arbeid van gisteren. Vanmorgen hebben we rustig ontbeten en koffie gedronken en zijn toen met de tengels aan de gang gegaan. Het was buitengewoon lekker weer, fris, zonnig en windstil. Met de ladder op 45 graden tegen het dak, Hans die die tegen hield en ik er op ging het prima en rond twaalven was de erfzijde gedaan. 

Hans heeft toen zijn spullen gepakt en is op huis aan gegaan. We zijn hardstikke goed opgeschoten en behalve dat ik bijna een hamer op Hans zijn kop liet vallen en dat ik mijn slagschroevedraaier naar beneden liet stuiteren (hij doet het nog) hebben we goed gewerkt.

Ik heb vervolgens eerst een laatste strookje folie aan de paardewei-kant aangebracht en ben daarna gaan lunchen. Na de lunch heb ik de tengels aan de paardenwei-kant er op gezet. Ik hoefde niet bang te zijn dat de ladder weg zou glijden, die ging nergens heen in de modder. Dat doet me trouwens denken aan wat George gisteren zei. Die kan zich niet herinneren dat het ooit zo nat is geweest in de wei als dit jaar...

Rond drieën was ik klaar met de tengels en ben ik de kippen even hun middaghapje gaan brengen. De ponies stonden jaloers te kijken hoe de kippen zich tegoed deden aan graantjes en meelwormen. 

Ik ben gaan opruimen. Toen ik daar mee klaar was werd het al weer donker. 

Vandaag doe ik niks meer, behalve tevreden zijn met het resultaat van de afgelopen dagen. Het begint echt wat te worden nu het dak er op zit.

Dakplaten 2, dak dicht

Vanmorgen was alles bevroren. Dat betekende dat we niet meteen het dak op konden, te glad.

Gelukkig kwam de zon even door en dat hielp natuurlijk. Toen we eenmaal aan de gang konden moesten we een beetje opnieuw het wiel uitvinden. We stonden nu ten slotte aan de paardenwei-kant en konden daar eventueel wel de steiger neerzetten, maar dat was gedoe. Uiteindelijk hebben we de steiger binnen gezet en de ladder in de paardenwei onder 45 graden tegen het dak aan en dat ging prima. 

George kwam nog even langs, altijd leuk. Die spotte een hooinet tussen onze berg stenen achter de fietsenschuur. De naam zegt het al, een net waar je hooi in doet. Dat kun je in de stal ophangen en dan kunnen de paarden daar hooi uit peuzelen. Nou hebben wij een hooinet en een paardenstal, maar geen paarden. Dus heb ik het net maar aan George gegeven. 

Helaas was de zon weer gauw verdwenen en werd het gedurende de dag steeds kouder. We hebben weer hard gewerkt maar gingen ondanks onze ervaring van gisteren uiteindelijk niet sneller. Het was weer donker toen we klaar waren. Omdat de paardenwei behoorlijk zompig is, zaten we onder de blubber. Maar wat maakt het uit, het dak zit dicht! 

Irene is vandaag naar Hoofddorp. Greet moet morgen een boosterprik en iemand moet haar even brengen... Niet heel veel foto's dus vandaag. En aangezien wij weer voor pampus liggen is koken geen optie. Dus gaan we zo lekker Chinees halen en voetbal kijken. 

Wel weer een mijlpaal vandaag. Het dak zit dicht!

Dakplaten 1

Gisteravond kwam Hans en hebben we het restant Ajax - Sporting Portugal gekeken. Vanmorgen zijn we rond 09.30 aan de gang gegaan. Het was nog koud, maar het werd al snel aangenaam werkweer. Rond 17.45 zijn we gestopt. Toen hadden we aan één kant de dakplaten en de folie er op. De tengels moeten nog, maar het was mooi geweest en simpelweg te donker. Nu uitpuffen onder het genot van een glaasje port en worteltjestaart. 

Irene heeft ons verzorgd, foto's gemaakt en vast nog veel meer.

Dat was het. Geen puf meer. De foto's moeten het verhaal maar verder vertellen.

Morgen verder.