En... ze heeft ontdekt dat er een zwaluw zit te broeden in de geitenschuur. Toen ik daar voorzichtig een foto van wilde maken vloog de zwaluw weg.
10 juni 2022
Verbeten
En... ze heeft ontdekt dat er een zwaluw zit te broeden in de geitenschuur. Toen ik daar voorzichtig een foto van wilde maken vloog de zwaluw weg.
09 juni 2022
de Boer met kiespijn
Vannacht werd ik wakker en alles deed pijn. Hoofd, nek, schouders, armen, handen, rug en benen. Dat is wat een paar dagen buffelen kennelijk met je doet. Alleen mijn kies, waar ik sinds maandag bij vlagen behoorlijk last van heb, liet het qua pijn gelukkig even afweten. Bewegen was geen optie, stil liggen ook niet, dat werk. Vanmorgen was het niet beter, integendeel. Mijn kies speelde ook weer op en dus heb ik de tandarts gebeld, vanmiddag om kwart over drie kon ik terecht. De krant halen was een opgave op zich. Ik zet altijd de melk voor mijn pap op het laagste pitje en heb dan genoeg tijd om de krant en de WC te halen, en desnoods nog een klein praatje te maken. Gelukkig had ik gisteren geen puf om de WC op te hangen en kwam ik vanmorgen niemand tegen, want alleen de krant halen lukte maar net voor de melk te heet was. Ik heb vandaag dus helemaal niks gedaan. Een zwakke poging om wat balkjes uit te zoeken heb ik al snel opgegeven, ik ben van ellende maar weer op de bank gekropen.
De tandarts constateerde een ontstoken wortelpunt, dat wordt dus een wortelkanaalbehandeling. Volgende week woensdag kan ik daar voor terecht.
Het fietsritje naar de tandarts hielp wel om het lijf weer enigzins los te krijgen, dat gaat nu weer wat beter. En als mijn kiespijn niet erger wordt, overleef ik dat ook wel. Sowieso denk ik dan meteen, je zal maar in een schuilkelder in Marioepol zitten met kiespijn... En dat is dan waarschijnlijk nog het minste van je problemen!
Irene heeft wel optimaal geprofiteerd van het mooie weer. Ze heeft de compostbakken afgemaakt en gemaaid. Wel jammer van de paddenstoelen.
Ze is nu op meer professionele wijze het onkruid op het grind aan het bestrijden (niet verder vertellen hoor).
De bijna rijpe aardbei is ten prooi gevallen aan de slakken.
Ik heb nog wel even bij het zwaluwnest gekeken. Wel poep op de grond, geen vogel in het nest.
Vitens heeft nog niks van zich laten horen, onze mini Matterhorn ligt er nog.
Jaap (de broer van Joukje) is nu bij George aan het maaien. Eindelijk blijft het een paar dagen droog, daar heeft George lang naar uit gekeken.
De paarden zetten het meteen op een rennen, maar waren al gauw weer rustig.
Morgen maar proberen weer wat te doen.
08 juni 2022
Die zit(ten)!
Gisteravond was er prachtige grondmist op de oprijlaan, helaas niet te fotograferen.
Vandaag was het weer beter dan gehoopt, vanmorgen was het zelfs warm. Joukje kwam met Dide en Jisse even koffie drinken, daarna ben ik verder gegaan met de mantelbuis. Dat was nog een behoorlijk geklooi. De beugels moesten gepositioneerd en dat gaat niet makkelijk in de blubber.
Maar goed, uiteindelijk leek alles op zijn plek te zitten en kon ik één beugel aan de fundering bevestigen. Voor de andere moest ik nog een gat boren, maar ja, die boor hè. Ik dacht, ik probeer het gewoon nog een keer, de boor heeft me nooit in de steek gelaten en wie weet zou hij nog een laatste stuiptrekking hebben. En jawel, met een beetje getrut en een hoop mazzel wist de boor er nog net één gat uit te persen. En dus kon ik die tweede beugel ook vastmaken. Nadat ik onder water en in de blubber de zadels om de buis vastgedraaid had zat de mantelbuis op zijn plek en vast. Wat ben ik blij dat die klus er op zit.
Als Vitens vlug komt laat ik de kuil open, gaat het langer duren, dan gooi ik de kuil dicht en zoeken ze het maar uit.
Ik heb al het gereedschap schoongemaakt en opgeruimd, schone kleren aangetrokken en ben ik nog even aan de schuur gegaan. De vissenbekpalen (extra steunen onder het middenpant) en de drie laatste gordingen zitten er nu ook in, net voor het begon te regenen.
Vandaag doe ik helemaal niets meer, alleen voetbal kijken, en morgen waarschijnlijk ook niet veel, ik ben compleet gesloopt. Niet zo vreemd na vijf dagen buffelen.
Irene hoorde vanmorgen dat er consternatie bij de kippen was. Toen ze ging kijken zaten ze allemaal in het nachthok zenuwachtig te kakelen. Wat er gebeurd is zullen we nooit weten, maar omdat Irene later wat veren van Harry in de geheime wei vond, denken we dat er een roofvogel geweest is en dat Harry in actie is gekomen om de hennen te beschermen. Wat een held!
Irene heeft vandaag de compostbakken verder opgemetseld, dat schiet goed op.
Het laatste beetje cement heb ik gebruikt om het gat in de watermeterput mee af te smeren.
De eerste bloem zit in de peulenplanten, de eerste aardbei is bijna rijp.
Over bloemen gesproken, Irene geniet onverminderd ontzettend van de bloemen op de berg. En terecht, het is ook mooi en zeker een filmpje waard.
Dat was het voor nu.
07 juni 2022
Stoute schoenen
Vandaag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben serieus met de mantelbuis aan de gang gegaan.
Er zat een beetje water in de kuil, maar te weinig om van Georges aanbod gebruik te maken om zijn dompelpomp te lenen. Dat beetje water had ook zijn voordelen want zo hoefde ik niet harde grond uit te graven, maar kon ik met een emmertje blubber scheppen.
Ik moest de kuil aan één kant ook nog wat vergroten om voldoende ruimte te creëren voor de buis.
Nadat ik eindeloos buiten gegraven en binnen gepoerd had kwam dan het moment dat ik het licht zag, letterlijk.
Na nog wat gegraaf en gepoer kon de buis, die ik ingekort had, uiteindelijk naar binnen geschoven.
Toen was het tijd om de bevestiging van de buis aan de fundering te maken. Dat is een beetje improviseren maar schiet aardig op.
Omdat ik een knipafspraak bij Willie had, kon ik het niet afmaken. Morgen de zelfgemaakte beugels op buis en aan de fundering vastmaken. Jammer alleen dat mijn boorhamer het begeven heeft. Ik hoopte dat de reservekoolborstels het ding wellicht weer tot leven konden wekken, maar helaas. Ach, hij was voor €24,95 aangeschaft om 12 gaten te boren en is 17 jaar mee gegaan.
Omdat ik de hele dag met mijn kop onder het maaiveld zat, heb ik van Irene's activiteiten niet veel meegekregen.
Ze is bezig met de compostbakken en heeft onder het zwaluwnest veel vogelpoep aangetroffen. Nu is ze nog gauw even plantjes water aan het geven.
De ingezaaide boomstronkplekken op de oprijlaan krijgen nu echt een groene waas.
En er dook een vogeltje op. Ik denk een vrouwtjes gekraagde roodstaart, al ben ik daar allerminst zeker over.
Niet aan de schuur gewerkt vandaag. Maar wat was het een lekker gezicht toen ik na het knippen weer de oprijlaan op liep!