Gisteravond was er prachtige grondmist op de oprijlaan, helaas niet te fotograferen.
Vandaag was het weer beter dan gehoopt, vanmorgen was het zelfs warm. Joukje kwam met Dide en Jisse even koffie drinken, daarna ben ik verder gegaan met de mantelbuis. Dat was nog een behoorlijk geklooi. De beugels moesten gepositioneerd en dat gaat niet makkelijk in de blubber.
Maar goed, uiteindelijk leek alles op zijn plek te zitten en kon ik één beugel aan de fundering bevestigen. Voor de andere moest ik nog een gat boren, maar ja, die boor hè. Ik dacht, ik probeer het gewoon nog een keer, de boor heeft me nooit in de steek gelaten en wie weet zou hij nog een laatste stuiptrekking hebben. En jawel, met een beetje getrut en een hoop mazzel wist de boor er nog net één gat uit te persen. En dus kon ik die tweede beugel ook vastmaken. Nadat ik onder water en in de blubber de zadels om de buis vastgedraaid had zat de mantelbuis op zijn plek en vast. Wat ben ik blij dat die klus er op zit.
Als Vitens vlug komt laat ik de kuil open, gaat het langer duren, dan gooi ik de kuil dicht en zoeken ze het maar uit.
Ik heb al het gereedschap schoongemaakt en opgeruimd, schone kleren aangetrokken en ben ik nog even aan de schuur gegaan. De vissenbekpalen (extra steunen onder het middenpant) en de drie laatste gordingen zitten er nu ook in, net voor het begon te regenen.
Vandaag doe ik helemaal niets meer, alleen voetbal kijken, en morgen waarschijnlijk ook niet veel, ik ben compleet gesloopt. Niet zo vreemd na vijf dagen buffelen.
Irene hoorde vanmorgen dat er consternatie bij de kippen was. Toen ze ging kijken zaten ze allemaal in het nachthok zenuwachtig te kakelen. Wat er gebeurd is zullen we nooit weten, maar omdat Irene later wat veren van Harry in de geheime wei vond, denken we dat er een roofvogel geweest is en dat Harry in actie is gekomen om de hennen te beschermen. Wat een held!
Irene heeft vandaag de compostbakken verder opgemetseld, dat schiet goed op.
Het laatste beetje cement heb ik gebruikt om het gat in de watermeterput mee af te smeren.
De eerste bloem zit in de peulenplanten, de eerste aardbei is bijna rijp.
Over bloemen gesproken, Irene geniet onverminderd ontzettend van de bloemen op de berg. En terecht, het is ook mooi en zeker een filmpje waard.
Dat was het voor nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten