Vandaag heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben serieus met de mantelbuis aan de gang gegaan.
Er zat een beetje water in de kuil, maar te weinig om van Georges aanbod gebruik te maken om zijn dompelpomp te lenen. Dat beetje water had ook zijn voordelen want zo hoefde ik niet harde grond uit te graven, maar kon ik met een emmertje blubber scheppen.
Ik moest de kuil aan één kant ook nog wat vergroten om voldoende ruimte te creëren voor de buis.
Nadat ik eindeloos buiten gegraven en binnen gepoerd had kwam dan het moment dat ik het licht zag, letterlijk.
Na nog wat gegraaf en gepoer kon de buis, die ik ingekort had, uiteindelijk naar binnen geschoven.
Toen was het tijd om de bevestiging van de buis aan de fundering te maken. Dat is een beetje improviseren maar schiet aardig op.
Omdat ik een knipafspraak bij Willie had, kon ik het niet afmaken. Morgen de zelfgemaakte beugels op buis en aan de fundering vastmaken. Jammer alleen dat mijn boorhamer het begeven heeft. Ik hoopte dat de reservekoolborstels het ding wellicht weer tot leven konden wekken, maar helaas. Ach, hij was voor €24,95 aangeschaft om 12 gaten te boren en is 17 jaar mee gegaan.
Omdat ik de hele dag met mijn kop onder het maaiveld zat, heb ik van Irene's activiteiten niet veel meegekregen.
Ze is bezig met de compostbakken en heeft onder het zwaluwnest veel vogelpoep aangetroffen. Nu is ze nog gauw even plantjes water aan het geven.
De ingezaaide boomstronkplekken op de oprijlaan krijgen nu echt een groene waas.
En er dook een vogeltje op. Ik denk een vrouwtjes gekraagde roodstaart, al ben ik daar allerminst zeker over.
Niet aan de schuur gewerkt vandaag. Maar wat was het een lekker gezicht toen ik na het knippen weer de oprijlaan op liep!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten