Vannacht werd ik wakker en alles deed pijn. Hoofd, nek, schouders, armen, handen, rug en benen. Dat is wat een paar dagen buffelen kennelijk met je doet. Alleen mijn kies, waar ik sinds maandag bij vlagen behoorlijk last van heb, liet het qua pijn gelukkig even afweten. Bewegen was geen optie, stil liggen ook niet, dat werk. Vanmorgen was het niet beter, integendeel. Mijn kies speelde ook weer op en dus heb ik de tandarts gebeld, vanmiddag om kwart over drie kon ik terecht. De krant halen was een opgave op zich. Ik zet altijd de melk voor mijn pap op het laagste pitje en heb dan genoeg tijd om de krant en de WC te halen, en desnoods nog een klein praatje te maken. Gelukkig had ik gisteren geen puf om de WC op te hangen en kwam ik vanmorgen niemand tegen, want alleen de krant halen lukte maar net voor de melk te heet was. Ik heb vandaag dus helemaal niks gedaan. Een zwakke poging om wat balkjes uit te zoeken heb ik al snel opgegeven, ik ben van ellende maar weer op de bank gekropen.
De tandarts constateerde een ontstoken wortelpunt, dat wordt dus een wortelkanaalbehandeling. Volgende week woensdag kan ik daar voor terecht.
Het fietsritje naar de tandarts hielp wel om het lijf weer enigzins los te krijgen, dat gaat nu weer wat beter. En als mijn kiespijn niet erger wordt, overleef ik dat ook wel. Sowieso denk ik dan meteen, je zal maar in een schuilkelder in Marioepol zitten met kiespijn... En dat is dan waarschijnlijk nog het minste van je problemen!
Irene heeft wel optimaal geprofiteerd van het mooie weer. Ze heeft de compostbakken afgemaakt en gemaaid. Wel jammer van de paddenstoelen.
Ze is nu op meer professionele wijze het onkruid op het grind aan het bestrijden (niet verder vertellen hoor).
De bijna rijpe aardbei is ten prooi gevallen aan de slakken.
Ik heb nog wel even bij het zwaluwnest gekeken. Wel poep op de grond, geen vogel in het nest.
Vitens heeft nog niks van zich laten horen, onze mini Matterhorn ligt er nog.
Jaap (de broer van Joukje) is nu bij George aan het maaien. Eindelijk blijft het een paar dagen droog, daar heeft George lang naar uit gekeken.
De paarden zetten het meteen op een rennen, maar waren al gauw weer rustig.
Morgen maar proberen weer wat te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten