Hakke hakke puf puf

Gisteren om 10.30 kwam de taxi die Greet, na een paar gezellige dagen, weer naar huis zou brengen.

Wij zijn vervolgens verder gegaan met het bos te fatsoeneren. Het resultaat van eergisteren viel bij nadere beschouwing wat tegen en dus heb ik het nog maar een keertje dunnetjes over gedaan en heeft Irene de rest aangepakt terwijl ik het gazon heb gemaaid en getrimd. 

Daarna ben ik begonnen met "Operation restore window". Van een van de kozijnen van het klompenhok zijn maar liefst drie ruitjes kapot en het kozijn zelf behoeft ook wat liefdevolle aandacht. 

Irene heeft de heggenschaar ingewijd in haar strijd tegen de klimop. Volgens mij is ze enthousiast. 

Na de avondmaaltijd leek het mij een goed idee om nog wat te hout te hakken. Ik moest nog een paar stukken stam. De stukken waar takken uit komen zijn niet of slechts deels te doen, maar de andere stukken zijn goed te doen. YouTube is ook in deze zeer nuttig. 

Het laatste brok wilde echter niet, hoe ik het ook probeerde. Opgeven was natuurlijk geen optie, tot het moment dat doorgaan geen optie meer was, qua vermoeidheid en concentratie. 

Druipend van het zweet heb ik de pijp aan Maarten gegeven, wetende dat ik ernstig gestraft zou worden voor mijn koppigheid. 's Avonds kon ik al nauwelijks meer bewegen, vannacht was het sowieso onmogelijk. Vandaag heb ik dus wat rustiger aan gedaan. Gelukkig ging het met bewegen gedurende de dag steeds weer wat beter. Dat rustig aan doen had als voordeel dat ik de jonge koolmezen kon fotograferen die op het punt staan uit te vliegen. Vaak worden ze in de nestkast-opening gevoerd in plaats van binnen en regelmatig zit er een kleintje nieuwsgierig naar buiten te kijken. 

Voorhet afvoeren van het afval moeten de ouders natuurlijk nog wel naar binnen.

Het was vandaag een drukte van belang in de paardewei. Het hooi werd gebaald en afgevoerd.

Helemaal niets doen was er natuurlijk ook niet bij en dus heb ik het balkje op de tuindeur gemonteerd dat nodig is om het vliegengordijn aan te bevestigen. 

Natuurlijk even bij de paarden gekeken...

...gechecked of mijn eikel al een eik wordt (ziet er goed uit)...

...mierennesten onder de grote witte potten bestreden...

...en noodgedwongen heb is de kast in de bijkeuken hersteld en opnieuw ingeruimd. 

Ik wilde iets pakken en kreeg een tsunami van shampoo, schoonmaakspullen, vaatdoekjes etc. over mij heen  De kast bleek door de vorige bewoners niet geheel volgens voorschrift in elkaar gezet en daar was ik nu het slachtoffer van. Mijn poging de rest van de inhoud gestructureerd uit de kast te halen mislukte falikant, de hele flikkerse bende lazerde er uit. Anyway, na het acceptatieproces heb ik de kast gemaakt en weer ingeruimd.

Ik was net op tijd klaar om nog naar de Kluswijs te gaan voor de missie van de dag: nieuwe klompen. De afgelopen dagen voelde mijn oude klompen wat vreemd aan. Ze bleken zo versleten dat ik hij elke stap de oneffenheden door het laatste dunne restje zool heen voelde. 

Een kritische beschouwing leerde dat ze echt helemaal op waren. Nu heb ik dus nieuwe klompen. Iets ruimer dan mijn oude, het zal wel wennen. 

 

In het bos zijn de wilde dieren

Vandaag zijn we in het bos bezig geweest. Zo noem ik het begin van de oprijlaan. Daar staat immers de grootste concentratie bomen en is er zoveel schaduw dat er niet veel wil groeien, behalve gras. Eerst hebben we in de zon koffie gedronken en heb ik een een Vroege Glazenmaker gefotografeerd. 

Na de koffie gingen Irene en Greet naar het vlechtmuseum en ben ik verder gegaan met het hoge gras in het bos  te verwijderen. 

Tussen het gras vond ik een onderkaak van een haas.

Toen ik eenn accu leeg getrimd had was het wel even mooi en heb ik wat andere klusjes gedaan. 's Middags hebben we eerst de stapel golfplaten eens goed bekeken en geïnventariseerd. Ze zijn allemaal stuk en van de meesten is niet duidelijk of ze asbesthoudend of "NT" zijn (Nieuwe Technologie, zonder asbest). We moeten van die rotzooi af en combineren dat met het dak van de geitenschuur. 

Tijdens de inventarisatie zagen we een muis en een dikke pad, helaas was ik beide keren te laat met fotograferen. Toen de golfplaten gedaan waren hebben we nog getrimd en geharkt. 

We schieten redelijk op maar er moet nog wel het nodige gebeuren. 

 

Na het eten heb ik, ondanks de spierpijn en blaren, nog maar wat hout gehakt. Dat schiet nu ook aardig op. 

 

Dat was het wel zo'n beetje voor vandaag. 

 

Vergeet ik bijna te vermelden dat de stofzuiger voor m'n zaagtafel is gearriveerd. Ongeveer 10 keer zo klein als ik dacht, maar dat is eigenlijk alleen maar prima. 

En de mezenkindertjes vliegen bijna uit. Pa en ma vliegen nog af en aan, maar af en toe kijkt er een kleintje naar buiten, behalve als ik met m'n fototoestel klaar zit natuurlijk. Nou ja, dan maar een plaatje van papa mees.

 

And it's gone...

Gisteravond zag ik een haas door de wei bij no. 5 lopen. Jammer dat hij helemaal daar liep (dus matige foto's) en niet voor de wildcamera.

Vandaag was een memorabele dag. De container is namelijk opgehaald. Maar dat was pas aan het eind van de dag. Vanmorgen zijn Irene en Greet naar Wolvega gegaan om schoenen te kopen voor Greet. Ze zijn goed geslaagd. Behalve schoenen heeft ze ook nog wat kleren gekocht. Ik heb de pomp bijgespoten en op de regenton vastgezet. 

Daarna heb ik wat hout gehakt. Niet dat het houthak-weer was, maar hoe langer ik wacht, hoe moeilijker het klooft. Bovendien is het goeie lichaamsbeweging. 

Na de lunch heb ik wat kleine klusjes gedaan en nog wat hout gehakt. Net toen ik het stuk van de oprijlaan bij de Schapendrift wilde trimmen (dit is niet te maaien, te hobbelig) kwam de vrachtwagen om de container op te halen de oprijlaan oprijden. 

Het opladen was zo gebeurd en voor we het wisten taaide de meer dan vriendelijke chauffeur weer af. 

Op de plek waar de container stond is nu alleen nog wat verdord gras, en een stuk vogel.

Terwijl Irene de avondmaaltijd bereidde en Greet onvermoeibaar verder breidde aan mijn trui, heb ik nog een stukje oprijlaan getrimd. Dat is nog best een klus, maar zeker niet vervelend. 

Irene probeert het maaisel aan Sjors te slijten, wij hebben meer dan genoeg groen afval dan ons lief is. Helemaal nu Irene een nieuwe aanval ingezet heeft op de klimop, ook nog best een klus. 

Het insectenhotel wordt overigens steeds drukker bevolkt, een behoorlijk aantal gaten is al dichtgemetseld. 

Morgen in ieder geval verder met kloven en trimmen, verder zie ik wel.