Gisteren om 10.30 kwam de taxi die Greet, na een paar gezellige dagen, weer naar huis zou brengen.
Wij zijn vervolgens verder gegaan met het bos te fatsoeneren. Het resultaat van eergisteren viel bij nadere beschouwing wat tegen en dus heb ik het nog maar een keertje dunnetjes over gedaan en heeft Irene de rest aangepakt terwijl ik het gazon heb gemaaid en getrimd.
Irene heeft de heggenschaar ingewijd in haar strijd tegen de klimop. Volgens mij is ze enthousiast.
Na de avondmaaltijd leek het mij een goed idee om nog wat te hout te hakken. Ik moest nog een paar stukken stam. De stukken waar takken uit komen zijn niet of slechts deels te doen, maar de andere stukken zijn goed te doen. YouTube is ook in deze zeer nuttig.
Het laatste brok wilde echter niet, hoe ik het ook probeerde. Opgeven was natuurlijk geen optie, tot het moment dat doorgaan geen optie meer was, qua vermoeidheid en concentratie.
Druipend van het zweet heb ik de pijp aan Maarten gegeven, wetende dat ik ernstig gestraft zou worden voor mijn koppigheid. 's Avonds kon ik al nauwelijks meer bewegen, vannacht was het sowieso onmogelijk. Vandaag heb ik dus wat rustiger aan gedaan. Gelukkig ging het met bewegen gedurende de dag steeds weer wat beter. Dat rustig aan doen had als voordeel dat ik de jonge koolmezen kon fotograferen die op het punt staan uit te vliegen. Vaak worden ze in de nestkast-opening gevoerd in plaats van binnen en regelmatig zit er een kleintje nieuwsgierig naar buiten te kijken.
Voorhet afvoeren van het afval moeten de ouders natuurlijk nog wel naar binnen.
Het was vandaag een drukte van belang in de paardewei. Het hooi werd gebaald en afgevoerd.
Helemaal niets doen was er natuurlijk ook niet bij en dus heb ik het balkje op de tuindeur gemonteerd dat nodig is om het vliegengordijn aan te bevestigen.
Natuurlijk even bij de paarden gekeken...
...gechecked of mijn eikel al een eik wordt (ziet er goed uit)...
...mierennesten onder de grote witte potten bestreden...
...en noodgedwongen heb is de kast in de bijkeuken hersteld en opnieuw ingeruimd.
Ik wilde iets pakken en kreeg een tsunami van shampoo, schoonmaakspullen, vaatdoekjes etc. over mij heen De kast bleek door de vorige bewoners niet geheel volgens voorschrift in elkaar gezet en daar was ik nu het slachtoffer van. Mijn poging de rest van de inhoud gestructureerd uit de kast te halen mislukte falikant, de hele flikkerse bende lazerde er uit. Anyway, na het acceptatieproces heb ik de kast gemaakt en weer ingeruimd.
Ik was net op tijd klaar om nog naar de Kluswijs te gaan voor de missie van de dag: nieuwe klompen. De afgelopen dagen voelde mijn oude klompen wat vreemd aan. Ze bleken zo versleten dat ik hij elke stap de oneffenheden door het laatste dunne restje zool heen voelde.
Een kritische beschouwing leerde dat ze echt helemaal op waren. Nu heb ik dus nieuwe klompen. Iets ruimer dan mijn oude, het zal wel wennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten