Tussen hoop en frees

Donderdagochtend was de verdwenen kip weer terug. Gelukkig maar, het zat ons toch dwars. Nick (een installateur) kwam langs om over zonnepanelen te praten. Aardige vent. Onze situatie is nogal ingewikkeld en we zijn er nog niet uit hoe we het willen, maar het was een nuttig gesprek. Later in de ochtend zijn we naar Hoofddorp gereden. We hebben Geert in het ziekenhuis bezocht, daarna in Irene naar haar moeder en de leesclub geweest en heeft bij haar moeder geslapen. Ik ben naar Hans en Jolanda gegaan en ben daarna naar Vijfhuizen gereden, naar Francien en Geert, die uit het ziekenhuis ontslagen was. Vrijdagochtend heb ik eerst een nieuw freesje besteld. De normle levertijd is 2 tot 3 dagen, maar na telefonisch contact gingen ze hun best voor me doen. Vanwege Black Friday konden ze me alleen niets beloven. Ik heb met Francien wat klusjes gedaan, ben toen naar Greet gereden waar ik nog provisorisch een lampje op haar rollator heb geprutst. Waarom zit dat er eigenlijk niet standaard op? 

Vervolgens zijn we weer op sfeervol woudboerderijtje aangegaan. Omdat Irene reed kon ik optimaal van de, mede vanwege de laagstaande zon, prachige uitzichten genieten. 

We waren weer mooi op tijd in Noordwolde voor de ergeniswekkende partij voetbal van het Nederlands Elftal. Verheugend was het bericht dat het freesje vandaag bezorgd zou worden.

Vandaag heeft Irene haar ingelijste olifant opgehaald. Die is klaar voor de expositie van de schildercursus. 

Ik ontdekte een nieuw paddestoeltje en vond een bemoste tak op de oprijlaan. Niks an? Ook best. Ik vind hem prachtig!

Lijkt me wel wat voor een puzzel van 1000 stukjes.

Toen ik zat te lunchen riep Irene me naar buiten. Er liepen jagers door de koeienwei. Die hadden we hier nog niet gezien. We hadden het er wel een paar keer over gehad en ons afgevraagd of die hier actief waren. Ze bleken op jacht naar hazen, kraaien en duiven. In de koeienwei bleef dat zonder resultaat. Ik ben daar niet rouwig om, ik ben dol op kraaien en zie El Hazie liever gewoon door de wei huppelen...

Ik heb de waterborden onder het loodslabje aan elkaar bevestigd (moest nog gebeuren) en wilde daarna de schroefgaten dichtkitten, maar het was te nat. In plaats daarvan ben ik, in afwachting van het freesje, met de afwerking boven de deur aan de gang gegaan. 

Toen ik bericht kreeg dat het freesje afgeleverd was heb ik alles uit mijn handen laten vallen en ben ik spoorslags naar de brievenbus gegaan om het kleinood op te halen. 

Ik was reuze nieuwsgierig of ik de juiste maat had aangeschaft (het was een beetje een gok) en dus heb ik meteen een proefje gedaan.

Hele dikke prima! Morgen kan ik aan de gang.

Toen ik vanavond Pastel biks ging geven had ze haar etensbak weer eens omgegooid. Kwam mijn etensbakovereindzethaak weer goed van pas! 

Deuren

Wakker worden op de Schapendrift...

De afgelopen dagen waren rommelig. Dat had alles te maken met het feit dat Geert plotseling in het ziekenhuis belandde vanwege een ontsteking en ik daardoor een beetje met mijn ziel onder mijn arm liep. Gelukkig lijkt het beter te gaan. Morgen gaan we er heen.

Daar wist ik allemaal nog niets van toen ik maandag mijn Carhartt broek ging ophalen in Oosterwolde. Ik had weinig hoop dat de bestelde maat zou gaan passen, maar dat pessimisme was onterecht. Prima broek, past perfect. Je moet er wel de tijd voor nemen want we stonden zo weer een poos te kletsen. Niet dat ik daar iets tegen heb, integendeel. Niks mis met een beetje ouwehoeren over broeken.

Nu de windveren en waterborden af zijn is de aandacht gericht op de deuren.

Ik heb eerst het kozijn in de sponning gezet en de balk boven de ligger van het kozijn gemaakt.

Gisteren werden de scharnieren afgeleverd. Ik heb bij Erik de freesmal en de frees voor het fresen van de uitsparingen van de scharnieren opgehaald.

Vandaag heb ik het kozijn definitief vastgezet en heb ik de deuren er even los ingezet. Die lijken goed te passen. 

Daarna ben ik met de frees aan de slag gegaan. Dat valt nog niet mee. Ten eerste kreeg ik de diepteaanslag niet vast zodat ik geen vaste diepte kon fresen. Toen dat eindelijk opgelost was bleek het wisselplaatje van het freesje stuk waardoor hij geen rechte kanten meer freest en de uitsparingen te smal worden. 

Gelukkig had ik eerst een proefje gemaakt, anders had ik nu een nieuw kozijn kunnen maken. Kortom, gehannes dus.

Irene heeft, naast haar normale programma (sporten, wandelen, schilderen, zingen) en huishoudelijke werkzaamheden, zich met de grastrimmer vermaakt en lavendelbuiltjes gemaakt.

Zojuist heeft ze ontdekt dat er een zwarte kip verdwenen is... 

Krokus heeft na een paar muisloze dagen de smaak weer te pakken, gisteren was het al raak en vandaag stond om 11.30 de teller al op twee muizen. En nee, die eet geen kippen.

Vrije zondag

Vanmorgen bleek dat Sinterklaas de Schapendrift ook weet te vinden. Voor ons alle drie had hij een gedicht en een reep heerlijke chocolade met gember (de Sint weet wat wij lekker vinden) in onze schoen gestopt. En we hadden niet eens onze schoen gezet, laat staan gezongen. 

Vandaag was een vrije dag. Vanmorgen hebben we de kou getrotseerd en een wandelingetje gemaakt.

Vanmiddag hebben Pelle en ik schaatsen en Formule 1 gekeken. 

Irene heeft op deze vrije dag nog bladeren geveegd en de kippen aandacht gegeven. Het inburgeren van de nieuwe kippen gaat niet vanzelf, Harry heeft nog de meeste moeite om de nieuwkomers te accepteren.

Na het sport kijken heb ik met Pelle de roeimachine naar boven gesjouwd en vervolgens heb ik Pelle op de bus richting Steenwijk gezet. 

Onderweg zag ik voor de eerste keer de schuur vanaf de Hellingstraat mét de windveren en waterborden. Dat is weer even wennen, maar het ziet er goed uit (en op een betere foto nog mooier). Het was uitermate gezellig dat Pelle er was en we hebben weer lekker gewerkt.